Fritz Lipmann: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 3: Linia 3:
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
  |grafika              = Pole-obowiązkowe-zdjęcie
+
  |grafika              =  
  |opis grafiki        = Pole-obowiązkowe
+
  |opis grafiki        =  
 
  |podpis              =
 
  |podpis              =
 
  |data urodzenia      = 12 czerwca 1899 roku
 
  |data urodzenia      = 12 czerwca 1899 roku
Linia 19: Linia 19:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 +
''' Fritz Albert Lipmann''' (ur. 12 czerwca 1899 roku w [[Królewiec|Królewcu]], zm. 24 lipca 1986 roku w Poughkeepsie (USA) ) – lekarz, farmakolog, biochemik. Laureat Nagrody Nobla.
 +
<br/><br/>
 +
==Życiorys ==
 +
Pochodził z rodziny królewieckiego prawnika. Należy do najmłodszych laureatów nagrody Nobla wywodzących się z [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]].
 +
 +
===Szkoła i wykształcenie===
 +
W 1917 roku ukończył Collegium Fridericianum i podjął studia medyczne na [[Uniwersytet Albertyna|Albertynie]]. Następnie kontynuował studia na uniwersytetach w Monachium i Berlinie. W Amsterdamie studiował farmakologię, a biochemię w Królewcu.
 +
 +
===Praca===
 +
W latach 1927–1932 pracował jako asystent w Instytucie Fizyki Jądrowej im. Cesarza Wilhelma w Berlinie-Dahlem. W 1933 roku wyjechał z Niemiec i przez krótki czas pracował w Carlsborg Institut w Kopenhadze. Następnie emigrował do Stanów Zjednoczonych.
  
''' Fritz Albert Lipmann''' (ur. 12 czerwca 1899 roku w Królewcu, zm. 24 lipca 1986 roku w Poughkeepsie (USA) ) – lekarz, farmakolog, biochemik.
+
W Nowym Jorku do 1941 roku był pracownikiem badawczym Cornel Medical College. Już w 1949 roku kierował katedrą na uniwersytecie Rockefellera w Nowym Jorku.  
  
==Życiorys ==
+
Był członkiem wielu międzynarodowych towarzystw naukowych. Napisał blisko 500 rozpraw i artykułów naukowych, wydał książkę''Wanderungen eines Biochemike'' [Wędrówki biochemika]. Lipmann wyjaśniał mechanizmy przemian energii  w biochemicznej reakcji glikogenolizy, czyli zawartości cukru w tkankach zwierzęcych, zwłaszcza w mięśniach i wątrobie. Prowadził badania nad fermentacją masłową, m.in. stwierdził, że powstający podczas fermentacji kwas pirogronowy ulega przemianie w fosforan acetylu. Zbadał koenzym A, którego obecność jest niezbędna do sprawczego działania pewnych enzymów. Odkrył, że w jego skład wchodzi kwas pantotenowy.    
Fritz Albert Lipmann urodził się 12 czerwca 1899 roku w Królewcu. Był lekarzem, farmakologiem i biochemikiem. Należy do najmłodszych laureatów nagrody Nobla, wywodzących się  z Prus Wschodnich. Pochodził z rodziny królewieckiego prawnika. W 1917 roku ukończył Collegium Fridericianum i  podjął studia medyczne w Albertynie. Następnie kontynuował studia na uniwersytetach w Monachium i Berlinie. W Amsterdamie studiował farmakologię a biochemię w Królewcu. W latach 1927-1932 pracował jako asystent w Instytucie Fizyki Jądrowej im. Cesarza Wilhelma w Berlinie-Dahlen. W 1933 roku wyjechał z Niemiec i krótko pracował w Carlsborg Institut w Kopenhadze. Następnie emigrował do Stanów Zjednoczonych. W Nowym Jorku do 1941 roku był pracownikiem badawczym Cornel Medical College. Już w 1949 roku kierował katedrą na uniwersytecie Rockefellera w Nowym Jorku. Był członkiem wielu międzynarodowych towarzystw naukowych. Napisał blisko 500 rozpraw i artykułów naukowych. Napisał książkę "Wanderungen eines Biochemikes". Lipmann wyjaśniał mechanizmy przemian energii  w biochemicznej reakcji glikogenolizy czyli zawartości cukru w tkankach zwierzęcych, zwłaszcza   w mięśniach i wątrobie. Prowadził badania nad fermentacją masłową, m.in. stwierdził, że powstający podczas fermentacji kwas pirogronowy ulega przemianie w fosforan acetylu. Zbadał koenzym A, której obecność jest niezbędna do sprawczego działania pewnych enzymów. Odkrył, że w jego skład wchodzi kwas pantotenowy. Zmarł 24 lipca 1986roku w Poughkeepsie (USA).   
 
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999.  
 
Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999.  
 
<br/>
 
<br/>
== Zobacz też ==
 
  
  
[[Kategoria: Osoba]]
+
[[Kategoria: Osoba|Lipmann, Fritz]]
 +
[[Kategoria: 1919-1944|Lipmann, Fritz]]
 +
[[Kategoria: Nauczyciele akademiccy|Lipmann, Fritz]]

Wersja z 15:17, 26 sty 2015

Fritz Albert Lipmann

Data i miejsce urodzenia 12 czerwca 1899 roku
Królewiec
Data i miejsce śmierci 24 lipca 1986 roku
Poughkeepsie (USA)
Zawód lekarz, farmakolog, biochemik
Odznaczenia
nagroda Nobla

Fritz Albert Lipmann (ur. 12 czerwca 1899 roku w Królewcu, zm. 24 lipca 1986 roku w Poughkeepsie (USA) ) – lekarz, farmakolog, biochemik. Laureat Nagrody Nobla.

Życiorys

Pochodził z rodziny królewieckiego prawnika. Należy do najmłodszych laureatów nagrody Nobla wywodzących się z Prus Wschodnich.

Szkoła i wykształcenie

W 1917 roku ukończył Collegium Fridericianum i podjął studia medyczne na Albertynie. Następnie kontynuował studia na uniwersytetach w Monachium i Berlinie. W Amsterdamie studiował farmakologię, a biochemię w Królewcu.

Praca

W latach 1927–1932 pracował jako asystent w Instytucie Fizyki Jądrowej im. Cesarza Wilhelma w Berlinie-Dahlem. W 1933 roku wyjechał z Niemiec i przez krótki czas pracował w Carlsborg Institut w Kopenhadze. Następnie emigrował do Stanów Zjednoczonych.

W Nowym Jorku do 1941 roku był pracownikiem badawczym Cornel Medical College. Już w 1949 roku kierował katedrą na uniwersytecie Rockefellera w Nowym Jorku.

Był członkiem wielu międzynarodowych towarzystw naukowych. Napisał blisko 500 rozpraw i artykułów naukowych, wydał książkęWanderungen eines Biochemike [Wędrówki biochemika]. Lipmann wyjaśniał mechanizmy przemian energii w biochemicznej reakcji glikogenolizy, czyli zawartości cukru w tkankach zwierzęcych, zwłaszcza w mięśniach i wątrobie. Prowadził badania nad fermentacją masłową, m.in. stwierdził, że powstający podczas fermentacji kwas pirogronowy ulega przemianie w fosforan acetylu. Zbadał koenzym A, którego obecność jest niezbędna do sprawczego działania pewnych enzymów. Odkrył, że w jego skład wchodzi kwas pantotenowy.

Bibliografia

Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.