Barciany: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Dzieje miejscowości)
(Dzieje miejscowości)
Linia 37: Linia 37:
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
 
[[File:Barciany.Kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny.jpg|thumb|242 px|left|Kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny [http://commons.wikimedia.org/wiki/Barciany#mediaviewer/File:2006-04_Barciany_04.jpg] [dostęp: 14.12.2014]]
 
[[File:Barciany.Kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny.jpg|thumb|242 px|left|Kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny [http://commons.wikimedia.org/wiki/Barciany#mediaviewer/File:2006-04_Barciany_04.jpg] [dostęp: 14.12.2014]]
Obszar wsi i okolic w czasach przedkrzyżackich był zamieszkany przez pruskie plemię Bartów. Początek rozwoju osadnictwa krzyżackiego na terenie Barcian datowany jest na lata 1335-1341. W tym okresie funkcję wielkiego mistrza krzyżackiego sprawował [[Dytryk von Altenburg]]. Barciany, a właściwie obszar wokół krzyżackiej strażnicy, zasiedliła ludność pruska. Strażnica została wzniesiona w 1325 roku. . Głównym przeciwnikiem Krzyżaków byli w tym okresie Litwini.  Osada, która wyrosła na podgrodziu miała handlowo-rzemieślniczy charakter. Wokół strażnicy zakładano również dobra służebne, niewielkie majątki należące do rycerzy. Strażnica w Barcianach weszła w skład komturstwa z siedzibą w [[Sątoczno|Sątocznie]]. Prawdopodobnie w czasie najazdu Litwinów w 1347 roku osada wraz z strażnicą uległy zniszczeniu. W drugiej połowie XIV wieku ostatecznie ukończono budowę murowanego zamku w Barcianach. Pod koniec tego stulecia wzniesiono kościół.  W 1419 roku Barciany posiadały 9 karczem. Po zakończeniu [[Wojna trzynastoletnia|wojny trzynastoletniej]] zamek pozostał w rękach Zakonu. Po 1525 roku Barciany zostały przekształcone w książęcy majątek ziemski.
+
Obszar wsi i okolic w czasach przedkrzyżackich był zamieszkany przez pruskie plemię Bartów. Początek rozwoju osadnictwa krzyżackiego na terenie Barcian datowany jest na lata 1335-1341. W tym okresie funkcję wielkiego mistrza krzyżackiego sprawował [[Dytryk von Altenburg]]. Barciany, a właściwie obszar wokół krzyżackiej strażnicy, zasiedliła ludność pruska. Strażnica została wzniesiona w 1325 roku. Głównym przeciwnikiem Krzyżaków byli w tym okresie Litwini.  Osada, która wyrosła na podgrodziu miała handlowo-rzemieślniczy charakter. Wokół strażnicy zakładano również dobra służebne, niewielkie majątki należące do rycerzy. Strażnica w Barcianach weszła w skład komturstwa z siedzibą w [[Sątoczno|Sątocznie]]. Prawdopodobnie w czasie najazdu Litwinów w 1347 roku osada wraz z strażnicą uległy zniszczeniu. W drugiej połowie XIV wieku ostatecznie ukończono budowę murowanego zamku w Barcianach. Pod koniec tego stulecia wzniesiono kościół.  W 1419 roku Barciany posiadały 9 karczem. Po zakończeniu [[Wojna trzynastoletnia|wojny trzynastoletniej]] zamek pozostał w rękach Zakonu. Po 1525 roku Barciany zostały przekształcone w książęcy majątek ziemski.
 
W XVI wieku przy miejscowej świątyni działała szkoła.W 1628 roku Barciany otrzymały prawa miejskie.
 
W XVI wieku przy miejscowej świątyni działała szkoła.W 1628 roku Barciany otrzymały prawa miejskie.
  
  
W XVIII wieku miejscowość miała niemiecki charakter. W 1793 roku Barciany były zamieszkane przez 1342 osoby. W 1803 roku liczba mieszkańców wzrosła do 1390. W XIX wieku w Barcianach wyodrębniła się niewielka wspólnota żydowska. Mieszkańcy wsi wyznania mojżeszowego w większości zajmowali się kupiectwem. W 1890 roku we wsi działała poczta, telegraf oraz filia, sąd podległy sądowi rejonowemu w [[Bartoszyce|Bartoszycach]]. Na początku XX wieku W Barcianach otwarto szpital. W 1915 roku dzierżawcą majątku był Bernhard Pachnio. W okresie międzywojennym funkcjonowały w miejscowości trzy szkoły: gimnazjum dla dziewcząt, szkoła ludowa i szkoła zawodowa. Miejscowość posiadała połączenie kolejowe z najbliższymi ośrodkami: [[Kętrzyn|Kętrzynem]] i [[Srokowo|Srokowem]]. W 1939 roku Barciany liczyły 1541 mieszkańców. 27 stycznia do 1945 roku do miejscowości wkroczyli żołnierze Armii Czerwonej. Połowa zabudowań Barcian uległa zniszczeniu. W grudniu 1945 roku w miejscowości przebywało aż 1044 osoby, w tym 217 przesiedleńców.  
+
W XVIII wieku miejscowość miała niemiecki charakter. W 1793 roku Barciany były zamieszkane przez 1342 osoby. W 1803 roku liczba mieszkańców wzrosła do 1390. W XIX wieku w Barcianach wyodrębniła się niewielka wspólnota żydowska. Mieszkańcy wyznania mojżeszowego w większości zajmowali się kupiectwem. W 1890 roku w miejscowości działała poczta, telegraf oraz sąd podległy sądowi rejonowemu w [[Bartoszyce|Bartoszycach]]. Na początku XX wieku w Barcianach otwarto szpital. W 1915 roku dzierżawcą majątku był Bernhard Pachnio. W okresie międzywojennym funkcjonowały w miejscowości trzy szkoły: gimnazjum dla dziewcząt, szkoła ludowa i szkoła zawodowa. Barciany posiadały połączenie kolejowe z najbliższymi ośrodkami: [[Kętrzyn|Kętrzynem]] i [[Srokowo|Srokowem]]. W 1939 roku Barciany liczyły 1541 mieszkańców. 27 stycznia do 1945 roku do miejscowości wkroczyli żołnierze Armii Czerwonej. Połowa zabudowań Barcian uległa zniszczeniu. W grudniu 1945 roku w miejscowości przebywały aż 1044 osoby, w tym 217 przesiedleńców.  
  
 
Po zakończeniu [[II Wojna Światowa|II wojny światowej]] w Barcianach powstało [[Państwowe Gospodarstwo Rolne Barciany|Państwowe Gospodarstwo Rolne]]. W roku 2000 miejscowy zamek przeszedł w ręce prywatne. W miejscowości działa Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej.], niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, urząd pocztowy, bank, placówka straży granicznej, stacja paliw.
 
Po zakończeniu [[II Wojna Światowa|II wojny światowej]] w Barcianach powstało [[Państwowe Gospodarstwo Rolne Barciany|Państwowe Gospodarstwo Rolne]]. W roku 2000 miejscowy zamek przeszedł w ręce prywatne. W miejscowości działa Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej.], niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, urząd pocztowy, bank, placówka straży granicznej, stacja paliw.

Wersja z 21:10, 14 gru 2014

Barciany

Herb Flaga
Herb Barcian Flaga Barcian
Zamek w Barcianach [1] [dostęp: 14.12.2014]
Zamek w Barcianach [3] [dostęp: 14.12.2014]
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat kętrzyński
Gmina Barciany
Liczba ludności (2009) 1227
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Barciany
Barciany
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Barciany
Barciany
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Barciany (niem. Barten) – wieś gminna położona w województwie warmińsko-mazurskim w powiecie kętrzyńskim. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Barciany. W 2009 roku miejscowość liczyła 1227 mieszkańców. Aktualnie funkcję wójta sprawuje Ryszard Kozyra[1].

Charakterystyka fizjograficzna

Miejscowość jest położona w odległości 17 km od Kętrzyna.

Dzieje miejscowości

Kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny [2] [dostęp: 14.12.2014

Obszar wsi i okolic w czasach przedkrzyżackich był zamieszkany przez pruskie plemię Bartów. Początek rozwoju osadnictwa krzyżackiego na terenie Barcian datowany jest na lata 1335-1341. W tym okresie funkcję wielkiego mistrza krzyżackiego sprawował Dytryk von Altenburg. Barciany, a właściwie obszar wokół krzyżackiej strażnicy, zasiedliła ludność pruska. Strażnica została wzniesiona w 1325 roku. Głównym przeciwnikiem Krzyżaków byli w tym okresie Litwini. Osada, która wyrosła na podgrodziu miała handlowo-rzemieślniczy charakter. Wokół strażnicy zakładano również dobra służebne, niewielkie majątki należące do rycerzy. Strażnica w Barcianach weszła w skład komturstwa z siedzibą w Sątocznie. Prawdopodobnie w czasie najazdu Litwinów w 1347 roku osada wraz z strażnicą uległy zniszczeniu. W drugiej połowie XIV wieku ostatecznie ukończono budowę murowanego zamku w Barcianach. Pod koniec tego stulecia wzniesiono kościół. W 1419 roku Barciany posiadały 9 karczem. Po zakończeniu wojny trzynastoletniej zamek pozostał w rękach Zakonu. Po 1525 roku Barciany zostały przekształcone w książęcy majątek ziemski. W XVI wieku przy miejscowej świątyni działała szkoła.W 1628 roku Barciany otrzymały prawa miejskie.


W XVIII wieku miejscowość miała niemiecki charakter. W 1793 roku Barciany były zamieszkane przez 1342 osoby. W 1803 roku liczba mieszkańców wzrosła do 1390. W XIX wieku w Barcianach wyodrębniła się niewielka wspólnota żydowska. Mieszkańcy wyznania mojżeszowego w większości zajmowali się kupiectwem. W 1890 roku w miejscowości działała poczta, telegraf oraz sąd podległy sądowi rejonowemu w Bartoszycach. Na początku XX wieku w Barcianach otwarto szpital. W 1915 roku dzierżawcą majątku był Bernhard Pachnio. W okresie międzywojennym funkcjonowały w miejscowości trzy szkoły: gimnazjum dla dziewcząt, szkoła ludowa i szkoła zawodowa. Barciany posiadały połączenie kolejowe z najbliższymi ośrodkami: Kętrzynem i Srokowem. W 1939 roku Barciany liczyły 1541 mieszkańców. 27 stycznia do 1945 roku do miejscowości wkroczyli żołnierze Armii Czerwonej. Połowa zabudowań Barcian uległa zniszczeniu. W grudniu 1945 roku w miejscowości przebywały aż 1044 osoby, w tym 217 przesiedleńców.

Po zakończeniu II wojny światowej w Barcianach powstało Państwowe Gospodarstwo Rolne. W roku 2000 miejscowy zamek przeszedł w ręce prywatne. W miejscowości działa Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej.], niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, urząd pocztowy, bank, placówka straży granicznej, stacja paliw. Gmina Barciany należy do stowarzyszenia Lokalna Grupa Działania "Barcja", Związku Gmina "Barcja" oraz Związku Gmin Warmińsko-Mazurskich.

Kultura


Organizacje i stowarzyszenia


Religia


Ludzie związani z miejscowością


Sport


Edukacja


Zabytki


Bibliografia

  1. Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I-II, Olsztyn 2010-2011.
  2. Górski Karol, Arszyński Marian, Barciany: dzieje zamku i ziemi do połowy XV wieku, Olsztyn 1967.
  3. Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1978.
  4. Licharewa Zofia, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
  5. Rzempołuch Andrzej, Przewodnik po zabytkach dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1992.
  6. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
  7. Danych Lokalnych GUS [dostęp: 14.12.2014].
  8. Historia wsi Barciany [dostęp: 14.12.2014].
  9. Gminny Portal Internetowy [dostęp: 14.12.2014].
  10. Barciańska Inicjatywa Oświatowa [dostęp: 14.12.2014].
  11. Zespół Szkół w Barcianach [dostęp: 14.12.2014].
  12. Gminny Ośrodek Kultury w Barcianach [dostęp: 14.12.2014].
  13. Klub piłkarski "Jurand" [dostęp: 14.12.2014].


Przypisy

<references>

Zobacz też