Janusz Malinowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 5: | Linia 5: | ||
|podpis grafiki = z archiwum Janusza Poryckiego | |podpis grafiki = z archiwum Janusza Poryckiego | ||
|Imię i Nazwisko = Janusz Malinowski | |Imię i Nazwisko = Janusz Malinowski | ||
| − | |Data i miejsce urodzenia = 1916 r. | + | |Data i miejsce urodzenia = 1916 r., Wilno |
| − | |Data śmierci = 29 czerwca 1990 r. | + | |Data śmierci = 29 czerwca 1990 r., Olsztyn |
|Dyscyplina = trener lekkiej atletyki | |Dyscyplina = trener lekkiej atletyki | ||
|Największy sukces =wychowawca olimpijczyków | |Największy sukces =wychowawca olimpijczyków | ||
}} | }} | ||
| − | '''Janusz Malinowski''' (ur. w 1916 r. w Wilnie, | + | '''Janusz Malinowski''' (ur. w 1916 r. w Wilnie, zm. 29 czerwca 1990 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]) – |
charyzmatyczny trener, działacz, organizator lekkiej atletyki w Olsztynie. Wychowawca wybitnych zawodników. | charyzmatyczny trener, działacz, organizator lekkiej atletyki w Olsztynie. Wychowawca wybitnych zawodników. | ||
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| − | == | + | ==Życiorys== |
| − | Pochodził z rodziny aktorskiej | + | Pochodził z rodziny aktorskiej; jego dzieciństwo wiązało się z częstymi przeprowadzkami (Kijów, Kraków, Grodno, Toruń, Poznań, Wilno). Szkołę powszechną ukończył w Poznaniu (1928) i tam zetknął się ze sportem, ale dopiero w gimnazjum w Wilnie zaczął systematycznie trenować. Miał predyspozycje do sprintu. W 1936 roku, po ukończeniu gimnazjum, rozpoczął pracę w rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie. |
| − | + | II wojna światowa był niezwykle dramatycznym okresem w życiu Janusza Malinowskiego. Aresztowany przez NKWD został zesłany w głąb Rosji, a następnie był ciągle przemieszczany. W 1942 roku trafił do Armii Andersa, z którą przebył cały szlak bojowy. Po rozformowaniu armii znalazł się w Wielkiej Brytanii, a w 1948 przybył do [[Olsztyn|Olsztyna]]. | |
| + | |||
| + | ===Działalność sportowa=== | ||
| + | Reprezentując AZS Wilno, został mistrzem Wilna w biegach na 100 i 200 metrów i rekordzistą w sztafecie 4 x 100 metrów (jednym z partnerów był [[Leopold Szczerbicki]]). Wkrótce w tych konkurencjach reprezentował Polskę Północną w meczu z [[Prusy Wschodnie|Prusami Wschodnimi]]. Na stadionie w [[Królewiec|Królewcu]] zajął dwa razy trzecie miejsce. | ||
W 1950 roku pracował jako sekretarz w Oddziale Okręgu Polskiego Związku Motorowego. W 1953 roku rozpoczął prace w roli instruktora lekkiej atletyki w Budowlanych Olsztyn, udzielał się również w Oddziale Związku Lekkiej Atletyki. W tym okresie wychował kilkoro znakomitych biegaczy. Jego podopieczna [[Krystyna Kurto]] wygrała Centralne Biegi Narodowe, [[Franciszek Wesołowski]] został mistrzem Polski na 1500 metrów i powołano go do reprezentacji kraju. | W 1950 roku pracował jako sekretarz w Oddziale Okręgu Polskiego Związku Motorowego. W 1953 roku rozpoczął prace w roli instruktora lekkiej atletyki w Budowlanych Olsztyn, udzielał się również w Oddziale Związku Lekkiej Atletyki. W tym okresie wychował kilkoro znakomitych biegaczy. Jego podopieczna [[Krystyna Kurto]] wygrała Centralne Biegi Narodowe, [[Franciszek Wesołowski]] został mistrzem Polski na 1500 metrów i powołano go do reprezentacji kraju. | ||
| − | W 1957 roku sekcja lekkoatletyczna z Budowlanych zakończyła działalność. Malinowski przeniósł się z grupą wychowanków do [[TS Gwardia Olsztyn|Gwardii Olsztyn]], gdzie jako trener i organizator tej dyscypliny w klubie odnosił największe sukcesy. Pod jego pieczą znajdowali się tej klasy zawodnicy, co: [[Ireneusz Kluczek]], [[Tadeusz Milewski]]. [[Bogdan Załuska]], [[Marek Jóźwik]], [[Ryszard Szparak]], [[Bronisława Ludwichowska]] i [[Danuta Piecyk]]). | + | W 1957 roku sekcja lekkoatletyczna z Budowlanych zakończyła działalność. Malinowski przeniósł się z grupą wychowanków do [[TS Gwardia Olsztyn|Gwardii Olsztyn]], gdzie jako trener i organizator tej dyscypliny w klubie odnosił największe sukcesy. Pod jego pieczą znajdowali się tej klasy zawodnicy, co: [[Ireneusz Kluczek]], [[Tadeusz Milewski]]. [[Bogdan Załuska]], [[Marek Jóźwik]], [[Ryszard Szparak]], [[Bronisława Ludwichowska]] i [[Danuta Piecyk]]). Gwardia należała do najlepszych klubów lekkoatletycznych w Polsce. |
| + | |||
| + | ==Ciekawostki== | ||
| + | Wielką wagę przykładał do akcentów patriotycznych, podkreślając, że klub to Polska i Olsztyn. Dbał, by zawodnicy zawsze startowali z emblematami klubowymi. | ||
| − | + | Był zbieraczem pamiątek z imprez sportowych. Jego kolekcje dyplomów, proporców i znaczków były imponujące. | |
| + | ==Odznaczenia== | ||
Wyróżniony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką Zasłużony dla Kultury Fizycznej, Złotą Odznaką PZLA. | Wyróżniony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką Zasłużony dla Kultury Fizycznej, Złotą Odznaką PZLA. | ||
| Linia 33: | Linia 40: | ||
}} | }} | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| − | + | Archiwum Janusza Poryckiego.<br/> | |
[[Kategoria: Sport|Malinowski, Janusz]] [[Kategoria:Trenerzy|Malinowski, Janusz]] | [[Kategoria: Sport|Malinowski, Janusz]] [[Kategoria:Trenerzy|Malinowski, Janusz]] | ||
[[Kategoria: Olsztyn|Malinowski, Janusz]] | [[Kategoria: Olsztyn|Malinowski, Janusz]] | ||
[[Kategoria: 1945-1989|Malinowski, Janusz]] | [[Kategoria: 1945-1989|Malinowski, Janusz]] | ||
Wersja z 00:45, 6 lut 2015
| Janusz Malinowski | |
| | |
 z archiwum Janusza Poryckiego | |
| Imię i nazwisko | Janusz Malinowski |
| Data i miejsce urodzenia | 1916 r., Wilno |
| Data śmierci | 29 czerwca 1990 r., Olsztyn |
| Dyscyplina | trener lekkiej atletyki |
| Największy sukces | wychowawca olimpijczyków |
Janusz Malinowski (ur. w 1916 r. w Wilnie, zm. 29 czerwca 1990 r. w Olsztynie) –
charyzmatyczny trener, działacz, organizator lekkiej atletyki w Olsztynie. Wychowawca wybitnych zawodników.
Życiorys
Pochodził z rodziny aktorskiej; jego dzieciństwo wiązało się z częstymi przeprowadzkami (Kijów, Kraków, Grodno, Toruń, Poznań, Wilno). Szkołę powszechną ukończył w Poznaniu (1928) i tam zetknął się ze sportem, ale dopiero w gimnazjum w Wilnie zaczął systematycznie trenować. Miał predyspozycje do sprintu. W 1936 roku, po ukończeniu gimnazjum, rozpoczął pracę w rozgłośni Polskiego Radia w Wilnie.
II wojna światowa był niezwykle dramatycznym okresem w życiu Janusza Malinowskiego. Aresztowany przez NKWD został zesłany w głąb Rosji, a następnie był ciągle przemieszczany. W 1942 roku trafił do Armii Andersa, z którą przebył cały szlak bojowy. Po rozformowaniu armii znalazł się w Wielkiej Brytanii, a w 1948 przybył do Olsztyna.
Działalność sportowa
Reprezentując AZS Wilno, został mistrzem Wilna w biegach na 100 i 200 metrów i rekordzistą w sztafecie 4 x 100 metrów (jednym z partnerów był Leopold Szczerbicki). Wkrótce w tych konkurencjach reprezentował Polskę Północną w meczu z Prusami Wschodnimi. Na stadionie w Królewcu zajął dwa razy trzecie miejsce.
W 1950 roku pracował jako sekretarz w Oddziale Okręgu Polskiego Związku Motorowego. W 1953 roku rozpoczął prace w roli instruktora lekkiej atletyki w Budowlanych Olsztyn, udzielał się również w Oddziale Związku Lekkiej Atletyki. W tym okresie wychował kilkoro znakomitych biegaczy. Jego podopieczna Krystyna Kurto wygrała Centralne Biegi Narodowe, Franciszek Wesołowski został mistrzem Polski na 1500 metrów i powołano go do reprezentacji kraju.
W 1957 roku sekcja lekkoatletyczna z Budowlanych zakończyła działalność. Malinowski przeniósł się z grupą wychowanków do Gwardii Olsztyn, gdzie jako trener i organizator tej dyscypliny w klubie odnosił największe sukcesy. Pod jego pieczą znajdowali się tej klasy zawodnicy, co: Ireneusz Kluczek, Tadeusz Milewski. Bogdan Załuska, Marek Jóźwik, Ryszard Szparak, Bronisława Ludwichowska i Danuta Piecyk). Gwardia należała do najlepszych klubów lekkoatletycznych w Polsce.
Ciekawostki
Wielką wagę przykładał do akcentów patriotycznych, podkreślając, że klub to Polska i Olsztyn. Dbał, by zawodnicy zawsze startowali z emblematami klubowymi.
Był zbieraczem pamiątek z imprez sportowych. Jego kolekcje dyplomów, proporców i znaczków były imponujące.
Odznaczenia
Wyróżniony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, odznaką Zasłużony dla Kultury Fizycznej, Złotą Odznaką PZLA.
z archiwum Janusza Poryckiego
Bibliografia
Archiwum Janusza Poryckiego.
