Krotoszyny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Krotoszyna | |dopełniacz wsi = Krotoszyna | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = Kościół w Krotoszynach1.jpg |
| − | + | |opis zdjęcia = Kościół w Krotoszynach, żródło: wwww.gminabiskupiec.pl | |
| − | |rodzaj miejscowości = wieś | + | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka |
|województwo = warmińsko - mazurskie | |województwo = warmińsko - mazurskie | ||
|powiat = nowomiejski | |powiat = nowomiejski | ||
| − | |gmina = | + | |gmina = Biskupiec Pomorski |
|miejscowość podstawowa = | |miejscowość podstawowa = | ||
|sołectwo = Krotoszyny | |sołectwo = Krotoszyny | ||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Krotoszyny'''</big> (Sighardisdorf, Segeharsdorf, Segersdorf, Segersdorff,w XVII w.Krotoszyn,niem. Krotoschin) – wieś sołecka w województwie warmińsko – mazurskim, powiecie nowomiejskim, gminie | + | <big>'''Krotoszyny'''</big> (Sighardisdorf, Segeharsdorf, Segersdorf, Segersdorff,w XVII w.Krotoszyn, niem. Krotoschin) – wieś sołecka w Polsce [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko – mazurskim]], [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], [[gmina Biskupiec Pomorski| gminie Biskupiec Pomorski]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Nieopodal Krotoszyny znajduje się Jezioro Księżek. Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora.W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne.Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od | + | Nieopodal Krotoszyny znajduje się [[Jezioro Książek |Jezioro Księżek]].Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Biskupiec Pomorski| gminy Biskupiec Pomorski]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn |Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od [[Wielka Tymawa]]) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], [[Łąkorek| Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo |Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska.Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż |Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[„Kociołek”]], [[„Łabędź”]], [[„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Wiadomo, że wieś istniała już w XIV w. i należała do komturstwa dzierzgońskiego. Była to początkowo niewielka osada skupiona na terenach wokół pobliskiego jeziora. Przywilej lokacyjny otrzymała w 1316 r. od | + | Wiadomo, że wieś istniała już w XIV w. i należała do [[komturstwo dzierzgońskie |komturstwa dzierzgońskiego]]. Była to początkowo niewielka osada skupiona na terenach wokół pobliskiego jeziora. Przywilej lokacyjny otrzymała w 1316 r. od [[Zakon Krzyżacki |Zakonu Krzyżackiego]]. Nie znana jest etymologia nazwy miejscowości. W latach 1414 - 1438 wieś przynależała do [[wójtostwo bratiańskie |wójtostwa bratiańskiego]] a następnie znalazła się w [[starostwo bratiańskie| starostwie bratiańskim]], w powiecie chełmińskim. W 1472 r.zaś folwark krotoszyński stał się własnością królewską. W 1772 r. w wyniku I rozbioru Polski Krotoszyny znalazły się w granicach [[państwo pruskie |państwa pruskiego]]. Na przełomie XIX i XX w. Krotoszyn obejmował 2970 mórg z 84 budynkami i 29 dymami. W miejscowości osiedlonych było 229 katolików i 175 ewangelików. W tym znajdowała się królewska domena z 19 budynkami, 5 dymami, 28 katolikami i 67 ewangelikami. Istniała tutaj w poł. XX w. trzyklasowa katolicka szkoła podstawowa. Po II wojnie światowej w Krotoszynach funkcjonował posterunek milicji obywatelskiej, biblioteka publiczna i świetlica wiejska. Nie zachowała się informacja o formie zabudowy wsi. |
| + | |||
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | ===Ludzie związani z miejscowośćią:=== | ||
| + | |||
| + | W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Stanisław Krauze]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Zabytki: === | === Zabytki: === | ||
| − | Na terenie miejscowości znajduje się kościół z XX w.oraz cmentarz z grobami z I poł. XIX w. | + | |
| − | + | Na terenie miejscowości znajduje się [[kościół z XX w.]]oraz cmentarz z grobami z I poł. XIX w. | |
| − | + | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 60: | Linia 66: | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat nowomiejski]][[Kategoria: Gmina Biskupiec Pomorski]][[Kategoria:Wieś sołecka]] |
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 10:28, 11 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 10:28, 11 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 23:48, 24 paź 2013
| Krotoszyny | |
| | |
 Kościół w Krotoszynach, żródło: wwww.gminabiskupiec.pl
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Biskupiec Pomorski |
| Sołectwo | Krotoszyny |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Krotoszyny | |
| Położenie na mapie Polski  Krotoszyny | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Krotoszyny (Sighardisdorf, Segeharsdorf, Segersdorf, Segersdorff,w XVII w.Krotoszyn, niem. Krotoschin) – wieś sołecka w Polsce województwie warmińsko – mazurskim, powiecie nowomiejskim, gminie Biskupiec Pomorski. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Nieopodal Krotoszyny znajduje się Jezioro Księżek.Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec Pomorski, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są:wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Wielka Tymawa) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska.Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do Jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
Dzieje miejscowości
Wiadomo, że wieś istniała już w XIV w. i należała do komturstwa dzierzgońskiego. Była to początkowo niewielka osada skupiona na terenach wokół pobliskiego jeziora. Przywilej lokacyjny otrzymała w 1316 r. od Zakonu Krzyżackiego. Nie znana jest etymologia nazwy miejscowości. W latach 1414 - 1438 wieś przynależała do wójtostwa bratiańskiego a następnie znalazła się w starostwie bratiańskim, w powiecie chełmińskim. W 1472 r.zaś folwark krotoszyński stał się własnością królewską. W 1772 r. w wyniku I rozbioru Polski Krotoszyny znalazły się w granicach państwa pruskiego. Na przełomie XIX i XX w. Krotoszyn obejmował 2970 mórg z 84 budynkami i 29 dymami. W miejscowości osiedlonych było 229 katolików i 175 ewangelików. W tym znajdowała się królewska domena z 19 budynkami, 5 dymami, 28 katolikami i 67 ewangelikami. Istniała tutaj w poł. XX w. trzyklasowa katolicka szkoła podstawowa. Po II wojnie światowej w Krotoszynach funkcjonował posterunek milicji obywatelskiej, biblioteka publiczna i świetlica wiejska. Nie zachowała się informacja o formie zabudowy wsi.
Ludzie związani z miejscowośćią:
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Stanisław Krauze.
Zabytki:
Na terenie miejscowości znajduje się kościół z XX w.oraz cmentarz z grobami z I poł. XIX w.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 963 ss.
