Aleksander Suchten: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = Aleksander Zuchta, Alexander von Suchten | |imię i nazwisko org = Aleksander Zuchta, Alexander von Suchten | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = Strona tytułowa angielskiego tłumaczenia pracy A. Suchtena z dziedziny alchemii.jpg |
| − | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = Strona tytułowa angielskiego tłumaczenia pracy A. Suchtena z dziedziny alchemii |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = ok. 1520 r. | |data urodzenia = ok. 1520 r. | ||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
Aleksander został zamieszany w proces wytoczony przeciwko jego krewnemu [[Aleksander Sculteti|Aleksandrowi Scultetiemu]], co doprowadziło do utraty kanonii w 1545 roku. W tym czasie zamieszkał w Królewcu, gdzie trafił na dwór księcia [[Albrecht Hohenzollern|Albrechta Hohenzollerna]]. Suchten był jego lekarzem. Otrzymał również stypendium od księcia. W okresie królewieckim udało mu się wydać epos historyczny (1547), inspirowany podaniem o Wandzie. Utwór został dedykowany kasztelanowi poznańskiemu Andrzejowi Górce. Suchten utrzymywał kontakty z intelektualnym środowiskiem Królewca, aktywnie uczestnicząc w dysputach dotyczących poezji. Kolejny etap swojego życia spędził na służbie elektora Palatynatu Ottona Henryka. Pracował jako lekarz i bibliotekarz. W 1554 roku trafił do Krakowa. Trzy lata później pełnił rolę nadwornego lekarza króla Zygmunta Augusta. Na jakiś czas ponownie wrócił do Królewca, gdzie w latach 1563-1565 znów pełnił rolę książęcego medyka. Suchten przebywał także w Niemczech i na Śląsku. Utrzymywał bliskie relacje ze znanym i cenionym szwajcarskim lekarzem i filozofem Paracelsusem. Aleksander Suchten był również autorem opracowań z zakresu medycyny ale i alchemii. | Aleksander został zamieszany w proces wytoczony przeciwko jego krewnemu [[Aleksander Sculteti|Aleksandrowi Scultetiemu]], co doprowadziło do utraty kanonii w 1545 roku. W tym czasie zamieszkał w Królewcu, gdzie trafił na dwór księcia [[Albrecht Hohenzollern|Albrechta Hohenzollerna]]. Suchten był jego lekarzem. Otrzymał również stypendium od księcia. W okresie królewieckim udało mu się wydać epos historyczny (1547), inspirowany podaniem o Wandzie. Utwór został dedykowany kasztelanowi poznańskiemu Andrzejowi Górce. Suchten utrzymywał kontakty z intelektualnym środowiskiem Królewca, aktywnie uczestnicząc w dysputach dotyczących poezji. Kolejny etap swojego życia spędził na służbie elektora Palatynatu Ottona Henryka. Pracował jako lekarz i bibliotekarz. W 1554 roku trafił do Krakowa. Trzy lata później pełnił rolę nadwornego lekarza króla Zygmunta Augusta. Na jakiś czas ponownie wrócił do Królewca, gdzie w latach 1563-1565 znów pełnił rolę książęcego medyka. Suchten przebywał także w Niemczech i na Śląsku. Utrzymywał bliskie relacje ze znanym i cenionym szwajcarskim lekarzem i filozofem Paracelsusem. Aleksander Suchten był również autorem opracowań z zakresu medycyny ale i alchemii. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
#Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002. | #Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002. | ||
Wersja z 17:07, 21 gru 2014
| Aleksander Suchten Aleksander Zuchta, Alexander von Suchten | |
| | |
 Strona tytułowa angielskiego tłumaczenia pracy A. Suchtena z dziedziny alchemii
| |
| Data i miejsce urodzenia | ok. 1520 r. Gdańsk |
| Data i miejsce śmierci | ok. 1570 r. Linz |
Aleksander Suchten (ur. ok. 1520 r. w Gdańsku, zm. ok. 1570 r. w Linzu) – kanonik katedralny, lekarz, chemik, poeta.
Życiorys
Syn gdańskiego ławnika Jerzego Suchtena i Eufemii Sculteti, pochodzącej z Tczewa. Bratanek Krzysztofe Suchtena. W 1538 roku został kanonikiem katedralnym we Fromborku.
Szkoła i wykształcenie
Kształcił się w elbląskim gimnazjum. Wiersze Suchtena zostały opublikowane w zbiorze poezji uczniów gimnazjum pt. Prima Aelbingensis foettura (1541). W latach 540-1541 studiował w Leuven (Lowianium) w Belgii oraz we Włoszech. Przebywał w Rzymie, Ferrarze i Bolonii. W Padwie uzyskał doktorat z medycyny.
Praca
Aleksander został zamieszany w proces wytoczony przeciwko jego krewnemu Aleksandrowi Scultetiemu, co doprowadziło do utraty kanonii w 1545 roku. W tym czasie zamieszkał w Królewcu, gdzie trafił na dwór księcia Albrechta Hohenzollerna. Suchten był jego lekarzem. Otrzymał również stypendium od księcia. W okresie królewieckim udało mu się wydać epos historyczny (1547), inspirowany podaniem o Wandzie. Utwór został dedykowany kasztelanowi poznańskiemu Andrzejowi Górce. Suchten utrzymywał kontakty z intelektualnym środowiskiem Królewca, aktywnie uczestnicząc w dysputach dotyczących poezji. Kolejny etap swojego życia spędził na służbie elektora Palatynatu Ottona Henryka. Pracował jako lekarz i bibliotekarz. W 1554 roku trafił do Krakowa. Trzy lata później pełnił rolę nadwornego lekarza króla Zygmunta Augusta. Na jakiś czas ponownie wrócił do Królewca, gdzie w latach 1563-1565 znów pełnił rolę książęcego medyka. Suchten przebywał także w Niemczech i na Śląsku. Utrzymywał bliskie relacje ze znanym i cenionym szwajcarskim lekarzem i filozofem Paracelsusem. Aleksander Suchten był również autorem opracowań z zakresu medycyny ale i alchemii.
Bibliografia
- Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
- Hubicki W., Doktor Aleksander Zuchta, zapomniany polski chemik, lekarz i poeta XVI wieku, [w:] Studia i Materiały z dziejów nauki polskiej, t. I, Warszawa 1953.
- Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku, t. II, Olsztyn 1984.
- Encyklopedia Gdańska [data dostępu: 15.06.2014]
