Bornity: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 6: | Linia 6: | ||
|dopełniacz wsi = Bornit | |dopełniacz wsi = Bornit | ||
|zdjęcie = Bornity.jpg | |zdjęcie = Bornity.jpg | ||
− | |opis zdjęcia = Bornity [http://www.pieniezno.pl | + | |opis zdjęcia = Bornity.<br>Źródło: [http://pieniezno.pl/pl/galleries/list/23/434/1/15 www.pieniezno.pl] [16.07.2014] |
|rodzaj miejscowości = wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka | ||
|województwo = warmińsko-mazurskie | |województwo = warmińsko-mazurskie |
Aktualna wersja na dzień 12:09, 8 lut 2015
Bornity | |
| |
Bornity.
Źródło: www.pieniezno.pl [16.07.2014] | |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | braniewski |
Gmina | Pieniężno |
Liczba ludności (2010) | 110 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Bornity (niem. Bornitt) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Pieniężno. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 110 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Jerzy Domalewski[1].
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko–mazurskiego, na Równinie Orneckiej, 3 km na północny zachód od jeziora Tauty (Taftowo), 9 km na południowy zachód od Pieniężna i 10 km na północny zachód od Ornety, przy granicy z powiatem lidzbarskim.
Dzieje miejscowości
Wieś po raz pierwszy jest wzmiankowana w źródłach z 1304 roku jako osada zamieszkana przez Prusów, obejmująca 20 łanów. Przywilej lokacyjny otrzymała 6 maja 1390 roku jako wieś już całkowicie zasiedlona, więc bez wolnizny. Wraz z nadaniem wsi prawa chełmińskiego zezwolono mieszkańcom na wybór spośród siebie sołtysa. W 1399 roku założono w Bornitach karczmę. W przeciwieństwie do większości wsi powiatu braniewskiego Bornity uniknęły zniszczenia podczas ostatniej wojny polsko–krzyżackiej. W połowie XVII wieku wieś obejmowała 20 łanów, a w 1772 roku powiększyła się do 21 łanów. Mieszkańcy wsi oprócz czynszu obciążeni byli szarwarkiem na rzecz zamku w Pieniężnie. W tym samym czasie działał tu młyn, zaś szkołę najprawdopodobniej założono przed 1778 rokiem, a 10 lat później wzniesiono dla niej nową siedzibę. Zatrudniony tu nauczyciel miał prawo korzystać ze szkolnego ogrodu.
Przed wybuchem II wojny światowej większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, 43 osoby pracowały w przemyśle i rzemiośle, a zaledwie cztery w handlu i komunikacji.
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych latach:
- 1783 r. – 20 gospodarstw
- 1820 r. – 118 osób, 17 gospodarstw
- 1857 r. – 190 osób
- 1905 r. – 189 osób
- 1933 r. – 257 osób
- 1939 r. – 272 osoby
Zabytki
- częściowo zachowany średniowieczny układ ruralistyczny
Bibliografia
Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Strona Urzędu Gminy Pieniężno [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Verwaltungsgeschichte [12.11.2013]
Oficjalny Portal Internetowy Miasta i Gminy Pieniężno [16.07.2014]
Przypisy
- ↑ Strona Urzędu Gminy Pieniężno [16.07.2014]