Sędziwój Ostroróg: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
Linia 20: Linia 20:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
'''Sędziwój Ostroróg''' (ur. ok. 1375 r., zm. w 1441 r.)– uczestnik [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwy grunwaldzkiej]], herbu Nałęcz.<br/><br/>
+
'''Sędziwój Ostroróg''' (ur. ok. 1375 r., zm. w 1441 r.) – uczestnik [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwy grunwaldzkiej]], był herbu Nałęcz.<br/><br/>
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
Był synem kasztelana santockiego Dziersława Grocholi i jego żony Burnety. Sędziwój Ostroróg ożenił się z Barbarą z Wojnowic, miał z nią trzech synów Stanisława, Jana i Dobrogosta (kasztelana kamieńskiego_ oraz córkę Sędkę, która została żoną wojewody łęczyckiego – Ścibora z Borysławic.  
+
Był synem kasztelana santockiego Dziersława Grocholi i jego żony Burnety. Sędziwój Ostroróg ożenił się z Barbarą z Wojnowic, miał z nią trzech synów Stanisława, Jana i Dobrogosta (przyszłego kasztelana kamieńskiego) oraz córkę Sędkę, która została żoną wojewody łęczyckiego – Ścibora z Borysławic.  
  
Był wojewodą poznańskim od października 1406 r. do 1441 r. W latach 1426–1432 był starostą brzesko-kujawskim, a następnie starostą generalnym Wielkopolski. Źródła wzmiankują na temat jego osoby od 1392 r. W 1400 r. otrzymał urząd chorążego poznańskiego. Od 1403 r. był też starostą międzyrzeckim. Sędziwój był jednym z najbliższych doradców Jagiełły. Został włączony w kampanię przeciw zakonowi w 1410 r. i dołączył do grona ośmiu doradców, którzy tworzyli sztab królewski w czasie wielkiej wojny z zakonem krzyżackim.  
+
Sędziwój był wojewodą poznańskim od października 1406 r. do 1441 r. W latach 1426–1432 był starostą brzesko-kujawskim, a następnie starostą generalnym Wielkopolski. Źródła wzmiankują na temat jego osoby od 1392 r. W 1400 r. otrzymał urząd chorążego poznańskiego. Od 1403 r. był też starostą międzyrzeckim.  
  
W bitwie grunwaldzkiej dowodził polską chorągwią. Zwyciężył także w bitwie pod Koronowem. W styczniu 1411 r. był członkiem delegacji polskiej, która negocjowała pokój toruński z Krzyżakami. Otrzymał również urząd starosty generalnego Wielkopolski i pełnił go do stycznia 1415 r. W 1440 r. uczestniczył w pochodzie Władysława III Warneńczyka po koronę węgierską.  
+
Sędziwój był jednym z najbliższych doradców Jagiełły. Został włączony w kampanię przeciw zakonowi w 1410 r. i dołączył do grona ośmiu doradców, którzy tworzyli sztab królewski w czasie wielkiej wojny z zakonem krzyżackim.
 +
 
 +
W bitwie pod [[Grunwald|Grunwaldem]] dowodził polską chorągwią. Zwyciężył także w bitwie pod Koronowem. W styczniu 1411 r. był członkiem delegacji polskiej, która negocjowała pokój toruński z Krzyżakami. Otrzymał również urząd starosty generalnego Wielkopolski i pełnił go do stycznia 1415 r. W 1440 r. uczestniczył w pochodzie Władysława III Warneńczyka po koronę węgierską.  
  
 
Zmarł na Węgrzech przed 28 października 1441 roku.
 
Zmarł na Węgrzech przed 28 października 1441 roku.

Wersja z 21:30, 14 sty 2015

Sędziwój Ostroróg

Data urodzenia ok. 1375 r.
Data śmierci 1441 r.

Sędziwój Ostroróg (ur. ok. 1375 r., zm. w 1441 r.) – uczestnik bitwy grunwaldzkiej, był herbu Nałęcz.

Życiorys

Był synem kasztelana santockiego Dziersława Grocholi i jego żony Burnety. Sędziwój Ostroróg ożenił się z Barbarą z Wojnowic, miał z nią trzech synów Stanisława, Jana i Dobrogosta (przyszłego kasztelana kamieńskiego) oraz córkę Sędkę, która została żoną wojewody łęczyckiego – Ścibora z Borysławic.

Sędziwój był wojewodą poznańskim od października 1406 r. do 1441 r. W latach 1426–1432 był starostą brzesko-kujawskim, a następnie starostą generalnym Wielkopolski. Źródła wzmiankują na temat jego osoby od 1392 r. W 1400 r. otrzymał urząd chorążego poznańskiego. Od 1403 r. był też starostą międzyrzeckim.

Sędziwój był jednym z najbliższych doradców Jagiełły. Został włączony w kampanię przeciw zakonowi w 1410 r. i dołączył do grona ośmiu doradców, którzy tworzyli sztab królewski w czasie wielkiej wojny z zakonem krzyżackim.

W bitwie pod Grunwaldem dowodził polską chorągwią. Zwyciężył także w bitwie pod Koronowem. W styczniu 1411 r. był członkiem delegacji polskiej, która negocjowała pokój toruński z Krzyżakami. Otrzymał również urząd starosty generalnego Wielkopolski i pełnił go do stycznia 1415 r. W 1440 r. uczestniczył w pochodzie Władysława III Warneńczyka po koronę węgierską.

Zmarł na Węgrzech przed 28 października 1441 roku.

Bibliografia

J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.