|
|
| Linia 6: |
Linia 6: |
| | |charakter_rezerwatu= | | |charakter_rezerwatu= |
| | | położenie= [[województwo warmińsko-mazurskie]], [[powiat olsztyński]], [[gmina Olsztyn]] | | | położenie= [[województwo warmińsko-mazurskie]], [[powiat olsztyński]], [[gmina Olsztyn]] |
| − | | data= 1989 | + | | data= 1948 |
| | | kod mapy= PL-WN | | | kod mapy= PL-WN |
| − | | powierzchnia= 37,11 ha | + | | powierzchnia= 10,38 |
| | | stopniN= 53 | | | stopniN= 53 |
| | | minutN= 47 | | | minutN= 47 |
| Linia 21: |
Linia 21: |
| | === O rezerwacie === | | === O rezerwacie === |
| | | | |
| − | Rezerwat przyrody „Dęby Napiwodzkie” został utworzony na mocy zarządzenia Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 11 maja 1989 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. Nr 17, poz. 120). Jest rezerwatem leśnym (fitocenotycznym), utworzonym na obszarze 37,11 ha. Przedmiotem ochrony w rezerwacie są zbiorowiska leśne wykształcone w postaci grądu, łęgu jesionowo-olszowego i boru mieszanego. | + | Rezerwat przyrody „Redykajny” (10,38 ha), utworzony w 1948 roku, jest jednym z najwcześniej chronionych terenów województwa warmińsko-mazurskiego. |
| | <br/> | | <br/> |
| − |
| |
| − | [[Plik:deby napiwodzkie grad.jpg|250px|thumb|right|Grąd w rezerwacie Dęby Napiwodzkie]]
| |
| − | [[Plik:deby pomnikowe.jpg|250px|thumb|right|Pomnikowe dęby w rezerwacie]]
| |
| − | [[Plik:granicznik deby napiwodzkie.jpg|250px|thumb|right|Granicznik płucnik w rezerwacie Dęby Napiwodzkie]]
| |
| | | | |
| | | | |
| Linia 32: |
Linia 28: |
| | | | |
| | | | |
| − | Rezerwat przyrody "Dęby Napiwodzkie" położony jest na terenie nadleśnictwa Jedwabno, w odległości około 5 km na południowy-zachód od miejscowości [[Jedwabno]] ([[powiat szczycieński]]). Centralną część rezerwatu stanowi dobrze wyodrębniony, ciągnący się południkowo, subglacjalny wał ozowy wysokości około 10 m. Oz otoczony jest obniżeniami z licznymi rowami odwadniającymi, odprowadzającymi nadmiar wód do przepływającej bezpośrednio przy rezerwacie, po wschodniej jego stronie, rzeki Czarna.
| + | Występujące w rezerwacie torfowisko zajmuje dno głębokiej kotliny otoczonej pagórkowatym terenem porośniętym lasem sosnowym na piaszczystej morenie. Różnica poziomu między powierzchnią torfowiska a szczytami sąsiednich wzgórz dochodzi do 20 m. Na obszarze rezerwatu przeważa torfowisko niskie porośnięte olsem bagiennym i brzeziną bagienną ''Thelypterido-Betuletum pubescentis''. Niewielką część rezerwatu zajmuje torfowisko wysokie z borem bagiennym ''Vaccinio uliginosi-Pinetum''. |
| | + | <br/> |
| | | | |
| − | Największą część rezerwatu (wyniesienia) zajmuje zbiorowisko grądu, zaliczone do odmiany subatlantyckiej ''Stellario-Carpinetum'', mimo że obiekt ten położony jest poza naturalnym zasięgiem występowania buka. W wydzieleniach leśnych porośniętych przez to zbiorowisko występują liczne pomnikowe dęby, w wieku 300-350 lat oraz stare, około 200-letnie sosny. Niewielki fragment rezerwatu, w północno-zachodniej części obiektu, zajmuje bór mieszany pochodzenia antropogenicznego, na żyznym siedlisku lasu świeżego. Najbardziej oddalone od wału ozowego, położone w obniżeniach terenowych, zewnętrzne części rezerwatu zajmuje łęg jesionowo-olszowy ''Fraxino-Alnetum'' z olszami w wieku od 45-95 lat. <br/>
| |
| | | | |
| | + | === Zwierzęta === |
| | | | |
| − | === Zwierzęta ===
| |
| | | | |
| | | | |
| − | Mimo że rezerwat "Dęby Napiwodzkie" położony jest w odległości zaledwie 300 m od szosy Jedwabno-Nidzica, stanowi teren dość odludny, na którym schronienie znajduje wiele gatunków zwierząt. Łącznie stwierdzono tu bytowanie 17 ssaków, 68 ptaków, 4 gadów, 4 płazów oraz 25 motyli. Wśród nich znajdują się gatunki bardzo rzadkie, zagrożone w Polsce i Europie (m.in. [[wilk]], [[wydra]], [[bóbr]]).
| |
| | <br/> | | <br/> |
| | | | |
| Linia 46: |
Linia 41: |
| | | | |
| | === Rośliny === | | === Rośliny === |
| − | Dotychczas w rezerwacie "Dęby Napiwodzkie" i na terenie proponowanym do włączenia do rezerwatu stwierdzono 20 gatunków mszaków i 215 gatunków roślin naczyniowych. Występują tu m.in. gatunki objęte ścisłą ochroną: lilia złotogłów, wawrzynek wilczełyko i podkolan biały. Ochroną częściową objęte są: kopytnik pospolity, konwalia majowa, kruszyna pospolita i marzanka wonna. Rzadkimi w kraju gatunkami, obecnymi w rezerwacie są: czartawa drobna, skrzyp zimowy, gwiazdnica długolistna i konietlica łąkowa.
| + | |
| | + | |
| | + | Rezerwat „Redykajny” zabezpiecza znaczną grupę rzadkich na Pojezierzu Mazurskim gatunków roślin borealnych, w tym reliktów polodowcowych (mchy torfowce, [[modrzewnica północna]], rosiczki, wełnianki, [[bagno zwyczajne]], borówka bagienna, [[turzyca strunowa]]). |
| | <br/> | | <br/> |
| | | | |
| | | | |
| | === Grzyby === | | === Grzyby === |
| − | W rezerwacie „Dęby Napiwodzkie” wyróżniono dotychczas ponad 100 gatunków porostów (grzybów zlichenizowanych). Ten stosunkowo niewielki obiekt zabezpiecza populacje wielu rzadkich w kraju gatunków. Oprócz gatunków chronionych (14 gatunków) oraz porostów zagrożonych wymarciem w skali kraju (36 gatunków) odnotowano tu liczną grupę taksonów charakterystycznych dla dobrze zachowanych zbiorowisk leśnych, w tym 14 gatunków mających status wskaźników niżowych lasów puszczańskich. Szczególnie interesująca jest lichenobiota starych dębów, obejmująca wiele gatunków bardzo rzadkich w kraju, m.in. [[Pałecznik|''Calicium adspersum'']], ''Caloplaca lucifuga'', ''Chaenotheca phaeocephala'', ''Cliostomum corrugatum'' i ''Pertusaria flavida''. W rezerwacie występuje [[granicznik płucnik]] ''Lobaria pulmonaria'', dla którego leśnicy wyznaczyli strefę ochrony. Na szczególną uwagę zasługuje ''Buellia violaceofusca'' – gatunek podany niedawno jako nowy dla bioty krajowej, z jednego stanowiska na Pojezierzu Kaszubskim, w rezerwacie „Dęby Napiwodzkie” został stwierdzony w roku 2012. Na uwagę zasługuje obfite występowanie [[pawężnica łuseczkowata|pawężnicy łuseczkowatej]] (''Peltigera praetextata''), porostu objętego ścisłą ochroną, wymierającego w kraju (kategoria EN na "Czerwonej Liście").
| |
| | | | |
| − | Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych rezerwatu „Dęby Napiwodzkie”. Na starych dębach częstym gatunkiem jest [[ozorek dębowy]] ''Fistulina hepatica''. W rezerwacie stwierdzono gatunki z „Czerwonej Listy”, rzadkie i zagrożone w skali kraju: ''Tremella foliacea'' i ''Pleurotus pulmonarius''.
| |
| | <br/> | | <br/> |
| | | | |
| Linia 59: |
Linia 54: |
| | | | |
| | | | |
| − | Rezerwat „Dęby Napiwodzkie” jest jednym z ogniw potencjalnego specjalnego obszaru ochrony siedlisk „Ostoja Napiwodzko-Ramucka” w ramach programu Natura 2000 (kod PLH280026).
| + | |
| | <br/> | | <br/> |
| | | | |
| Linia 65: |
Linia 60: |
| | == Bibliografia == | | == Bibliografia == |
| | | | |
| − | H. Chudyba, Z. Endler: ''Przyroda projektowanego rezerwatu Ostańce Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej''. Chrońmy Przyr. Ojcz. 2 (43): 52-61, 1987.
| + | |
| | | | |
| | S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego''. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999. | | S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego''. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999. |
| | | | |
| − | D. Kubiak, A. Zalewska, G. Fiedorowicz: ''Porosty i grzyby wielkoowocnikowe na tle zbiorowisk leśnych południowej Warmii i Mazur''. W: H. Ciecierska, C. Hołdyński (red.), ''Dziedzictwo przyrodnicze Warmii, Mazur i Powiśla'': 181-191. Przewodnik do warsztatów terenowych 56. Zjazdu Polskiego Towarzystwa Botanicznego pt. “Interdyscyplinarne i aplikacyjne znaczenie nauk botanicznych”, Olsztyn 24-30 czerwca 2013 r.
| |
| | | | |
| − | ''Plan Ochrony Rrezerwaty Przyrody „Dęby Napiwodzkie”''. [w:] Rozporządzenie wojewody warmińsko-mazurskiego nr 45 z dnia 8 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia planów ochrony dla rezerwatów przyrody. Załącznik nr 15. Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego nr 190. Poz. 2673.
| |
| | <br/> | | <br/> |
| | | | |
| | == Linki zewnętrzne == | | == Linki zewnętrzne == |
| | | | |
| − | http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Dęby_Napiwodzkie | + | http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Redykajny_w_Olsztynie |
| | + | |
| | + | http://bip.olsztyn.rdos.gov.pl/images/formy_ochrony/rejestr_rezerwatow_przyrody_2014.pdf |
| | <br/> | | <br/> |
| | | | |
| | | | |
| − | [[Kategoria: Przyroda]] | + | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: gmina Olsztyn]] |
| − | [[Kategoria: Natura 2000]]
| |
| − | [[Kategoria: Ochrona przyrody]] | |
| − | [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] | |
| − | [[Kategoria: gmina Jedwabno]] | |
| Rezerwat przyrody Redykajny
|
|
|
|
Sosnowy bór bagienny w rezerwacie "Redykajny"
|
| Rodzaj rezerwatu
|
torfowiskowy
|
| Państwo
|
 Polska
|
| Data utworzenia
|
1948
|
| Powierzchnia
|
10,38 ha
|
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  Rezerwat przyrody Redykajny |
Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Redykajny |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}
|
Rezerwat przyrody Redykajny
O rezerwacie
Rezerwat przyrody „Redykajny” (10,38 ha), utworzony w 1948 roku, jest jednym z najwcześniej chronionych terenów województwa warmińsko-mazurskiego.
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Występujące w rezerwacie torfowisko zajmuje dno głębokiej kotliny otoczonej pagórkowatym terenem porośniętym lasem sosnowym na piaszczystej morenie. Różnica poziomu między powierzchnią torfowiska a szczytami sąsiednich wzgórz dochodzi do 20 m. Na obszarze rezerwatu przeważa torfowisko niskie porośnięte olsem bagiennym i brzeziną bagienną Thelypterido-Betuletum pubescentis. Niewielką część rezerwatu zajmuje torfowisko wysokie z borem bagiennym Vaccinio uliginosi-Pinetum.
Zwierzęta
Rośliny
Rezerwat „Redykajny” zabezpiecza znaczną grupę rzadkich na Pojezierzu Mazurskim gatunków roślin borealnych, w tym reliktów polodowcowych (mchy torfowce, modrzewnica północna, rosiczki, wełnianki, bagno zwyczajne, borówka bagienna, turzyca strunowa).
Grzyby
Ciekawostki
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Linki zewnętrzne
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Redykajny_w_Olsztynie
http://bip.olsztyn.rdos.gov.pl/images/formy_ochrony/rejestr_rezerwatow_przyrody_2014.pdf
