Szlak pieszy "Ścieżka Jaszczurek" - Elbląg: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 26: | Linia 26: | ||
[[Plik:restauracja myśliwska1.jpg|250px|right|thumb|Bażantarnia, Restauracja Myśliwska]] | [[Plik:restauracja myśliwska1.jpg|250px|right|thumb|Bażantarnia, Restauracja Myśliwska]] | ||
[[Plik:muszla koncertowa.jpg|250px|left|thumb|Bażantarnia, Muszla koncertowa]] | [[Plik:muszla koncertowa.jpg|250px|left|thumb|Bażantarnia, Muszla koncertowa]] | ||
| − | [[Plik:srebrny potok1.jpg| | + | [[Plik:srebrny potok1.jpg|250px|left|thumb|Bażantarnia, Srebrny Potok]] |
Szlak w większości prowadzi przez las [[Bażantarnia]] leżącą na skraju [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]]. Trasa jest bardzo ciekawa i nadaje się na niedzielną wędrówkę. Nazwa szlaku, czyli „Ścieżka Jaszczurek”, pochodzi od nazwy elbląskiego szczepu harcerskiego. Jego członkowie w 1951 roku opracowali i wyznakowali ten szlak.Zaczyna się on przy Restauracji Myśliwskiej - zabytek wpisany do rejestru zabytków pod numerem ID 644719. Jest to węzeł szlaków. Oprócz szlaku żółtego rozpoczynają się tu także szlaki: żółty - [["Okólny"]], [[szlak „Żółta Stopa”]], niebieski - [["Okrężny"]] oraz przebiega [[szlak czerwony Kopernikowski]].Obok restauracji znajduje się tablica turystyczno-informacyjna, parking, pomnik przyrody (stary dąb) oraz muszla koncertowa. Wąską ścieżką idziemy skrajem stromego wzniesienia, z którego w dole widoczny jest [[Srebrny Potok]]. Następnie wędrujemy leśną drogą obok [[wzgórze Marii|wzgórza Maryi]]. Po kilkuset metrach szlak schodzi stromym zboczem do „Sarniego Jaru” i docieramy na wysoki szczyt - [[Uroczysko Belweder]] (128 m n.p.m.). Możemy z niego podziwiać wspaniały krajobraz zalesionych dolin i wzgórz Bażantarni. Dalej szlak wiedzie do Wiaty „Parasol”, która była historycznym elementem Bażantarni. Do 1945 roku, oprócz atrakcji przyrodniczych, można było tu spotkać obiekty małej architektury, takie jak tarasy i wieże widokowe oraz miejsca wypoczynku. Jednym z nich był „Parasol” lub „Grzyb”. Został on zniszczony w latach 60-tych XX wieku. Wiata została obecnie odtworzona zgodnie z wyglądem zachowanym na starych widokówkach. Szlak kończy się we wsi [[Stagniewo]]. | Szlak w większości prowadzi przez las [[Bażantarnia]] leżącą na skraju [[Wysoczyzna Elbląska|Wysoczyzny Elbląskiej]]. Trasa jest bardzo ciekawa i nadaje się na niedzielną wędrówkę. Nazwa szlaku, czyli „Ścieżka Jaszczurek”, pochodzi od nazwy elbląskiego szczepu harcerskiego. Jego członkowie w 1951 roku opracowali i wyznakowali ten szlak.Zaczyna się on przy Restauracji Myśliwskiej - zabytek wpisany do rejestru zabytków pod numerem ID 644719. Jest to węzeł szlaków. Oprócz szlaku żółtego rozpoczynają się tu także szlaki: żółty - [["Okólny"]], [[szlak „Żółta Stopa”]], niebieski - [["Okrężny"]] oraz przebiega [[szlak czerwony Kopernikowski]].Obok restauracji znajduje się tablica turystyczno-informacyjna, parking, pomnik przyrody (stary dąb) oraz muszla koncertowa. Wąską ścieżką idziemy skrajem stromego wzniesienia, z którego w dole widoczny jest [[Srebrny Potok]]. Następnie wędrujemy leśną drogą obok [[wzgórze Marii|wzgórza Maryi]]. Po kilkuset metrach szlak schodzi stromym zboczem do „Sarniego Jaru” i docieramy na wysoki szczyt - [[Uroczysko Belweder]] (128 m n.p.m.). Możemy z niego podziwiać wspaniały krajobraz zalesionych dolin i wzgórz Bażantarni. Dalej szlak wiedzie do Wiaty „Parasol”, która była historycznym elementem Bażantarni. Do 1945 roku, oprócz atrakcji przyrodniczych, można było tu spotkać obiekty małej architektury, takie jak tarasy i wieże widokowe oraz miejsca wypoczynku. Jednym z nich był „Parasol” lub „Grzyb”. Został on zniszczony w latach 60-tych XX wieku. Wiata została obecnie odtworzona zgodnie z wyglądem zachowanym na starych widokówkach. Szlak kończy się we wsi [[Stagniewo]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 10:57, 3 sty 2014
| „Ścieżka Jaszczurek” | |
| | |
| Dane szlaku | |
| Państwo | Polska |
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Numer | WM-2003-z |
| Kolor znakowania | zielony 
|
| Długość | 7 km |
| Typ | szlak pieszy |
Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).
Spis treści
Nazwa szlaku
„Ścieżka Jaszczurek” – szlak pieszy zielony
Trasa
Elbląg (Bażantarnia): Restauracja Myśliwska – Wzgórze Maryni - Uroczysko Belweder – wiata Parasol - Stagniewo
Opis
Szlak w większości prowadzi przez las Bażantarnia leżącą na skraju Wysoczyzny Elbląskiej. Trasa jest bardzo ciekawa i nadaje się na niedzielną wędrówkę. Nazwa szlaku, czyli „Ścieżka Jaszczurek”, pochodzi od nazwy elbląskiego szczepu harcerskiego. Jego członkowie w 1951 roku opracowali i wyznakowali ten szlak.Zaczyna się on przy Restauracji Myśliwskiej - zabytek wpisany do rejestru zabytków pod numerem ID 644719. Jest to węzeł szlaków. Oprócz szlaku żółtego rozpoczynają się tu także szlaki: żółty - "Okólny", szlak „Żółta Stopa”, niebieski - "Okrężny" oraz przebiega szlak czerwony Kopernikowski.Obok restauracji znajduje się tablica turystyczno-informacyjna, parking, pomnik przyrody (stary dąb) oraz muszla koncertowa. Wąską ścieżką idziemy skrajem stromego wzniesienia, z którego w dole widoczny jest Srebrny Potok. Następnie wędrujemy leśną drogą obok wzgórza Maryi. Po kilkuset metrach szlak schodzi stromym zboczem do „Sarniego Jaru” i docieramy na wysoki szczyt - Uroczysko Belweder (128 m n.p.m.). Możemy z niego podziwiać wspaniały krajobraz zalesionych dolin i wzgórz Bażantarni. Dalej szlak wiedzie do Wiaty „Parasol”, która była historycznym elementem Bażantarni. Do 1945 roku, oprócz atrakcji przyrodniczych, można było tu spotkać obiekty małej architektury, takie jak tarasy i wieże widokowe oraz miejsca wypoczynku. Jednym z nich był „Parasol” lub „Grzyb”. Został on zniszczony w latach 60-tych XX wieku. Wiata została obecnie odtworzona zgodnie z wyglądem zachowanym na starych widokówkach. Szlak kończy się we wsi Stagniewo.
Bibliografia
1. Narodowy Instytut Dziedzictwa - Wykaz zabytków w woj. warmińsko-mazurskim; 2. www.szlaki.mazury.pl
