Rezerwat Zielony Mechacz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 47: | Linia 47: | ||
Rezerwat zajmuje południową część torfowiska Budwity o powierzchni 333 ha. Część torfowiska nie objęta ochroną rezerwatową jest eksploatowana na skalę przemysłową. W latach 1962-1996 Zakład Torfowy w [[Budwity|Budwitach]] wydobył z tego torfowiska 1 815 500 m3 torfu. | Rezerwat zajmuje południową część torfowiska Budwity o powierzchni 333 ha. Część torfowiska nie objęta ochroną rezerwatową jest eksploatowana na skalę przemysłową. W latach 1962-1996 Zakład Torfowy w [[Budwity|Budwitach]] wydobył z tego torfowiska 1 815 500 m3 torfu. | ||
+ | |||
+ | W celu ochrony przed degradacją wykształconego na terenie rezerwatu torfowiska stanowiącego miejsce występowania jednej z najliczniejszych w kraju populacji maliny moroszki zostaną zbudowane urządzenia tzw. małej retencji służące podniesieniu poziomu wody. | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 20:09, 16 kwi 2014
Rezerwat przyrody Zielony Mechacz | |
| |
Rodzaj rezerwatu | florystyczny |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1962 |
Powierzchnia | 94,3 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat przyrody Mszar
Spis treści
O rezerwacie
Rezerwat przyrody "Zielony Mechacz" utworzono na podstawie zarządzenia nr 84 Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 15 maja 1962 r. Rezerwat o powierzchni 94,3 ha położony jest w województwie warmińsko mazurskim, w gminie Małdyty. Celem jego powołania jest ochrona stanowisko bardzo rzadkiego w kraju reliktu glacjalnego - maliny moroszki.
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Torfowisko którego część stanowi rezerwat powstało w wyniku zlądowacenia istniejącego tu kiedyś Jeziora Czarnego, które utworzyło się po ustąpieniu z tych ziem lądolodu skandynawskiego.
Obecną roślinność rezerwatu tworzy 9 zbiorowisk roślinnych. Przeważają zbiorowiska leśne. Wśród nich dominuje sosnowy bór bagienny (Vaccinio uliginosi-Pinetum). Mniejszy udział ma brzezina bagienna (Betuletum pubescentis) i ols torfowcowy (Sphagno squarrosi-Alnetum). Pozostałe zbiorowiska to m.in.: kontynentalne torfowisko wysokie (Ledo-Sphagnetum magellanici), zespół wełnianki pochwowatej i torfowca kończystego (Eriophoro vaginati-Sphagnetum recurvi), zespół wełnianki wąskolistnej i torfowca kończystego (Eriophoro angustifolii-Sphagnetum recurvi), Caricetum limosi oraz szuwar turzycy błotnej (Caricetum acutiformis).
Rośliny
W rezerwacie stwierdzono 11 gatunków wątrobowców, 58 mchów, i 96 gatunków roślin naczyniowych. Wśród nich znajduje się kilka interesujących taksonów. Z roślin naczyniowych, oprócz Rubus chamaemorus, odnotowano: Empetrum nigrum, Scheuchzeria palustris, Carex limosa, Drosera rotundifolia, Lycopodium annotinum. Wśród mszaków na uwagę zasługują: Sphagnum fuscum, Dicranodontium denudatum, Plagiothecium latebricola.
Ciekawostki
Położone w rezerwacie stanowisko maliny moroszki zostało odkryte przez Kalmusa w 1896 r.
Rezerwat zajmuje południową część torfowiska Budwity o powierzchni 333 ha. Część torfowiska nie objęta ochroną rezerwatową jest eksploatowana na skalę przemysłową. W latach 1962-1996 Zakład Torfowy w Budwitach wydobył z tego torfowiska 1 815 500 m3 torfu.
W celu ochrony przed degradacją wykształconego na terenie rezerwatu torfowiska stanowiącego miejsce występowania jednej z najliczniejszych w kraju populacji maliny moroszki zostaną zbudowane urządzenia tzw. małej retencji służące podniesieniu poziomu wody.
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
W. Pisarek, B. Polakowski: Szata roślinna rezerwatu Zielony Mechacz i problemy związane z jego ochroną. Acta Botanica Warmiae et Masuriae 1: 71-101, 2001.
Linki zewnętrzne
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Zielony_Mechacz
http://olsztyn.gazeta.pl/olsztyn/1,35189,12293637,Miliony_na_ratowanie_reliktu_epoki_lodowcowej.html