Jan Hanowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Bibliografia)
(Działalność zawodowa i społeczna)
Linia 34: Linia 34:
 
Jako wikary pracował w Postolinie i [[Barczewo|Barczewie]]. Swoje pierwsze probostwo objął w [[Straszewo|Straszewie]]. Pod koniec 1913 roku został proboszczem w [[Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]].  
 
Jako wikary pracował w Postolinie i [[Barczewo|Barczewie]]. Swoje pierwsze probostwo objął w [[Straszewo|Straszewie]]. Pod koniec 1913 roku został proboszczem w [[Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]].  
  
Hanowski zainicjował w znacznym stopniu rozbudowanie miejscowego sanktuarium. W 1924 roku został proboszczem [[Parafia pw. św. Jakuba w Olsztynie|parafii pw. św. Jakuba w Olsztynie]]. Wspomnianą funkcję pełnił przez kolejne 24 lata. Jako proboszcz wprowadził zasadę odprawiania co niedzielę (i w każde święto) mszy z kazaniem w języku polskim.  
+
Hanowski zainicjował w znacznym stopniu rozbudowę miejscowego sanktuarium. W 1924 roku został proboszczem [[Parafia pw. św. Jakuba w Olsztynie|parafii pw. św. Jakuba w Olsztynie]]. Wspomnianą funkcję pełnił przez kolejne 24 lata. Jako proboszcz wprowadził zasadę odprawiania co niedzielę (i w każde święto) mszy z kazaniem w języku polskim.  
  
 
W roku 1939 został mianowany kanonikiem honorowym kapituły warmińskiej. W styczniu 1945 roku uchronił olsztyńskie kościoły przed spaleniem i grabieżą przez Armię Czerwoną. Uprzedził fakty: po wkroczeniu Rosjan do Olsztyna zdołał uzyskać zaświadczenie brzmiące następująco: ''Kościoła nie palić, zamieszani w podpalenie będą pociągnięci do odpowiedzialności zgodnie w prawem wojny''<ref> Cyt. za J. Chłosta, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002, s. 130.</ref>.  
 
W roku 1939 został mianowany kanonikiem honorowym kapituły warmińskiej. W styczniu 1945 roku uchronił olsztyńskie kościoły przed spaleniem i grabieżą przez Armię Czerwoną. Uprzedził fakty: po wkroczeniu Rosjan do Olsztyna zdołał uzyskać zaświadczenie brzmiące następująco: ''Kościoła nie palić, zamieszani w podpalenie będą pociągnięci do odpowiedzialności zgodnie w prawem wojny''<ref> Cyt. za J. Chłosta, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002, s. 130.</ref>.  
  
28 lipca 1945 roku we Fromborku został wybrany wikariuszem kapitulnym. Duchowny dwukrotnie pełnił tymczasowo funkcję rządcy diecezji. Był także członkiem [[Polski Komitet Narodowościowy na Okręg Mazurski|Polskiego Komitetu Narodowościowego na Okręg Mazurski]]. W 1951 roku Jan Hanowski został obdarzony godnością prałata.
+
28 lipca 1945 roku we Fromborku został wybrany wikariuszem kapitulnym. Duchowny dwukrotnie pełnił tymczasowo funkcję rządcy diecezji. Był także członkiem [[Polski Komitet Narodowościowy na Okręg Mazurski|Polskiego Komitetu Narodowościowego na Okręg Mazurski]]. W 1951 roku został obdarzony godnością prałata.
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
<references/>
 +
 
== Bibliografia  ==
 
== Bibliografia  ==
 
Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002.<br/>
 
Chłosta Jan, ''Słownik Warmii'', Olsztyn 2002.<br/>

Wersja z 21:35, 11 sty 2015

Jan Hanowski

Jan Hanowski
Jan Hanowski
Data i miejsce urodzenia 1 lutego 1873 r.
Mątki k. Olsztyna
Data i miejsce śmierci 10 lipca 1968 r.
Olsztyn
Zawód kanonik warmiński

Jan Hanowski (ur. 1 lutego 1873 r. w Mątkach k. Olsztyna, zm. 10 lipca 1968 r. w Olsztynie) – kanonik warmiński, działacz społeczno-religijny.

Życiorys

Syn rolników Jana Hanowskiego i Elżbiety z domu Bludau.

Szkoła i wykształcenie

Kształcił się w Olsztynie i Braniewie. 28 stycznia 1900 roku przyjął święcenia kapłańskie.

Działalność zawodowa i społeczna

Jako wikary pracował w Postolinie i Barczewie. Swoje pierwsze probostwo objął w Straszewie. Pod koniec 1913 roku został proboszczem w Gietrzwałdzie.

Hanowski zainicjował w znacznym stopniu rozbudowę miejscowego sanktuarium. W 1924 roku został proboszczem parafii pw. św. Jakuba w Olsztynie. Wspomnianą funkcję pełnił przez kolejne 24 lata. Jako proboszcz wprowadził zasadę odprawiania co niedzielę (i w każde święto) mszy z kazaniem w języku polskim.

W roku 1939 został mianowany kanonikiem honorowym kapituły warmińskiej. W styczniu 1945 roku uchronił olsztyńskie kościoły przed spaleniem i grabieżą przez Armię Czerwoną. Uprzedził fakty: po wkroczeniu Rosjan do Olsztyna zdołał uzyskać zaświadczenie brzmiące następująco: Kościoła nie palić, zamieszani w podpalenie będą pociągnięci do odpowiedzialności zgodnie w prawem wojny[1].

28 lipca 1945 roku we Fromborku został wybrany wikariuszem kapitulnym. Duchowny dwukrotnie pełnił tymczasowo funkcję rządcy diecezji. Był także członkiem Polskiego Komitetu Narodowościowego na Okręg Mazurski. W 1951 roku został obdarzony godnością prałata.

Przypisy

  1. Cyt. za J. Chłosta, Słownik Warmii, Olsztyn 2002, s. 130.


Bibliografia

Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Chłosta Jan, Znani i nieznani olsztyniacy XIX i XX wieku, Olsztyn 1996.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla w XIX i XX wieku, Warszawa 1983.