Janusz Malinowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 5: | Linia 5: | ||
|podpis grafiki = z archiwum Janusza Poryckiego | |podpis grafiki = z archiwum Janusza Poryckiego | ||
|Imię i Nazwisko = Janusz Malinowski | |Imię i Nazwisko = Janusz Malinowski | ||
− | |Data i miejsce urodzenia = 1916 | + | |Data i miejsce urodzenia = 1916 r. w Wilnie |
− | |Data śmierci = 29 czerwca 1990 | + | |Data śmierci = 29 czerwca 1990 r. w Olsztynie |
− | |Dyscyplina = | + | |Dyscyplina = trener lekkiej atletyki |
− | |Największy sukces = | + | |Największy sukces =wychowawca olimpijczyków |
}} | }} | ||
− | '''Janusz Malinowski''' (ur. 1916 | + | '''Janusz Malinowski''' (ur. w 1916 r. w Wilnie, zmarł 29 czerwca 1990 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]) – |
− | + | charyzmatyczny trener, działacz, organizator lekkiej atletyki w Olsztynie. Wychowawca wybitnych zawodników. | |
− | = | + | <br/><br/> |
− | Pochodził z rodziny aktorskiej i jego dzieciństwo wiązało się z częstymi przeprowadzkami (Kijów, Kraków, Grodno, Toruń, Poznań, Wilno). Szkołę Powszechną ukończył w Poznaniu (1928) i tam zetknął się ze sportem, ale dopiero w gimnazjum w Wilnie zaczął systematycznie trenować. Miał predyspozycje do sprintu. W 1936 roku po ukończeniu gimnazjum rozpoczął pracę w rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie. Reprezentując AZS Wilno został mistrzem miasta w biegach na | + | ==Działalność== |
− | W 1950 roku pracował jako sekretarz w Oddziale Okręgu Polskiego Związku Motorowego. | + | Pochodził z rodziny aktorskiej i jego dzieciństwo wiązało się z częstymi przeprowadzkami (Kijów, Kraków, Grodno, Toruń, Poznań, Wilno). Szkołę Powszechną ukończył w Poznaniu (1928) i tam zetknął się ze sportem, ale dopiero w gimnazjum w Wilnie zaczął systematycznie trenować. Miał predyspozycje do sprintu. W 1936 roku po ukończeniu gimnazjum rozpoczął pracę w rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie. Reprezentując AZS Wilno, został mistrzem miasta w biegach na 100 i 200 metrów i rekordzistą w sztafecie 4 x 100 metrów (jednym z partnerów był [[Leopold Szczerbicki]]). Wkrótce w tych konkurencjach reprezentował Polskę Północną w meczu z [[Prusy Wschodnie|Prusami Wschodnimi]]. Na stadionie w [[Królewiec|Królewcu]] zajął dwa razy trzecie miejsce. |
− | W tym okresie wychował kilkoro znakomitych biegaczy. Jego podopieczna Krystyna Kurto wygrała Centralne Biegi | + | |
− | W 1957 sekcja lekkoatletyczna z Budowlanych zakończyła działalność | + | Okres II wojny światowej był niezwykle dramatycznym okresem w życiu Janusza Malinowskiego. Aresztowany przez NKWD został zesłany w głąb Rosji, a następnie był ciągle przemieszczany z miejsca na miejsce. W 1942 roku trafił do Armii Andersa, z którą przebył cały szlak bojowy. Po rozformowaniu armii znalazł się w Wielkiej Brytanii, a w 1948 przybył do [[Olsztyn|Olsztyna]]. |
− | + | ||
− | Wyróżniony | + | W 1950 roku pracował jako sekretarz w Oddziale Okręgu Polskiego Związku Motorowego. W 1953 roku rozpoczął prace w roli instruktora lekkiej atletyki w Budowlanych Olsztyn, udzielał się również w Oddziale Związku Lekkiej Atletyki. W tym okresie wychował kilkoro znakomitych biegaczy. Jego podopieczna [[Krystyna Kurto]] wygrała Centralne Biegi Narodowe, [[Franciszek Wesołowski]] został mistrzem Polski na 1500 metrów i powołano go do reprezentacji kraju. |
+ | |||
+ | W 1957 roku sekcja lekkoatletyczna z Budowlanych zakończyła działalność. Malinowski przeniósł się z grupą wychowanków do [[TS Gwardia Olsztyn|Gwardii Olsztyn]], gdzie jako trener i organizator tej dyscypliny w klubie odnosił największe sukcesy. Pod jego pieczą znajdowali się tej klasy zawodnicy, co: [[Ireneusz Kluczek]], [[Tadeusz Milewski]]. [[Bogdan Załuska]], [[Marek Jóźwik]], [[Ryszard Szparak]], [[Bronisława Ludwichowska]] i [[Danuta Piecyk]]). [[Gwardia należała do najlepszych klubów lekkoatletycznych w Polsce. | ||
+ | |||
+ | Wielką wagę przykładał do akcentów patriotycznych, podkreślając, że klub to Polska i Olsztyn. Dbał, by zawodnicy zawsze startowali z emblematami klubowymi. Był zbieraczem pamiątek z imprez sportowych. Jego kolekcje dyplomów, proporców i znaczków były imponujące. | ||
+ | |||
+ | Wyróżniony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką Zasłużony dla Kultury Fizycznej, Złotą Odznaką PZLA. | ||
{{Galeria|Nazwa=Janusz Malinowski|wielkość=300|pozycja=left | {{Galeria|Nazwa=Janusz Malinowski|wielkość=300|pozycja=left | ||
Linia 26: | Linia 32: | ||
|Plik:Malinowski4.jpg|z archiwum Janusza Poryckiego | |Plik:Malinowski4.jpg|z archiwum Janusza Poryckiego | ||
}} | }} | ||
− | =Bibliografia= | + | ==Bibliografia== |
− | *Archiwum Janusza Poryckiego | + | *Archiwum Janusza Poryckiego.<br/> |
[[Kategoria: Sport|Malinowski, Janusz]] [[Kategoria:Trenerzy|Malinowski, Janusz]] | [[Kategoria: Sport|Malinowski, Janusz]] [[Kategoria:Trenerzy|Malinowski, Janusz]] | ||
[[Kategoria: Olsztyn|Malinowski, Janusz]] | [[Kategoria: Olsztyn|Malinowski, Janusz]] | ||
[[Kategoria: 1945-1989|Malinowski, Janusz]] | [[Kategoria: 1945-1989|Malinowski, Janusz]] |
Wersja z 01:18, 4 lut 2015
Janusz Malinowski (ur. w 1916 r. w Wilnie, zmarł 29 czerwca 1990 r. w Olsztynie) –
charyzmatyczny trener, działacz, organizator lekkiej atletyki w Olsztynie. Wychowawca wybitnych zawodników.
Działalność
Pochodził z rodziny aktorskiej i jego dzieciństwo wiązało się z częstymi przeprowadzkami (Kijów, Kraków, Grodno, Toruń, Poznań, Wilno). Szkołę Powszechną ukończył w Poznaniu (1928) i tam zetknął się ze sportem, ale dopiero w gimnazjum w Wilnie zaczął systematycznie trenować. Miał predyspozycje do sprintu. W 1936 roku po ukończeniu gimnazjum rozpoczął pracę w rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie. Reprezentując AZS Wilno, został mistrzem miasta w biegach na 100 i 200 metrów i rekordzistą w sztafecie 4 x 100 metrów (jednym z partnerów był Leopold Szczerbicki). Wkrótce w tych konkurencjach reprezentował Polskę Północną w meczu z Prusami Wschodnimi. Na stadionie w Królewcu zajął dwa razy trzecie miejsce.
Okres II wojny światowej był niezwykle dramatycznym okresem w życiu Janusza Malinowskiego. Aresztowany przez NKWD został zesłany w głąb Rosji, a następnie był ciągle przemieszczany z miejsca na miejsce. W 1942 roku trafił do Armii Andersa, z którą przebył cały szlak bojowy. Po rozformowaniu armii znalazł się w Wielkiej Brytanii, a w 1948 przybył do Olsztyna.
W 1950 roku pracował jako sekretarz w Oddziale Okręgu Polskiego Związku Motorowego. W 1953 roku rozpoczął prace w roli instruktora lekkiej atletyki w Budowlanych Olsztyn, udzielał się również w Oddziale Związku Lekkiej Atletyki. W tym okresie wychował kilkoro znakomitych biegaczy. Jego podopieczna Krystyna Kurto wygrała Centralne Biegi Narodowe, Franciszek Wesołowski został mistrzem Polski na 1500 metrów i powołano go do reprezentacji kraju.
W 1957 roku sekcja lekkoatletyczna z Budowlanych zakończyła działalność. Malinowski przeniósł się z grupą wychowanków do Gwardii Olsztyn, gdzie jako trener i organizator tej dyscypliny w klubie odnosił największe sukcesy. Pod jego pieczą znajdowali się tej klasy zawodnicy, co: Ireneusz Kluczek, Tadeusz Milewski. Bogdan Załuska, Marek Jóźwik, Ryszard Szparak, Bronisława Ludwichowska i Danuta Piecyk). [[Gwardia należała do najlepszych klubów lekkoatletycznych w Polsce.
Wielką wagę przykładał do akcentów patriotycznych, podkreślając, że klub to Polska i Olsztyn. Dbał, by zawodnicy zawsze startowali z emblematami klubowymi. Był zbieraczem pamiątek z imprez sportowych. Jego kolekcje dyplomów, proporców i znaczków były imponujące.
Wyróżniony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką Zasłużony dla Kultury Fizycznej, Złotą Odznaką PZLA.
Bibliografia
- Archiwum Janusza Poryckiego.