Wajsnory: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | ''' Wajsnory ''' (niem. ''Weischnuren'') – | + | ''' Wajsnory ''' (niem. ''Weischnuren'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat bartoszycki|powiecie bartoszyckim]], w [[Bartoszyce (gmina wiejska)|gminie Bartoszyce]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. |
Miejscowość w 2010 roku liczyła 131 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Wajsnory, [[Gruszynki]], [[Szczeciny]] i [[Wargielity]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Teresa Fiedorowicz]]<ref>[http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ gmina-bartoszyce.pl] [05.03.2014]</ref>. | Miejscowość w 2010 roku liczyła 131 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Wajsnory, [[Gruszynki]], [[Szczeciny]] i [[Wargielity]]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Teresa Fiedorowicz]]<ref>[http://gmina-bartoszyce.pl/wykaz-soltysow/ gmina-bartoszyce.pl] [05.03.2014]</ref>. | ||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. Została założona w 1429 roku na 23 łanach jako majątek rycerski z podległą mu wsią. Nazwa wywodzi się od [[Prusowie|Prusa]] o imieniu Wayssnore. Przed 1945 rokiem wieś należała do [parafia ewangelicka w Rodnowie|parafii ewangelickiej w Rodnowie]]. | Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. Została założona w 1429 roku na 23 łanach jako majątek rycerski z podległą mu wsią. Nazwa wywodzi się od [[Prusowie|Prusa]] o imieniu Wayssnore. Przed 1945 rokiem wieś należała do [parafia ewangelicka w Rodnowie|parafii ewangelickiej w Rodnowie]]. | ||
| − | Szkoła we wsi istniała już przed | + | Szkoła we wsi istniała już przed II wojną światową. w 1935 roku uczęszczało do niej 55 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel. Po wojnie placówkę reaktywowano. |
Po 1945 roku wieś była siedzibą sołectwa. Według spisu powszechnego z 1983 roku Wajsnory składały się z 33 budynków mieszkalnych i 34 indywidualnych gospodarstw rolnych o łącznej powierzchni 486 ha. Znajdowały się tu wówczas: prywatny zakład stolarski, punkt biblioteczny, klub i świetlica (ta ostania działa również obecnie). | Po 1945 roku wieś była siedzibą sołectwa. Według spisu powszechnego z 1983 roku Wajsnory składały się z 33 budynków mieszkalnych i 34 indywidualnych gospodarstw rolnych o łącznej powierzchni 486 ha. Znajdowały się tu wówczas: prywatny zakład stolarski, punkt biblioteczny, klub i świetlica (ta ostania działa również obecnie). | ||
| − | Liczba mieszkańców | + | Liczba mieszkańców na przestrzeni lat: |
| − | + | *1857 – 257 osób | |
| − | 1857 | + | *1933 – 253 osoby |
| − | + | *1939 – 243 osoby | |
| − | 1933 | + | *1983 – 155 osób |
| − | |||
| − | 1939 | ||
| − | |||
| − | 1983 | ||
== Turystyka == | == Turystyka == | ||
| − | *We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne, należące do [[Bartoszyckie Stowarzyszenie Agroturystyki " | + | *We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne, należące do [[Bartoszyckie Stowarzyszenie Agroturystyki "Warmiacy"| Bartoszyckiego Stowarzyszenia Agroturystyki "Warmiacy"]] |
| + | {{Przypisy}} | ||
| + | <references/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/> | ''Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic'', red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.<br/> | ||
| Linia 61: | Linia 59: | ||
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/preylau.html| Deutsche Verwaltungsgeschichte] [05.03.2014] | [http://www.verwaltungsgeschichte.de/preylau.html| Deutsche Verwaltungsgeschichte] [05.03.2014] | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Bartoszyce (gmina wiejska)]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Miejscowość]] [[Kategoria: Powiat bartoszycki]] [[Kategoria: Bartoszyce (gmina wiejska)]] [[Kategoria: wsie sołeckie]] |
Wersja z 11:35, 22 wrz 2014
| Wajsnory | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | bartoszycki |
| Gmina | Bartoszyce |
| Liczba ludności (2010) | 131 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Wajsnory | |
| Położenie na mapie Polski  Wajsnory | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Wajsnory (niem. Weischnuren) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Bartoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 131 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Wajsnory, Gruszynki, Szczeciny i Wargielity. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Teresa Fiedorowicz[1].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 15 km na południowy zachód od Bartoszyc.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa Zakonu Krzyżackiego. Została założona w 1429 roku na 23 łanach jako majątek rycerski z podległą mu wsią. Nazwa wywodzi się od Prusa o imieniu Wayssnore. Przed 1945 rokiem wieś należała do [parafia ewangelicka w Rodnowie|parafii ewangelickiej w Rodnowie]].
Szkoła we wsi istniała już przed II wojną światową. w 1935 roku uczęszczało do niej 55 uczniów, a zatrudniony był jeden nauczyciel. Po wojnie placówkę reaktywowano.
Po 1945 roku wieś była siedzibą sołectwa. Według spisu powszechnego z 1983 roku Wajsnory składały się z 33 budynków mieszkalnych i 34 indywidualnych gospodarstw rolnych o łącznej powierzchni 486 ha. Znajdowały się tu wówczas: prywatny zakład stolarski, punkt biblioteczny, klub i świetlica (ta ostania działa również obecnie).
Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:
- 1857 – 257 osób
- 1933 – 253 osoby
- 1939 – 243 osoby
- 1983 – 155 osób
Turystyka
- We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne, należące do Bartoszyckiego Stowarzyszenia Agroturystyki "Warmiacy"
Przypisy
- ↑ gmina-bartoszyce.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego gminy Bartoszyce [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]
