Józef Ambroży Geritz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) (→Działalność) |
||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
<br/> | <br/> | ||
Biskup otoczył opieką duszpasterską katolików w diasporze mazurskiej i kłajpedzkiej. W diasporach budował kościoły i erygował parafie. | Biskup otoczył opieką duszpasterską katolików w diasporze mazurskiej i kłajpedzkiej. W diasporach budował kościoły i erygował parafie. | ||
| − | Zwracał się do władz państwowych o zakaz publikowania artykułów atakujących Kościół katolicki. Geritz znał język polski. W 1844 r. rozdał w polskich parafiach 289 egzemplarzy polskiego katechizmu. Zaangażował się w | + | Zwracał się do władz państwowych o zakaz publikowania artykułów atakujących Kościół katolicki. Geritz znał język polski. W 1844 r. rozdał w polskich parafiach 289 egzemplarzy polskiego katechizmu. Zaangażował się w opracowanie i wydanie polskich śpiewników i modlitewników. Nie pozwolił na usunięcie polskich duchownych i błogosławionych z rubryceli. |
<br/> | <br/> | ||
Za jego czasów rozwinęła się działalność bractw i stowarzyszeń religijnych: Bractwa Rotarowego, Koła Związku Boromeusza, Związku św. Elżbiety, Związku św. Wincentego a Paulo. Biskup założył Stowarzyszenie św. Wojciecha (Albertusverein), które wspierało budownictwo kościelne. Otaczał opieką chorych i potrzebujących. Ufundował dla sierot i ociemniałych zakład opiekuńczy św. Józefa w [[Lidzbark Warmiński |Lidzbarku Warmińskim]]. Nowocześnie wyposażył szpitale w [[Braniewo |Braniewie]], [[Frombork |Fromborku]] i [[Lidzbark Warmiński |Lidzbarku Warmińskim]]. W [[Jeziorany |Jezioranach]] zainicjował budowę szkoły dla dziewcząt i domu dla biednych. Geritz posiadał duże uposażenie, które przeznaczał na działania społeczne. | Za jego czasów rozwinęła się działalność bractw i stowarzyszeń religijnych: Bractwa Rotarowego, Koła Związku Boromeusza, Związku św. Elżbiety, Związku św. Wincentego a Paulo. Biskup założył Stowarzyszenie św. Wojciecha (Albertusverein), które wspierało budownictwo kościelne. Otaczał opieką chorych i potrzebujących. Ufundował dla sierot i ociemniałych zakład opiekuńczy św. Józefa w [[Lidzbark Warmiński |Lidzbarku Warmińskim]]. Nowocześnie wyposażył szpitale w [[Braniewo |Braniewie]], [[Frombork |Fromborku]] i [[Lidzbark Warmiński |Lidzbarku Warmińskim]]. W [[Jeziorany |Jezioranach]] zainicjował budowę szkoły dla dziewcząt i domu dla biednych. Geritz posiadał duże uposażenie, które przeznaczał na działania społeczne. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
==Ciekawostki== | ==Ciekawostki== | ||
Geritz był synem kupca Józefa i Barbary (z domu Krämer). Jego dwaj bracia, starszy Roch i młodszy Franciszek, zostali również kapłanami i [[Wikariusz katedralny| wikariuszami katedralnymi]]. | Geritz był synem kupca Józefa i Barbary (z domu Krämer). Jego dwaj bracia, starszy Roch i młodszy Franciszek, zostali również kapłanami i [[Wikariusz katedralny| wikariuszami katedralnymi]]. | ||
Wersja z 08:39, 29 mar 2014
| Józef Ambroży Geritz | |
| | |
 Józef Ambroży Geritz
| |
| Data i miejsce urodzenia | 3 IV 1783 r. Jeziorany |
| Data śmierci | 16 VIII 1867 |
| Miejsce spoczynku | Katedra formborska - kaplica Szembeka |
Józef Ambroży Geritz (3 IV 1783 r. w Jezioranach, zm. 16 VII 1867 r.) – duchowny katolicki, biskup warmiński w latach 1842-1867.
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Józef Ambroży Geritz początkowe nauki pobierał w szkółce parafialnej. W 1794 r. uczęszczał do gimnazjum reszelskiego. W 1800 r. rozpoczął studia w Braniewie. W 1802 r. otrzymał z rąk Andrzeja Stanisława von Hattena niższe święcenia kapłańskie. Kontynuował studia w Warszawie przy zakonie pijarów. W 1843 r. uzyskał doktorat z teologii na uniwersytecie w Münster.
Działalność
Geritz był nauczycielem w gimnazjum reszelskim. W 1806 r. otrzymał wyższe święcenia kapłańskie. W 1812 r. Józef został sekretarzem kapituły warmińskiej. W 1823 r. mianowano go kanonikiem i kustoszem kapituły warmińskiej. W 1835 r. został dziekanem, a w 1840 r. biskupem tytularnym Abdery i biskupem pomocniczym warmińskim.
Sakrę biskupią przyjął w Królewcu w obecności króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV. Po śmierci biskupa Andrzeja Stanisława von Hattena, 21 czerwca 1841 r., został wybrany na biskupa warmińskiego.
Biskup otoczył opieką duszpasterską katolików w diasporze mazurskiej i kłajpedzkiej. W diasporach budował kościoły i erygował parafie.
Zwracał się do władz państwowych o zakaz publikowania artykułów atakujących Kościół katolicki. Geritz znał język polski. W 1844 r. rozdał w polskich parafiach 289 egzemplarzy polskiego katechizmu. Zaangażował się w opracowanie i wydanie polskich śpiewników i modlitewników. Nie pozwolił na usunięcie polskich duchownych i błogosławionych z rubryceli.
Za jego czasów rozwinęła się działalność bractw i stowarzyszeń religijnych: Bractwa Rotarowego, Koła Związku Boromeusza, Związku św. Elżbiety, Związku św. Wincentego a Paulo. Biskup założył Stowarzyszenie św. Wojciecha (Albertusverein), które wspierało budownictwo kościelne. Otaczał opieką chorych i potrzebujących. Ufundował dla sierot i ociemniałych zakład opiekuńczy św. Józefa w Lidzbarku Warmińskim. Nowocześnie wyposażył szpitale w Braniewie, Fromborku i Lidzbarku Warmińskim. W Jezioranach zainicjował budowę szkoły dla dziewcząt i domu dla biednych. Geritz posiadał duże uposażenie, które przeznaczał na działania społeczne.
Ciekawostki
Geritz był synem kupca Józefa i Barbary (z domu Krämer). Jego dwaj bracia, starszy Roch i młodszy Franciszek, zostali również kapłanami i wikariuszami katedralnymi.
Bibliografia
Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
