Szlak św. Wojciecha: Elbląg - Święty Gaj: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) (→Opis) |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
Szlak rozpoczyna się przy dworcu PKP [[Elbląg|Elbląg Zdrój]] i dalej prowadzi na stare miasto. Po drodze mijamy zabytkowy [[Kościół pw. św. Wojciecha w Elblągu|kościół pw. św. Wojciecha]], dalej położony w otoczeniu zieleni dawnego cmentarza, a obecnie parku [[Kościół pw. Bożego Ciała w Elblągu|kościoła pw. Bożego Ciała]]. Szlak prowadzi przez zabytkową XIV-wieczną [[Brama Targowa w Elblągu|Bramę Targową]] na uliczki Starego Miasta. | Szlak rozpoczyna się przy dworcu PKP [[Elbląg|Elbląg Zdrój]] i dalej prowadzi na stare miasto. Po drodze mijamy zabytkowy [[Kościół pw. św. Wojciecha w Elblągu|kościół pw. św. Wojciecha]], dalej położony w otoczeniu zieleni dawnego cmentarza, a obecnie parku [[Kościół pw. Bożego Ciała w Elblągu|kościoła pw. Bożego Ciała]]. Szlak prowadzi przez zabytkową XIV-wieczną [[Brama Targowa w Elblągu|Bramę Targową]] na uliczki Starego Miasta. | ||
− | Dalej trasa biegnie wałem przeciwpowodziowym wzdłuż [[rzeka Elbląg|rzeki Elbląg]] i wiedzie do ujścia [[rzeka Tyna|rzeki Tyny]] (Tejny) do rzeki Elbląg, zbierającej wody z całej południowo-zachodniej części [[Żuławy|Żuław]]. Wchodzimy tutaj na koronę wału wspomnianej rzeki. Mijamy kolejne wsie z typową zabudową żuławską, [[Dom szachulcowy|domy szachulcowe]] i zabudowania typu holenderskiego. Docieramy do końca szlaku we wsi [[Święty Gaj]], do kościoła zbudowanego w 1865 r., który z chwilą sprowadzenia z Gniezna w 1989 r. relikwii [[Święty Wojciech|świętego Wojciecha]] został uznany jako [[Sanktuarium w Świętym Gaju|sanktuarium]]. W tej niewielkiej wiosce miał zginąć męczeńską śmiercią jeden z głównych patronów Polski, | + | Dalej trasa biegnie wałem przeciwpowodziowym wzdłuż [[rzeka Elbląg|rzeki Elbląg]] i wiedzie do ujścia [[rzeka Tyna|rzeki Tyny]] (Tejny) do rzeki Elbląg, zbierającej wody z całej południowo-zachodniej części [[Żuławy|Żuław]]. Wchodzimy tutaj na koronę wału wspomnianej rzeki. Mijamy kolejne wsie z typową zabudową żuławską, [[Dom szachulcowy|domy szachulcowe]] i zabudowania typu holenderskiego. Docieramy do końca szlaku we wsi [[Święty Gaj]], do kościoła zbudowanego w 1865 r., który z chwilą sprowadzenia z Gniezna w 1989 r. relikwii [[Święty Wojciech|świętego Wojciecha]] został uznany jako [[Sanktuarium w Świętym Gaju|sanktuarium]]. W tej niewielkiej wiosce miał zginąć męczeńską śmiercią jeden z głównych patronów Polski, św. Wojciech. |
<br/> | <br/> | ||
+ | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Iwiński A., Szlak turystyczny świętego Wojciecha, Elbląg 1995 | Iwiński A., Szlak turystyczny świętego Wojciecha, Elbląg 1995 |
Wersja z 19:54, 3 lip 2014
Szlak św. Wojciecha | |
| |
Dane szlaku | |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Początek | Elbląg |
Koniec | Święty Gaj |
Numer | WM-2004-n |
Kolor znakowania | niebieski |
Długość | 42 km |
Typ | szlak pieszy |
Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).
Spis treści
Nazwa szlaku
Szlak św. Wojciecha
Trasa
Elbląg Zdrój – Elbląg (port) – Tropy – Węgle – Żukowo – Żółwiniec – Dzierzgonka – Stare Dolno – Kwietniewo – Święty Gaj
Opis
Szlak rozpoczyna się przy dworcu PKP Elbląg Zdrój i dalej prowadzi na stare miasto. Po drodze mijamy zabytkowy kościół pw. św. Wojciecha, dalej położony w otoczeniu zieleni dawnego cmentarza, a obecnie parku kościoła pw. Bożego Ciała. Szlak prowadzi przez zabytkową XIV-wieczną Bramę Targową na uliczki Starego Miasta.
Dalej trasa biegnie wałem przeciwpowodziowym wzdłuż rzeki Elbląg i wiedzie do ujścia rzeki Tyny (Tejny) do rzeki Elbląg, zbierającej wody z całej południowo-zachodniej części Żuław. Wchodzimy tutaj na koronę wału wspomnianej rzeki. Mijamy kolejne wsie z typową zabudową żuławską, domy szachulcowe i zabudowania typu holenderskiego. Docieramy do końca szlaku we wsi Święty Gaj, do kościoła zbudowanego w 1865 r., który z chwilą sprowadzenia z Gniezna w 1989 r. relikwii świętego Wojciecha został uznany jako sanktuarium. W tej niewielkiej wiosce miał zginąć męczeńską śmiercią jeden z głównych patronów Polski, św. Wojciech.
Bibliografia
Iwiński A., Szlak turystyczny świętego Wojciecha, Elbląg 1995
Szlak świętego Wojciecha, red. J. Zaskiewicz, Elbląg 1996
Hochleitner J., Czciciel św. Wojciecha i inicjator szlaku turystycznego do Świętego Gaju, [w:] Stanisław Leszczyc – Grabianka lider elbląskiego środowiska świeckich katolików, red. J. Hochleitner, Elbląg 2005
2 www.krodo.pl [22.12.2013]