Maciej z Wąsosza

Maciej z Wąsosza
Data urodzenia	ok. 1360 roku
Data śmierci	ok. 1423 r.

Maciej z Wąsosza (ur. ok. 1360 r. pod Złotowem, zm. ok. 1423 r.) – rycerz, wojewoda kaliski, podkomorzy i sędzia kaliski, dyplomata. Uczestnik bitwy grunwaldzkiej.

Życiorys

Maciej z Wąsosza urodził się około 1360 roku pod Złotowem w ziemi krajeńskiej. Był synem Świętosława z Wąsosza. Żywo interesował się sprawami dotyczącymi Polski i zakonu. W latach młodzieńczych był rzecznikiem połączenia sił Polski i Litwy pod berłem Jadwigi i Jagiełły. Chcąc zwrócić na siebie uwagę Jagiełły, skorzystał z protekcji stryja Sędziwoja z Szubina i w 1400 roku uzyskał godność sędziego ziemskiego w województwie.

W 1406 roku po śmierci stryja otrzymał po nim urząd wojewody kaliskiego i zasiadał w radzie królewskiej. Jagiełło wykorzystywał zdolności dyplomatyczne Macieja, szczególnie w stosunkach z zakonem krzyżackim. Maciej uczestniczył w rokowaniach o przyłączenie do Polski Nowej Marchii. 1 sierpnia 1409 roku pod przewodnictwem arcybiskupa gnieźnieńskiego Mikołaja Kurowskiego Maciej wyruszył do wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena.

W lipcu 1410 roku Maciej z Wąsosza prowadził działania wojenne na Pomorzu. Napotkał silny oddział i 13 lipca poniósł klęskę w starciu z Krzyżakami. Jesienią 1410 roku w Szubinie gościł króla Jagiełłę wraz z dworem. Był sygnatariuszem aktu unii horodelskiej 1413 roku. W 1414 roku był w świcie Jagiełły podczas zjazdu z wielkim mistrzem Michaelem Küchmeistrem von Sternbergiem. W tym samym roku wziął udział w wojnie z zakonem. 1 lutego 1411 roku przywiesił swą pieczęć do traktatu pokojowego w Toruniu. W 1413 roku posłował do wielkiego mistrza z wezwaniem, by Zakon przestrzegał warunków zawartego pokoju.

Maciej z Wąsosza zmarł około 1423 roku w wieku 63 lat.

Bibliografia

J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.