Ireneusz Kluczek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Przebieg kariery sportowej) |
|||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
W 1964 r. wystąpił na XVIII Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym ostatecznie nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafecie 4x400 m, w której to drużyna pokładała nadzieje na sukces. Zawodnicy awansowali do finału tej konkurencji, zajmując 6. miejsce. | W 1964 r. wystąpił na XVIII Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym ostatecznie nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafecie 4x400 m, w której to drużyna pokładała nadzieje na sukces. Zawodnicy awansowali do finału tej konkurencji, zajmując 6. miejsce. | ||
| − | Był trzykrotnym medalistą mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m (srebro w 1961 i 1962, brąz w 1960 r.), dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4x400 m, a także jedenastokrotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Dzięki sukcesom krajowym i zagranicznym został trzykrotnym zwycięzcą [[Plebiscyt | + | Był trzykrotnym medalistą mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m (srebro w 1961 i 1962, brąz w 1960 r.), dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4x400 m, a także jedenastokrotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Dzięki sukcesom krajowym i zagranicznym został trzykrotnym zwycięzcą [[Plebiscyt Gazety Olsztyńskiej|Plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur]] (1960, 1961, 1964). |
Po zakończeniu kariery sportowej podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, które ukończył w 1974 r. Obecnie mieszka w Warszawie. Stale odwiedza Olsztyn, uczestnicząc w spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę. | Po zakończeniu kariery sportowej podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, które ukończył w 1974 r. Obecnie mieszka w Warszawie. Stale odwiedza Olsztyn, uczestnicząc w spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę. | ||
Wersja z 23:29, 5 lut 2015
| Ireneusz Kluczek | |
| | |
 z archiwum Janusza Poryckiego | |
| Imię i nazwisko | Ireneusz Kluczek |
| Data i miejsce urodzenia | 5 maja 1940 r., Krasnosielsk (Białoruś) |
| Dyscyplina | lekkoatletyka |
| Największy sukces | udział w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 r. |
Ireneusz Kluczek (ur. 5 maja 1940 r. w Krasnosielsku na Białorusi) – lekkoatleta, pierwszy w historii olimpijczyk z Warmii i Mazur, propagator idei odbudowy Stadionu Leśnego w Olsztynie. Trzykrotny medalista mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m, dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4x400 m.
Przebieg kariery sportowej
Karierę rozpoczął w 1957 r. w sekcji MKS Olsztyn. Od 1959 r. był zawodnikiem olsztyńskiej Gwardii Olsztyn. Już w 1960 r. należał do ścisłej czołówki polskich lekkoatletów specjalizujących się w biegu na 400 m, lecz na igrzyska olimpijskie w Rzymie nie pojechał. Uzyskał status zawodnika rezerwowego. Wystartował natomiast w Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1960 r. Sztafeta 4x400 m z jego udziałem odpadła w eliminacjach.
W 1964 r. wystąpił na XVIII Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym ostatecznie nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafecie 4x400 m, w której to drużyna pokładała nadzieje na sukces. Zawodnicy awansowali do finału tej konkurencji, zajmując 6. miejsce.
Był trzykrotnym medalistą mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m (srebro w 1961 i 1962, brąz w 1960 r.), dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4x400 m, a także jedenastokrotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Dzięki sukcesom krajowym i zagranicznym został trzykrotnym zwycięzcą Plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur (1960, 1961, 1964).
Po zakończeniu kariery sportowej podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, które ukończył w 1974 r. Obecnie mieszka w Warszawie. Stale odwiedza Olsztyn, uczestnicząc w spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę.
Osiągnięcia sportowe
- trzykrotny medalista mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m
- dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4x400 m
- uczestnik Mistrzostw Europy w Belgradzie (1960)
- uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Tokio (1964)
Bibliografia
Tuszyński Bogdan, Polscy olimpijczycy XX wieku, T. 1 (A-M), Wrocław 2004, s. 360–361.
Kurzyński Henryk, Tuszyński Bogdan, Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006, Warszawa 2007, s. 441.
