Rezerwat Dębowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 20: | Linia 20: | ||
=== O rezerwacie === | === O rezerwacie === | ||
| − | Rezerwat przyrody „Dębowo” został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20 listopada 1954 r. (M.P. Nr 119, poz. 1682). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze24,72 ha. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu bukowego o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku. | + | Rezerwat przyrody „Dębowo” został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20 listopada 1954 r. (M.P. Nr 119, poz. 1682). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze24,72 ha. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu [[buk zwyczajny|bukowego]] o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 23:46, 19 mar 2014
| Rezerwat przyrody Dębowo | |
| | |
 Rezerwat Dębowo - buczyna | |
| Rodzaj rezerwatu | leśny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1954 |
| Powierzchnia | 24,72 ha ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Dębowo | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Dębowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Dębowo
Spis treści
O rezerwacie
Rezerwat przyrody „Dębowo” został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 20 listopada 1954 r. (M.P. Nr 119, poz. 1682). Jest rezerwatem leśnym, utworzonym na obszarze24,72 ha. Głównym celem ochrony tego rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu bukowego o cechach zespołu naturalnego, będącego równocześnie najdalej wysuniętym na wschód naturalnym stanowiskiem tego gatunku.
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Teren rezerwatu został ukształtowany w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Formami geomorfologicznymi rezerwatu są wysoczyzny morenowe faliste, które powstały z materiału wleczonego po dnie lodowca. W bezodpływowych zagłębieniach terenu występują formy utworzone przez roślinność. Lokalne obniżenia terenu wypełnione zostały stosunkowo grubymi pokładami torfów (nawet do 4 m).
Dominujące na terenie rezerwatu siedlisko lasu świeżego zajmuje drzewostan bukowy zaliczany do buczyny pomorskiej (Melico-Fagetum). Stosunkowo niewielki udział innych zbiorowisk roślinności leśnej jest uwarunkowany geomorfologią gleb rezerwatu. Buczyna zajmuje stoki i szczyty wzniesień wysoczyzny. W lokalnych obniżeniach terenu występują zbiorowiska brzeziny bagiennej Betuletum pubescentis, borealna świerczyna na torfie Sphagno girgensohni-Piccetum, ols porzeczkowy Ribeso nigri-Alnetum oraz dwa niewielkie płaty łęgu jesionowo-olszowego Fraxino-Alnetum.
Zwierzęta
W rezerwacie nie prowadzono badań faunistycznych. Odnotowano tu występowanie m.in. żaby wodnej, jaszczurki zwinki, padalca. Spotkać tu można także jelenia, sarnę, dziki, zająca, wiewiórkę i kunę. Spośród ptaków obserwowano: dzięcioła dużego, kosa, kruka, sokoła i gołębia grzywacza.
Rośliny
Flora rezerwatu składa się głównie z gatunków typowych dla żyznych lasów liściastych, bagiennych siedlisk borowych, olsów i olsów jesionowych. W rezerwacie występuje 9 gatunków drzew, 5 krzewów, 13 mszaków.
Do osobliwości florystycznych rezerwatu można zsliczyć: czerniec gronkowy (Actaea spicata), przetacznik górski (Veronica montana), podkolan zielonawy (Plathanthera chlorantha), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), widłak jałowcowaty (Lycopodium annotinum) i bluszcz (Herdera helix).
Grzyby
Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu. W rezerwacie odnotowano rzadka soplówkę bukową (Hericium coralloides), gatunek chroniony, umieszczony na krajowej "Czerwonej Liście" w kategorii V (narażony na wymarcie).
Ciekawostki
Jedną z osobliwości przyrodniczych rezerwatu jest występowanie na jego terenie buków o bardzo rzadko spotykanej, falistej korze. Pień takiego drzewa wygląda tak, jakby pokryty został tarą do prania. Stąd jedna z niemieckich nazw tego zjawiska: buki "tarowe" lub "blachofaliste".
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Plan Ochrony Częściowego Rezerwatu Przyrody „Dębowo”. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 7. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
