Janusz Malinowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 26: | Linia 26: | ||
|Plik:Malinowski4.jpg|z archiwum Janusza Poryckiego | |Plik:Malinowski4.jpg|z archiwum Janusza Poryckiego | ||
}} | }} | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
=Bibliografia= | =Bibliografia= | ||
*Archiwum Janusza Poryckiego | *Archiwum Janusza Poryckiego | ||
[[Kategoria: Sport|Malinowski, Janusz]] [[Kategoria:Trenerzy|Malinowski, Janusz]] | [[Kategoria: Sport|Malinowski, Janusz]] [[Kategoria:Trenerzy|Malinowski, Janusz]] | ||
| + | [[Kategoria: Olsztyn|Malinowski, Janusz]] | ||
| + | [[Kategoria: 1945-1989|Malinowski, Janusz]] | ||
Wersja z 11:56, 2 sty 2015
| Janusz Malinowski | |
| | |
 z archiwum Janusza Poryckiego | |
| Imię i nazwisko | Janusz Malinowski |
| Data i miejsce urodzenia | 1916 roku w Wilnie |
| Data śmierci | 29 czerwca 1990 roku w Olsztynie |
| Dyscyplina | Trener lekkiej atletyki |
| Największy sukces | Wychowawca olimpijczyków |
Janusz Malinowski (ur. 1916 roku w Wilnie, zmarł 29 czerwca 1990 roku w Olsztynie) – Charyzmatyczny trener, działacz, organizator lekkiej atletyki w Olsztynie. Wychowawca wybitnych zawodników.
Trenerzy
Pochodził z rodziny aktorskiej i jego dzieciństwo wiązało się z częstymi przeprowadzkami (Kijów, Kraków, Grodno, Toruń, Poznań, Wilno). Szkołę Powszechną ukończył w Poznaniu (1928) i tam zetknął się ze sportem, ale dopiero w gimnazjum w Wilnie zaczął systematycznie trenować. Miał predyspozycje do sprintu. W 1936 roku po ukończeniu gimnazjum rozpoczął pracę w rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie. Reprezentując AZS Wilno został mistrzem miasta w biegach na: 100 i 200 metrów i rekordzistą w sztafecie 4 razy 100 metrów (jednym z partnerów był Leopold Szczerbicki) Wkrótce w tych konkurencjach reprezentował Polskę Północną w meczu z Prusami Wschodnimi. Na stadionie w Królewcu zajął dwa razy trzecie miejsce. Okres II wojny światowej był koszmarem. Aresztowany przez NKWD zesłany w głąb Rosji i ciągle przemieszczany z miejsca na miejsce. W 1942 roku trafił do Armii Andersa, z którą przebył cały szlak bojowy. Po rozformowaniu armii znalazł się w Wielkiej Brytanii, a w 1948 wrócił do Polski , konkretnie do Olsztyna. W 1950 roku pracował jako sekretarz w Oddziale Okręgu Polskiego Związku Motorowego. W 1953 rozpoczął prace w roli instruktora lekkiej atletyki w Budowlanych Olsztyn, udzielał się również w Oddziale Związku Lekkiej Atletyki. W tym okresie wychował kilkoro znakomitych biegaczy. Jego podopieczna Krystyna Kurto wygrała Centralne Biegi narodowe, Franciszek Wesołowski został mistrzem Polski na 1500 metrów i powołano go do reprezentacji kraju. W 1957 sekcja lekkoatletyczna z Budowlanych zakończyła działalność i przeniósł się z grupą wychowanków do Gwardii Olsztyn, gdzie jako trener i organizator tej dyscypliny w klubie odnosił największe sukcesy. Pod jego pieczą znajdowali się tej klasy zawodnicy co: Ireneusz Kluczek, Tadeusz Milewski. Bogdan Załuska, Marek Jóźwik, Ryszard Szparak, Bronisława Ludwichowska i Danuta Piecyk). [[Gwardia należała do najlepszych klubów lekkoatletycznych w Polsce. Zwracał ogromna uwagę na akcenty patriotyczne, podkreślając, że klub to Polska i Olsztyn. Dbał by zawodnicy zawsze startowali z emblematami klubowymi. Był zbieraczem pamiątek z imprez sportowych. Jego kolekcje: dyplomów, proporcy, znaczków były imponujące. Wyróżniony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką „Zasłużony dla Kultury Fizycznej”, Złotą Odznaką PZLA”.
z archiwum Janusza Poryckiego
Bibliografia
- Archiwum Janusza Poryckiego
