Dobiesław Oleśnicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|miejsce urodzenia = | |miejsce urodzenia = | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
| − | |data śmierci = 1440 | + | |data śmierci = 1440 r. |
|miejsce śmierci = | |miejsce śmierci = | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
Wersja z 23:27, 10 sty 2015
| Dobiesław Oleśnicki | |
| | |
| Data śmierci | 1440 r. |
Dobiesław Oleśnicki (zm. w 1440 r.) – rycerz króla Jagiełły, pan na Rymanowie, uczestnik bitwy grunwaldzkiej. Sygnatariusz aktu unii horodelskiej 1413 roku. Brat Jaśka Oleśnickiego.
Życiorys
Oleśnicki herbu Dębno z Oleśnicy i z Sienna, został właścicielem Rymanowa dzięki małżeństwu z Katarzyną, córką podskarbiego koronnego Dymitra z Goraja. Ślub odbył się w 1413 r. Małżonkowie bardzo często przebywali w Rymanowie wraz z 11 dzieci.
Oleśnicki był kasztelanem wojnickim w latach 1411–1433, lubelskim w 1433 r., sandomierskim w 1435, starostą krakowskim w 1438, podczaszym krakowskim w latach 1438–1439, wojewodą sandomierskim w latach 1438–1440.
W roku 1404 r. Dobiesław towarzyszył Jagielle w zjeździe z wielkim mistrzem krzyżackim Ulrichem von Jungingenem. Zadziwiał wówczas wszystkich rynsztunkiem i dworskimi obyczajami, siłą, wytrzymałością i kunsztem rycerskim. W opisie bitwy pod Grunwaldem wśród 50 polskich chorągwi Długosz jako 38. wymienia chorągiew oleśnicką z białym krzyżem na czerwonym polu. Wystawił ją i dowodził nią w bitwie Dobiesław z Oleśnicy. Godnie towarzyszył mu w walce syn Piotr, łowczy sandomierski.
Dowodził podczas oblężenia Malborka. Był protoplastą rodu Sienieńskich.
Zmarł w 1440 r. Rok później właścicielką zamku w Rymanowie została jego żona, Katarzyna Gorajska Oleśnicka, a kolejnymi właścicielami zostali syn Andrzej Sienieński i wnuk Wiktoryn.
Bibliografia
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
