Stefan Grodzicki

Stefan Grodzicki
Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1947, Złotoryja
Data śmierci	30 września 1976, Bartoszyce
Dyscyplina	jeździectwo (skoki przez przeszkody, ujeżdżenie)
Największy sukces	uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku

Stefan Grodzicki (ur. 4 sierpnia 1947 w Złotoryi na Dolnym Śląsku, zm. tragicznie 30 września 1976 w Bartoszycach) – czołowy jeździec polski lat 60. i 70., olimpijczyk z Monachium (1972).

Przebieg kariery sportowej

Stefan Grodzicki był absolwentem liceum w Bartoszycach (1967) oraz Wyższej Szkoły Rolniczej (1972) i Akademii Rolniczo-Technicznej (1976) w Olsztnie, gdzie otrzymał tytuł magistra inżyniera zootechniki. Całe jego życie związane było jednak ze stadniną koni w Liskach, gdzie mieszkał z rodzicami od 1952 roku. W stadninie tej po maturze podjął pracę (1967) i rozpoczął karierę sportową, która trwała od 1960 do 1976 roku. Mierzył 184 cm, ważył 73 kg, a trenował pod kierunkiem ojca.

Debiutował w 1960 roku, a już w dwa lata później na mistrzostwach Polski juniorów w skokach przez przeszkody został II wicemistrzem, zaś w latach 1964–1965 na klaczy Czeladka wywalczył dwukrotnie tytuł mistrza kraju w tej konkurencji. W latach następnych szybko awansował do grona najlepszych jeźdźców Polski w skokach i ujeżdżeniu.

W latach 1966–1972 aż 15-krotnie startował w Pucharze Narodów, odnosząc jedno zwycięstwo. W sumie podczas całej kariery sportowej wziął udział w 1273 konkursach, odnosząc 198 zwycięstw. W barwach narodowych (1965–1974) na 193 starty zajął 103 punktowane miejsca, w tym 6 razy pierwsze. Był uczestnikiem Igrzysk Olimpijskich w Monachium (1972).

29 września podczas powrotu z Olsztyna, gdzie składał egzamin magisterski, uległ wypadkowi samochodowemu. W wyniku odniesionych obrażeń zmarł w szpitalu w Bartoszycach 30 września 1976 i pochowany został na cmentarzu w Sępopolu. Osierocił żonę Teresę i córkę Łucję.

Posiadał m.in. tytuł Zasłużony Mistrz Sportu oraz brązową odznaką FEI.

Osiągnięcia sportowe

• złoty medalista MP w ujeżdżeniu (1976)
• 7-krotny I wicemistrz kraju: w skokach przez przeszkody (1967, 1969, 1973) i ujeżdżeniu (1972–1975)
• 3-krotny II wicemistrz Polski: w ujeżdżeniu (1971) i skokach (1971, 1972),
• uczestnictwo w Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972)
• Indywidualnie: w eliminacjach zajął 13–18 m na 56 startujących
• Drużynowo: 12 miejsce na 17 startujących ekip

Bibliografia

Głuszek Zygmunt, Leksykon polskich olimpijczyków 1924-1998, Warszawa 1999.
Pawlak Anna, Olimpijczycy – polscy sportowcy w latach 1924–1998, Kraków 2000.
Habinowska Maria, Ludzie i konie : sport jeździecki na poznańskiej Woli 1951–1983, Poznań 1986.
Baza danych Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie; Wywiad rodzinny (rozmowa z żoną sportowca).
Muzeum Sportu w Olsztynie [20.10.2014]
pl.wikipedia.org [20.10.2014]