Rodnowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 28: | Linia 28: | ||
|wikisłownik = | |wikisłownik = | ||
|www = | |www = | ||
| − | }} | + | }} |
| − | ''' Rodnowo ''' (niem. ''Reddenau'') – | + | ''' Rodnowo ''' (niem. ''Reddenau'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Bartoszyce (gmina wiejska)|gminie Bartoszyce]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1961 wieś wchodziła w skład powiatu górowskiego. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | Miejscowość w 2010 roku liczyła 223 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Rodnowo, [[Burkarty]], [[Kicina]] i [[Wojtkowo]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Zofia Bajdan]]<ref>[http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ gmina-bartoszyce.pl] [05.03.2014]</ref>. | ||
| + | <br/><br/> | ||
== Położenie == | == Położenie == | ||
| − | Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 11 km na południowy zachód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]], w pobliżu granicy z [[powiat lidzbarski|powiatem lidzbarskim]]. Na wschód od wsi znajduje się staw [[Świdnik (Porąbek)]] (13,5 ha), zaś na północ | + | Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na [[Równina Sępopolska|Równinie Sępopolskiej]], 11 km na południowy zachód od [[Bartoszyce|Bartoszyc]], w pobliżu granicy z [[powiat lidzbarski|powiatem lidzbarskim]]. Na wschód od wsi znajduje się staw [[Świdnik (Porąbek)]] (13,5 ha), zaś na północ – [[Żmije Bagno (Smólne Bagno)]]. |
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon | + | Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Została założona w 1376 roku jako majątek rycerski i wieś szlachecka. Wkrótce potem wzniesiono kościół. Poddano go przebudowie w 1619 roku, a obaloną przez orkan w 1818 roku wieżę odbudowano w 1819 roku. Przed 1945 rokiem była to siedziba [[parafia ewangelicka w Rodnowie|parafii ewangelickiej]], a następnie – [[parafia pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Rodnowie|rzymskokatolickiej]]. |
[[File:Rodnowo. Plebania.jpg|thumb|250 px|left|Rodnowo. Plebania]] | [[File:Rodnowo. Plebania.jpg|thumb|250 px|left|Rodnowo. Plebania]] | ||
Szkoła przy kościele powstała po 1525 roku, a od 1737 roku oddano ją pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 93 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] uruchomiono ją ponownie w 1946 roku, głównie staraniem nauczycielki i kierowniczki placówki [[Janina Pawłowska|Janiny Pawłowskiej]]; później duże zasługi dla jej rozwoju położył kierownik [[Jan Hładysz]]. W 1968 roku szkoła otrzymała nowy budynek. | Szkoła przy kościele powstała po 1525 roku, a od 1737 roku oddano ją pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 93 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] uruchomiono ją ponownie w 1946 roku, głównie staraniem nauczycielki i kierowniczki placówki [[Janina Pawłowska|Janiny Pawłowskiej]]; później duże zasługi dla jej rozwoju położył kierownik [[Jan Hładysz]]. W 1968 roku szkoła otrzymała nowy budynek. | ||
Wersja z 18:56, 7 sty 2015
| Rodnowo | |
| | |
 Kościół w Rodnowie
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Bartoszyce |
| Liczba ludności (2010) | 223 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rodnowo | |
| Położenie na mapie Polski  Rodnowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rodnowo (niem. Reddenau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1961 wieś wchodziła w skład powiatu górowskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 223 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Rodnowo, Burkarty, Kicina i Wojtkowo. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Zofia Bajdan[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 11 km na południowy zachód od Bartoszyc, w pobliżu granicy z powiatem lidzbarskim. Na wschód od wsi znajduje się staw Świdnik (Porąbek) (13,5 ha), zaś na północ – Żmije Bagno (Smólne Bagno).
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Została założona w 1376 roku jako majątek rycerski i wieś szlachecka. Wkrótce potem wzniesiono kościół. Poddano go przebudowie w 1619 roku, a obaloną przez orkan w 1818 roku wieżę odbudowano w 1819 roku. Przed 1945 rokiem była to siedziba parafii ewangelickiej, a następnie – rzymskokatolickiej.
Szkoła przy kościele powstała po 1525 roku, a od 1737 roku oddano ją pod nadzór państwa. W 1935 roku uczęszczało do niej 93 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli. Po II wojnie światowej uruchomiono ją ponownie w 1946 roku, głównie staraniem nauczycielki i kierowniczki placówki Janiny Pawłowskiej; później duże zasługi dla jej rozwoju położył kierownik Jan Hładysz. W 1968 roku szkoła otrzymała nowy budynek.
W latach 1954-1972 Rodnowo było siedzibą gromady. Przy wsi funkcjonowały trzy państwowe gospodarstwa rolne: PGR Kicina, PGR Wojtkowo i PGR Wyręba. W 1983 roku wieś miała 57 budynków mieszkalnych i 66 indywidualnych gospodarstw rolnych o łącznej powierzchni 623 ha. Obok szkoły znajdowały się tu wówczas: dom kultury, urząd pocztowy, świetlica, filia biblioteczna, kino na 100 miejsc, boisko sportowe oraz sklep spożywczy; wieś liczyła 282 mieszkańców.
Edukacja
- Szkoła Podstawowa im. ks. Jerzego Popiełuszki w Rodnowie z oddziałem przedszkolnym
Kultura
Zabytki
- Kościół pw. MB Szkaplerznej z końca XIV wieku, przebudowany na początku XVII wieku
- Cmentarz przykościelny
- Przykłady budownictwa murowanego z drugiej połowy XIX wieku (m.in. domy nr 10/10a, 11, 12, 16, 22, 26, 28, 30/30a, 37, 42) oraz z początku XX wieku (domy i budynki gospodarcze)
Bibliografia
- Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
- Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 5.03.2014]
- Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [data dostępu: 5.03.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
- ↑ gmina-bartoszyce.pl [05.03.2014]
