Andrzej Chryzostom Załuski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m (Arom przeniósł stronę Andrzej Chryzoston Załuski na Andrzej Chryzostom Załuski, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
(→Ciekawostki) |
||
Linia 38: | Linia 38: | ||
== Ciekawostki== | == Ciekawostki== | ||
− | Biskup podjął decyzję o budowie w [[ewim:Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]] kaplicy, będącej wotum dziękczynnym za odwrócenie epidemii dżumy, która wówczas panowała na Warmii. W późniejszym czasie ją rozbudowano i w ten sposób powstał istniejący do dzisiaj [[lkwim:Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Lidzbarku Warmińskim| | + | Biskup podjął decyzję o budowie w [[ewim:Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]] kaplicy, będącej wotum dziękczynnym za odwrócenie epidemii dżumy, która wówczas panowała na Warmii. W późniejszym czasie ją rozbudowano i w ten sposób powstał istniejący do dzisiaj [[lkwim:Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Lidzbarku Warmińskim|kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego]]. |
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 12:05, 15 wrz 2014
Andrzej Chryzostom Załuski | |
| |
Andrzej Chryzostom Załuski [2]
| |
Data i miejsce urodzenia | 1650 r. nieznane |
Data i miejsce śmierci | 12 maja 1711 r. Dobre Miasto |
Andrzej Chryzostom Załuski (ur. 1650 r., zm. 12 maja 1711 r. w Dobrym Mieście) – biskup płocki od 1692 r., biskup kijowski od 1683 r., biskup warmiński od 1699 r., herb rodowy – Junosz.
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Andrzej Chryzostom Załuski nauki świeckie pobierał w Wiedniu, zaś wykształcenie teologiczne zdobył w Louvain, Paryżu i Rzymie.
Działalność
W 1673 r. otrzymał niższe święcenia i został kanonikiem krakowskim. W 1674 r. uzyskał święcenia kapłańskie. Został kanonikiem pułtuskim i łęczyckim, opatem komendatoryjnym wąchockim oraz prepozytem jarosławskim. Był także sekretarzem wielkim koronnym królowej Marii Kazimiery. W 1683 r. został biskupem kijowskim. Od króla otrzymał prepozyturę płocką, a w październiku 1692 r. biskupstwo płockie. W 1699 r. kapituła warmińska wybrała Załuskiego na swojego biskupa. 18 stycznia 1701 r. ukoronował w Królewcu Fryderyka I na pierwszego króla Prus. W 1702 r. został kanclerzem wielkim koronnym. Był tajnym agentem króla pruskiego o pseudonimie Lamprecht, donosząc mu o poczynaniach Augusta II. W 1705 r. uwięziony przez Augusta II za konszachty z Leszczyńskim, musiał tłumaczyć się z swego postępowania w Rzymie.
Na Warmii nie mógł wiele zdziałać wskutek zamętu spowodowanego przez wojnę północną. Przemarsze wojsk oraz epidemia dżumy zdewastowały i wyludniły Księstwo Warmińskie. Zmarł 12 maja 1711 r. w Dobrym Mieście. Jego epitafium, wykonane z czarnego i białego marmuru, znajduje się w kolegiacie dobromiejskiej. Płytę nagrobną swojemu stryjowi ufundował Andrzej Stanisław Załuski, biskup krakowski. Andrzej Chryzostom Załuski pozostawił po sobie bogatą spuściznę literacką i naukową, w tym zbiór dokumentów współczesnych w przekładzie łacińskim pt. "Epistolae historico-famliares" (1709—1711, 3 t., t. IV w 1761 r.), poza tym "Mowy na radach i sejmach..." (1689 r.), "Mowy różne" (1690 r.), "Kazania..." (1697 r.).
Załuski został zapamiętany jako świętobliwy kapłan, lecz zamierzał zrezygnować z biskupstwa oraz kanclerstwa i spędzić resztę życia w klasztorze, jednak nim to uczynił, zmarł.
Ciekawostki
Biskup podjął decyzję o budowie w Lidzbarku Warmińskim kaplicy, będącej wotum dziękczynnym za odwrócenie epidemii dżumy, która wówczas panowała na Warmii. W późniejszym czasie ją rozbudowano i w ten sposób powstał istniejący do dzisiaj kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego.
Bibliografia
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.