Stanisław Żurawski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Życiorys) |
(→Życiorys) |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
Stanisław Żurawski urodzi się 14 grudnia 1865 roku w [[Kajny|Kajnach]] w rodzinie zamożnego rolnika Piotra i Eufrozyny z d. von Bogien. Po ojcu przejął gospodarstwo o powierzchni 80 hektarów. W 1931 roku wartość gospodarstwa wyceniono na 80 tysięcy marek. Był członkiem zarządu olsztyńskiego Banku Ludowego. Wchodził w skład utworzonej w 1921 roku Rady Nadzorczej Spółdzielni Rolniczo-Handlowej "Rolnik" w [[Olsztyn|Olsztynie]]. Do 1933 roku wraz z ks. [[Wacław Osiński|Wacławem Osińskim]] reprezentował polskich Warmiaków w sejmiku powiatowym i był wysuwany jako kandydat na posła do parlamentu Rzeszy i sejmu pruskiego. Był członkiem [[Polsko-Katolickie Towarzystwo Szkolne na Warmię|Polsko-Katolickiego Towarzystwa Szkolnego na Warmię]]. | Stanisław Żurawski urodzi się 14 grudnia 1865 roku w [[Kajny|Kajnach]] w rodzinie zamożnego rolnika Piotra i Eufrozyny z d. von Bogien. Po ojcu przejął gospodarstwo o powierzchni 80 hektarów. W 1931 roku wartość gospodarstwa wyceniono na 80 tysięcy marek. Był członkiem zarządu olsztyńskiego Banku Ludowego. Wchodził w skład utworzonej w 1921 roku Rady Nadzorczej Spółdzielni Rolniczo-Handlowej "Rolnik" w [[Olsztyn|Olsztynie]]. Do 1933 roku wraz z ks. [[Wacław Osiński|Wacławem Osińskim]] reprezentował polskich Warmiaków w sejmiku powiatowym i był wysuwany jako kandydat na posła do parlamentu Rzeszy i sejmu pruskiego. Był członkiem [[Polsko-Katolickie Towarzystwo Szkolne na Warmię|Polsko-Katolickiego Towarzystwa Szkolnego na Warmię]]. | ||
| − | Jego najmłodsze dzieci: Urszula, Władysława i Zofia uczyły się w [[Katolicka Szkoła Polska w Brąswałdzie|szkole polskiej w Brąswałdzie]]. Jego syn Alfons był studentem filozofii na [[Uniwersytet Albertyna|uniwersytecie w Królewcu]]. Został wcielony do Wehrmachtu i 20 sierpnia 1942 roku skazany na karę śmierci za zdradę stanu. Wyrok wykonano 7 października tego samego roku. [[Jan Boenigk]] w książce ''Wyroki'' napisał, że na pogrążoną w smutku rodzinę Żurawskich spadł jeszcze jeden atak ze strony gestapo olsztyńskiego. Stanisława Żurawskiego | + | Jego najmłodsze dzieci: Urszula, Władysława i Zofia uczyły się w [[Katolicka Szkoła Polska w Brąswałdzie|szkole polskiej w Brąswałdzie]]. Jego syn Alfons był studentem filozofii na [[Uniwersytet Albertyna|uniwersytecie w Królewcu]]. Został wcielony do Wehrmachtu i 20 sierpnia 1942 roku skazany na karę śmierci za zdradę stanu. Wyrok wykonano 7 października tego samego roku. [[Jan Boenigk]] w książce ''Wyroki'' napisał, że na pogrążoną w smutku rodzinę Żurawskich spadł jeszcze jeden atak ze strony gestapo olsztyńskiego. Gestapo pobiło Stanisława Żurawskiego tak dotkliwie, że wkrótce zmarł. Dwaj gestapowcy napadli 78-letniego Stanisława podczas pracy w stodole, po pobiciu nie mógł już on o własnych siłach wrócić do domu. Zmarł 17 stycznia 1943 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Brąswałdzie. |
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 18:58, 26 sty 2015
| Stanisław Żurawski | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1865 r. Kajny |
| Data śmierci | 17 stycznia 1943 r. |
| Miejsce spoczynku | cmentarz parafialny w Brąswałdzie |
Stanisław Żurawski (ur. 14 grudnia 1865 r. w Kajnach, zm. 17 stycznia 1943 r.) – działacz ruchu polskiego południowej Warmii.
Życiorys
Stanisław Żurawski urodzi się 14 grudnia 1865 roku w Kajnach w rodzinie zamożnego rolnika Piotra i Eufrozyny z d. von Bogien. Po ojcu przejął gospodarstwo o powierzchni 80 hektarów. W 1931 roku wartość gospodarstwa wyceniono na 80 tysięcy marek. Był członkiem zarządu olsztyńskiego Banku Ludowego. Wchodził w skład utworzonej w 1921 roku Rady Nadzorczej Spółdzielni Rolniczo-Handlowej "Rolnik" w Olsztynie. Do 1933 roku wraz z ks. Wacławem Osińskim reprezentował polskich Warmiaków w sejmiku powiatowym i był wysuwany jako kandydat na posła do parlamentu Rzeszy i sejmu pruskiego. Był członkiem Polsko-Katolickiego Towarzystwa Szkolnego na Warmię.
Jego najmłodsze dzieci: Urszula, Władysława i Zofia uczyły się w szkole polskiej w Brąswałdzie. Jego syn Alfons był studentem filozofii na uniwersytecie w Królewcu. Został wcielony do Wehrmachtu i 20 sierpnia 1942 roku skazany na karę śmierci za zdradę stanu. Wyrok wykonano 7 października tego samego roku. Jan Boenigk w książce Wyroki napisał, że na pogrążoną w smutku rodzinę Żurawskich spadł jeszcze jeden atak ze strony gestapo olsztyńskiego. Gestapo pobiło Stanisława Żurawskiego tak dotkliwie, że wkrótce zmarł. Dwaj gestapowcy napadli 78-letniego Stanisława podczas pracy w stodole, po pobiciu nie mógł już on o własnych siłach wrócić do domu. Zmarł 17 stycznia 1943 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Brąswałdzie.
Bibliografia
Chłosta Jan, Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Olsztyn 1997.
