Sopoty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 31: | Linia 31: | ||
''' Sopoty ''' (niem. ''Seepothen'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat braniewski|powiecie braniewskim]], w [[gmina Wilczęta|gminie Wilczęta]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo elbląskie|województwa elbląskiego]]. | ''' Sopoty ''' (niem. ''Seepothen'') – [[wieś sołecka]] położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat braniewski|powiecie braniewskim]], w [[gmina Wilczęta|gminie Wilczęta]]. W latach 1975-1998 miejscowość należała [[podział administracyjny|administracyjnie]] do [[województwo elbląskie|województwa elbląskiego]]. | ||
| − | Miejscowość w 2010 roku liczyła 94 mieszkańców. | + | Miejscowość w 2010 roku liczyła 94 mieszkańców. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Pierwsza wzmianka o Sopotach zachowała się w księgach czynszowych z lat 1402-1408. Występowała w dokumentach jako ''Sapoten''. W 1539 roku wieś była zamieszkana przez osiem osób. W 1543 roku Sopoty należały do | + | Pierwsza wzmianka o Sopotach zachowała się w księgach czynszowych z lat 1402-1408. Występowała w dokumentach jako ''Sapoten''. W 1539 roku wieś była zamieszkana przez osiem osób. W 1543 roku Sopoty należały do protestanckiej parafii w [[Ławki|Ławkach]]. Miejscowość obejmowała obszar 34 łanów, przy czym 6 z nich leżało odłogiem. W 1600 roku Sopoty były książęcą [[wieś czynszowa|wsią czynszową]] na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]], obejmującą 34 łany ziemi. W 1652 roku miejscowość należała do grafów [[zu Dohna]] z Ławek. |
| − | W latach 1807-1812 we wsi kwaterowały wojska francuskie. Kontrybucje, konfiskaty i obowiązki związane z dostarczaniem żywności Francuzom spustoszyły gospodarczo miejscowość. W 1875 roku Sopoty były zamieszkane przez 261 osób. W 1883 roku we wsi działała szkoła, w której nauczał Gottfried Scheffler. [[I wojna światowa]] nie ominęła również i tej miejscowości. Na pamiątkę poległych | + | W latach 1807-1812 we wsi kwaterowały wojska francuskie. Kontrybucje, konfiskaty i obowiązki związane z dostarczaniem żywności Francuzom spustoszyły gospodarczo miejscowość. W 1875 roku Sopoty były zamieszkane przez 261 osób. W 1883 roku we wsi działała szkoła, w której nauczał Gottfried Scheffler. [[|I Wojna Światowa|I wojna światowa]] nie ominęła również i tej miejscowości. Na pamiątkę poległych mieszkańców wsi: Sopoty, [[Dębiny]], [[Kaginowo]], [[Sośnica]] przy parafialnym kościele w [[Ławki|Ławkach]] wzniesiono pomnik, który po zrekonstruowaniu został ponownie poświęcony w 1999 roku. |
W [[dwudziestolecie międzywojenne| okresie międzywojennym]] w Sopotach działała karczma należąca do niejakiego Karla Bödricha. W tym okresie do miejscowej szkoły uczęszczało 24 uczniów. W 1933 roku obszar wsi obejmował 733 ha ziemi. Miejscowość składała się z 36 domów i liczyła 239 mieszkańców. Przeważającą część mieszkańców (233 osoby) stanowili ewangelicy. Ostatnim ewangelickim pastorem był Alfred Hübner. | W [[dwudziestolecie międzywojenne| okresie międzywojennym]] w Sopotach działała karczma należąca do niejakiego Karla Bödricha. W tym okresie do miejscowej szkoły uczęszczało 24 uczniów. W 1933 roku obszar wsi obejmował 733 ha ziemi. Miejscowość składała się z 36 domów i liczyła 239 mieszkańców. Przeważającą część mieszkańców (233 osoby) stanowili ewangelicy. Ostatnim ewangelickim pastorem był Alfred Hübner. | ||
| − | Wieś została zajęta | + | Wieś została zajęta przez Armię Czerwoną 5 lutego 1945 roku. Miejscowość uległa znacznemu zniszczeniu. Po wojnie Sopoty przez pewien czas nosiły nazwę ''Jeziory''. W 1947 roku we wsi nie było już żadnego niemieckiego mieszkańca. Pierwszym powojennym sołtysem został [[Konstanty Parszuto]]. Nowi mieszkańcy wsi przybyli praktycznie ze wszystkich stron Polski. W 2006 roku miejscowość była zamieszkana przez 104 osoby. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 72: | Linia 63: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat braniewski]] [[Kategoria: Gmina Wilczęta]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat braniewski]] [[Kategoria: Gmina Wilczęta]] [[Kategoria: Wsie sołeckie]] |
Wersja z 23:33, 26 cze 2014
| Sopoty | |
| | |
 Sopoty na przedwojennej kartce pocztowej
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | braniewski |
| Gmina | Wilczęta |
| Liczba ludności (2010) | 94 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Sopoty | |
| Położenie na mapie Polski  Sopoty | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Sopoty (niem. Seepothen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Wilczęta. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 94 mieszkańców.
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północno-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 3,5 km na północ od Wilcząt.
Dzieje miejscowości
Pierwsza wzmianka o Sopotach zachowała się w księgach czynszowych z lat 1402-1408. Występowała w dokumentach jako Sapoten. W 1539 roku wieś była zamieszkana przez osiem osób. W 1543 roku Sopoty należały do protestanckiej parafii w Ławkach. Miejscowość obejmowała obszar 34 łanów, przy czym 6 z nich leżało odłogiem. W 1600 roku Sopoty były książęcą wsią czynszową na prawie chełmińskim, obejmującą 34 łany ziemi. W 1652 roku miejscowość należała do grafów zu Dohna z Ławek.
W latach 1807-1812 we wsi kwaterowały wojska francuskie. Kontrybucje, konfiskaty i obowiązki związane z dostarczaniem żywności Francuzom spustoszyły gospodarczo miejscowość. W 1875 roku Sopoty były zamieszkane przez 261 osób. W 1883 roku we wsi działała szkoła, w której nauczał Gottfried Scheffler. [[|I Wojna Światowa|I wojna światowa]] nie ominęła również i tej miejscowości. Na pamiątkę poległych mieszkańców wsi: Sopoty, Dębiny, Kaginowo, Sośnica przy parafialnym kościele w Ławkach wzniesiono pomnik, który po zrekonstruowaniu został ponownie poświęcony w 1999 roku.
W okresie międzywojennym w Sopotach działała karczma należąca do niejakiego Karla Bödricha. W tym okresie do miejscowej szkoły uczęszczało 24 uczniów. W 1933 roku obszar wsi obejmował 733 ha ziemi. Miejscowość składała się z 36 domów i liczyła 239 mieszkańców. Przeważającą część mieszkańców (233 osoby) stanowili ewangelicy. Ostatnim ewangelickim pastorem był Alfred Hübner.
Wieś została zajęta przez Armię Czerwoną 5 lutego 1945 roku. Miejscowość uległa znacznemu zniszczeniu. Po wojnie Sopoty przez pewien czas nosiły nazwę Jeziory. W 1947 roku we wsi nie było już żadnego niemieckiego mieszkańca. Pierwszym powojennym sołtysem został Konstanty Parszuto. Nowi mieszkańcy wsi przybyli praktycznie ze wszystkich stron Polski. W 2006 roku miejscowość była zamieszkana przez 104 osoby.
Bibliografia
- Słodownik Lech, Sopoty [data dostępu: 10.06.2014]
- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Wilczęta [data dostępu: 5.05.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.05.2014]
Przypisy
