Grzebiuszka ziemna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(UWAGA! Usunięcie treści (strona pozostała pusta)!) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | {{Zwierzę infobox | ||
+ | |nazwa zwyczajowa = Grzebiuszka ziemna | ||
+ | |nazwa łacińska = ''Pelobates fuscus'' | ||
+ | |TSN = | ||
+ | |zoolog = Laurenti, 1768 | ||
+ | |okres istnienia = | ||
+ | |grafika = Grzebiuszka ziemna.jpg|300px||thumb|left|Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux) | ||
+ | |opis grafiki = Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux/flickr.com) | ||
+ | |typ = [[strunowce]] | ||
+ | |podtyp = [[kręgowce]] | ||
+ | |gromada = [[płazy]] | ||
+ | |rząd = [[płazy bezogonowe]] | ||
+ | |rodzina = [[grzebiuszkowate]] | ||
+ | |rodzaj = [[Pelobates]] | ||
+ | |gatunek = | ||
+ | |synonimy = | ||
+ | |wikispecies = | ||
+ | |commons = | ||
+ | }} | ||
+ | '''Grzebiuszka ziemna''' | ||
+ | <br/><br/> | ||
+ | ==Grzebiuszki (inaczej - huczki)== | ||
+ | To płazy bezogoniaste. Widywane głównie w okolicach niewielkich jezior, stawów oraz rowów melioracyjnych. W czasie pory godowej na ich grzbiecie wyrastają charakterystyczne chrostki, które łatwo wyczuć palcami. | ||
+ | Co ciekawe - mają pionową źrenice. Ciekawostką jest również ich zachowanie po złączeniu się w parę: nie pływają one, jak większośc płazów na powierzchni wody, ale pełzają po dnie (wynurzając się tylko co jakiś czas, by zaczerpnąć powietrza). Samice składają skrzek w formie osobliwych metrowych rulonów. Ich kijanki są najdłuższymi osobnikami młodocianymi wśród płazów Europy. Na terenie [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazur]] występuje tylko jeden gatunek grzebiuszki - grzebiuszka ziemna. | ||
+ | ==Grzebiuszka ziemna== | ||
+ | |||
+ | Wielkość ok. 5–8 cm. Ciało ma krępe, wyglądem nieco przypomina ropuchę. Ma gładką skórę z równomiernie rozmieszczonymi gruczołami, które po potarciu wydzielają substancję o zapachu czosnku. | ||
+ | |||
+ | Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawo-popielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista. | ||
+ | |||
+ | Charakterystyczne są kijanki (formy młodociane) grzebiuszki – ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab. | ||
+ | |||
+ | U nasady pierwszego palca tylnych nóg występuje bardzo duża, sierpowata, rogowa narośl służąca do zagrzebywania się w ziemi. | ||
+ | Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne głównie w nocy. Zaskoczona nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi. Zapada w sen zimowy. | ||
+ | |||
+ | ==Bibliografia== | ||
+ | <references/> | ||
+ | [[Krzysztof Główczyński |Główczyński K.]]/ [[Krzysztof Wittbrodt|Wittbrodt K.]] 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 17 str. | ||
+ | |||
+ | WikiMedia | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Zwierzęta]] | ||
+ | [[Kategoria:Przyroda]] | ||
+ | [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] |
Wersja z 09:33, 17 kwi 2014
Grzebiuszka ziemna | |
| |
Pelobates fuscus` | |
Laurenti, 1768 | |
Pelobates fuscus Laurenti, 1768 | |
Grzebiuszka ziemna (zdj. A.Roux/flickr.com) | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | płazy |
Rząd | płazy bezogonowe |
Rodzina | grzebiuszkowate |
Rodzaj | Pelobates |
Grzebiuszka ziemna
Grzebiuszki (inaczej - huczki)
To płazy bezogoniaste. Widywane głównie w okolicach niewielkich jezior, stawów oraz rowów melioracyjnych. W czasie pory godowej na ich grzbiecie wyrastają charakterystyczne chrostki, które łatwo wyczuć palcami. Co ciekawe - mają pionową źrenice. Ciekawostką jest również ich zachowanie po złączeniu się w parę: nie pływają one, jak większośc płazów na powierzchni wody, ale pełzają po dnie (wynurzając się tylko co jakiś czas, by zaczerpnąć powietrza). Samice składają skrzek w formie osobliwych metrowych rulonów. Ich kijanki są najdłuższymi osobnikami młodocianymi wśród płazów Europy. Na terenie Warmii i Mazur występuje tylko jeden gatunek grzebiuszki - grzebiuszka ziemna.
Grzebiuszka ziemna
Wielkość ok. 5–8 cm. Ciało ma krępe, wyglądem nieco przypomina ropuchę. Ma gładką skórę z równomiernie rozmieszczonymi gruczołami, które po potarciu wydzielają substancję o zapachu czosnku.
Ubarwienie ciała dość zróżnicowane, w zależności od osobnika: od jasnopopielatego, żółtawo-popielatego do oliwkowego, pokryte jest charakterystycznymi jaskrawymi plamkami. Powierzchnia brzuszna jasnokremowa i prawie bezplamista.
Charakterystyczne są kijanki (formy młodociane) grzebiuszki – ich długość dochodzi nawet do 17 cm. Są bardzo drapieżne: polują na larwy owadów, skorupiaki, a nawet kijanki innych żab.
U nasady pierwszego palca tylnych nóg występuje bardzo duża, sierpowata, rogowa narośl służąca do zagrzebywania się w ziemi. Dorosłe, poza okresem godowym żyją wyłącznie na lądzie; aktywne głównie w nocy. Zaskoczona nie ucieka, ale zagrzebuje się w ziemi. Zapada w sen zimowy.
Bibliografia
Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 17 str.
WikiMedia