Padalec zwyczajny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(UWAGA! Usunięcie treści (strona pozostała pusta)!) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | {{Zwierzę infobox | ||
+ | |nazwa zwyczajowa = Padalec zwyczajny | ||
+ | |nazwa łacińska = ''Lacerta agilis'' | ||
+ | |TSN = | ||
+ | |zoolog = Linnaeus, 1758 | ||
+ | |okres istnienia = | ||
+ | |grafika = Padalec zwyczajny L.Lebois.jpg|300px||thumb|left|Głowa padalca (zdj.L.Lebois) | ||
+ | |opis grafiki = Głowa padalca (zdj.L.Lebois/flickr.com) | ||
+ | |typ = [[strunowce]] | ||
+ | |podtyp = [[kręgowce]] | ||
+ | |gromada = [[zauropsydy]] | ||
+ | |rząd = [[łuskonośne]] | ||
+ | |rodzina = [[padalcowate]] | ||
+ | |rodzaj = [[Angius]] | ||
+ | |gatunek = | ||
+ | |synonimy = | ||
+ | |wikispecies = | ||
+ | |commons = | ||
+ | }} | ||
+ | '''Padalec zwyczajny''' | ||
+ | <br/><br/> | ||
+ | ==Jaszczurki== | ||
+ | Czworonogie lub beznogie zwierzęta z grupy gadów łuskonośnych; mają wydłużone ciało zakończone ogonem, ich oczy posiadają powieki. Strona brzuszna pokryta łuskami lub tarczkami. Żyją na lądzie. Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] najpospolitsza jest [[jaszczurka zwinka]] oraz [[padalec zwyczajny]] i w nieco mniejszym stopniu [[jaszczurka żyworodna]]. | ||
+ | |||
+ | ==Padalec zwyczajny== | ||
+ | |||
+ | [[Grafika:Padalec zwyczajny_3.jpg|300px|thumb|left|Padalec zwyczajny (zdj.T.Brown)]] | ||
+ | |||
+ | Jedyna polska jaszczurka beznoga. Kształtem przypomina węża. Może mieć długość do 50 cm. Ma brunatno-brązowe zabarwienie, pokryte łuskami, które dają szklisty połysk. Dwie trzecie stanowi ogon, który odpada, gdy tylko zostanie zaatakowana przez drapieżnika, ale po czasie się regeneruje. | ||
+ | |||
+ | Aktywna o zmierzchu i w nocy. Jej pokarm głównie stanowią dżdżownice i nagie ślimaki. | ||
+ | Uwaga! Nie zjada i nie kąsi ludzi! Jest nieszkodliwa, a bardzo często zabijana przez człowieka! Jak wszystkie polskie jaszczurki jest pod ścisłą ochroną! | ||
+ | |||
+ | Najłatwiej spotkać ją w maju, gdy rozpoczyna gody. Jej zimowy sen trwa od października do lutego/marca. Zdarza się, że wpada w grupowy letarg z innymi jaszczurkami, wężami lub żmijami, a nawet płazami. | ||
+ | |||
+ | ==Bibliografia== | ||
+ | <references/> | ||
+ | [[Krzysztof Główczyński |Główczyński K.]]/ [[Krzysztof Wittbrodt |Wittbrodt K.]] 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 34 str. | ||
+ | |||
+ | WikiMedia | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Zwierzęta]] | ||
+ | [[Kategoria:Przyroda]] | ||
+ | [[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]] |
Wersja z 09:28, 17 kwi 2014
Padalec zwyczajny | |
| |
Lacerta agilis` | |
Linnaeus, 1758 | |
Lacerta agilis Linnaeus, 1758 | |
Głowa padalca (zdj.L.Lebois/flickr.com) | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | zauropsydy |
Rząd | łuskonośne |
Rodzina | padalcowate |
Rodzaj | Angius |
Padalec zwyczajny
Jaszczurki
Czworonogie lub beznogie zwierzęta z grupy gadów łuskonośnych; mają wydłużone ciało zakończone ogonem, ich oczy posiadają powieki. Strona brzuszna pokryta łuskami lub tarczkami. Żyją na lądzie. Na Warmii i Mazurach najpospolitsza jest jaszczurka zwinka oraz padalec zwyczajny i w nieco mniejszym stopniu jaszczurka żyworodna.
Padalec zwyczajny
Jedyna polska jaszczurka beznoga. Kształtem przypomina węża. Może mieć długość do 50 cm. Ma brunatno-brązowe zabarwienie, pokryte łuskami, które dają szklisty połysk. Dwie trzecie stanowi ogon, który odpada, gdy tylko zostanie zaatakowana przez drapieżnika, ale po czasie się regeneruje.
Aktywna o zmierzchu i w nocy. Jej pokarm głównie stanowią dżdżownice i nagie ślimaki. Uwaga! Nie zjada i nie kąsi ludzi! Jest nieszkodliwa, a bardzo często zabijana przez człowieka! Jak wszystkie polskie jaszczurki jest pod ścisłą ochroną!
Najłatwiej spotkać ją w maju, gdy rozpoczyna gody. Jej zimowy sen trwa od października do lutego/marca. Zdarza się, że wpada w grupowy letarg z innymi jaszczurkami, wężami lub żmijami, a nawet płazami.
Bibliografia
Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 34 str.
WikiMedia