Skitno: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Dzieje miejscowości)
Linia 37: Linia 37:
 
<br/>
 
<br/>
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach z 1521 roku, lecz musiała istnieć już dużo wcześniej. Była to wieś należąca do Zakonu i lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] na 33 łanach. W 1566 roku przeszła w ręce szlacheckie; początkowo była własnością von Lesgewangów, a następnie von Kunheimów. W 1740 roku odkupił ją skarb państwa i do początku XIX wieku stanowiła wieś królewską.  
+
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon krzyżacki|zakonu krzyżackiego]]. Po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach z 1521 roku, lecz musiała istnieć już dużo wcześniej. Była to wieś należąca do Zakonu, lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] na 33 łanach. W 1566 roku przeszła w ręce szlacheckie; początkowo była własnością von Lesgewangów, a następnie von Kunheimów. W 1740 roku odkupił ją skarb państwa i do początku XIX wieku stanowiła wieś królewską.  
  
 
Szkołę we wsi założono w 1735 roku. W 1935 roku uczęszczało do niej 59 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel.  
 
Szkołę we wsi założono w 1735 roku. W 1935 roku uczęszczało do niej 59 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel.  
Linia 48: Linia 48:
 
*1939 – 315 osób
 
*1939 – 315 osób
 
*1983 – 172 osoby
 
*1983 – 172 osoby
 +
 
== Turystyka ==
 
== Turystyka ==
 
*We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne, należące do [[Bartoszyckie Stowarzyszenie Agroturystyki "WARMIACY"| Bartoszyckiego Stowarzyszenia Agroturystyki "WARMIACY"]].
 
*We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne, należące do [[Bartoszyckie Stowarzyszenie Agroturystyki "WARMIACY"| Bartoszyckiego Stowarzyszenia Agroturystyki "WARMIACY"]].

Wersja z 21:51, 11 sty 2015

Skitno

Skitno. Wiadukt z początków XX wieku
Skitno. Wiadukt z początków XX wieku
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat bartoszycki
Gmina Bartoszyce
Liczba ludności (2010) 126
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Skitno
Skitno
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Skitno
Skitno
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Skitno (niem. Skitten) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 126 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Robert Przybycień[1].

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 5,5 km na północny wschód od Bartoszyc.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa zakonu krzyżackiego. Po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach z 1521 roku, lecz musiała istnieć już dużo wcześniej. Była to wieś należąca do Zakonu, lokowana na prawie chełmińskim na 33 łanach. W 1566 roku przeszła w ręce szlacheckie; początkowo była własnością von Lesgewangów, a następnie von Kunheimów. W 1740 roku odkupił ją skarb państwa i do początku XIX wieku stanowiła wieś królewską.

Szkołę we wsi założono w 1735 roku. W 1935 roku uczęszczało do niej 59 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel.

Po II wojnie światowej Skitno stało się siedzibą sołectwa. W 1983 roku było tu 30 budynków mieszkalnych, a do wsi należało 36 indywidualnych gospodarstw rolnych, które łącznie zajmowały obszar 485 ha. Znajdowały się tu wówczas: prywatna stolarnia, punkt biblioteczny, sala kinowa na 50 miejsc oraz świetlica (ta ostatnia działa również obecnie).

Liczba mieszkańców:

  • 1857 – 350 osób
  • 1933 – 306 osób
  • 1939 – 315 osób
  • 1983 – 172 osoby

Turystyka

Zabytki

  • budynek dawnej szkoły (dom nr 6), murowany z lat 20. XX w.
  • przykłady budownictwa murowanego z drugiej połowy XIX wieku (m.in. domy nr 7a, 8, 9, 14/14a) oraz z początku XX w. (domy i budynki gospodarcze)

Przypisy

  1. gmina-bartoszyce.pl [05.03.2014]

Bibliografia

Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]