Koszary kawalerii w Ostródzie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Linia 1: Linia 1:
'''Koszary artylerii w Ostródzie''' zwane są powszechnie „białymi koszarami”, w odróżnieniu od innych ostródzkich koszar określanych mianem „czerwonych”.
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
 
  |nazwa                = Ostróda
 
  |nazwa                = Ostróda
Linia 30: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 +
'''Koszary kawalerii w Ostródzie''' – koszary z początku XX wieku, wpisane do rejestru zabytków, w [[Ostróda |Ostródzie]] powszechnie zwane "białymi koszarami" w odróżnieniu od innych miejsowych koszar określanych mianem "czerwonych".
 +
<br/><br/>
 +
==Historia==
 +
Pierwszy koszary wybudowano w Ostródzie w latach 40. XIX w. Określane były mianem "koszar Berga". Obecnie w pozostałościach po zespole zabudowy koszarowej mieści się baza PKS przy ul. Garnizonowej. Kolejne koszary zaczęto wznosić w 1890 r. Dawniej określane były mianem "koszar Grollmana", dziś mieszkańcy miasta nazywają je "czerwonymi".
  
==Wojsko w Ostródzie==
+
Decyzja o ulokowaniu w Ostródzie pułku artylerii polowej i budowy nowych koszar została podjęta w 1909 r. Koszary, wybudowane w 1913 r., zlokalizowano w kwartale miasta wytyczonym przez dzisiejsze ulice: Czarnieckiego, Jagiełły, Pieniężnego i Kościuszki. Autorem projektu jest prawdopodobnie znany architekt niemiecki Fritz Heitmann, który zaprojektował liczne urzędy, budowle użyteczności publicznej (np. szkoła w Ostródzie), kościoły, kamienice i inne budowle na terenie obecnego [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwa warmińsko-mazurskiego]].
Pierwszy koszary wybudowano w Ostródzie w latach 40 – tych XIX w. Określane były mianem „koszar Berga”. Obecnie w pozostałościach po zespole zabudowy koszarowej mieści się baza PKS przy ul. Garnizonowej. Kolejny koszary zaczęto wznosić w 1890r. Dawniej określane były mianem „koszar Grollmana”, dziś mieszkańcy nazywają je „czerwonymi”
 
  
==Białe koszary - historia==
+
Uroczystość powitania pułku na rynku ostródzkim odbyła się 20.09.1913 r., po czym nastąpiła ceremonia wprowadzenia wojsk do koszar i przekazania przez władze miejskie kluczy dowództwu jednostki. W okresie pierwszej wojny światowej stacjonujące w koszarach jednostki zostały przerzucone w rejon [[Działdowo|Działdowa]], a później nad Dunaj.
Decyzja o ulokowaniu w Ostródzie pułku artylerii polowej i budowy nowych koszar została podjęta w 1909 r. Koszary, wybudowane w 1913 r., zlokalizowano w kwartale miasta wytyczonym przez dzisiejsze ulice: Czarnieckiego, Jagiełły, Pieniężnego i Kościuszki. Autorem projektu jest prawdopodobnie znany architekt niemiecki Fritz Heitmann, który zaprojektował liczne urzędy, budowle użyteczności publicznej (np. szkoła w Ostródzie), kościoły, kamienice i inne budowle na terenie obecnego woj. warmińsko-mazuskiego.
 
Uroczystość powitania pułku na rynku ostródzkim odbyła się 20.09.1913r., po czym nastąpiła ceremonia wprowadzenia wojsk do koszar i przekazania przez władze miejskie kluczy dowództwu jednostki. W okresie pierwszej wojny światowej stacjonujące w koszarach ednotki zostały przerzucone w rejon Działdowa, a później nad Dunaj.
 
  
Po zakończeniu działań wojennych, w związku z koniecznością zmniejszenia przez Niemcy liczebnością wojska, część budynków koszarowych zaadaptowano do funkcji cywilnych. W koszarach miały swą siedzibę m.in.: szkoły i urząd skarbowy. W 1927r. miasto odsprzedało część koszar w użytkowanie kawalerii. W 1934r. wyprowadzono urząd skarbowy, a w 1939r. oddano koszary w całości na użytek wojska wojsk przeciwpancernych i kawalerii, która w 1935 r. opuściła koszary. Wśród budynków koszarowych funkcjonowały koszarowce, kantyna, stołówka, magazyny, warsztaty i rusznikarnie, stajnie z ujeżdżalniami , wartowni, budynki dowództwa i inne obiekty. Na terenie miasta powstały także mieszkania dla kadry. Garnizon był ważnym czynnikiem miastotwórczym.
+
Po zakończeniu działań wojennych, w związku z koniecznością zmniejszenia przez Niemcy liczebności wojska, część budynków koszarowych zaadaptowano do funkcji cywilnych. W koszarach miały swą siedzibę m.in. szkoły i urząd skarbowy. W 1927 r. miasto odsprzedało część koszar w użytkowanie kawalerii. W 1934 r. wyprowadzono urząd skarbowy, a w 1939 r. oddano koszary w całości na użytek wojska: wojsk przeciwpancernych i kawalerii, która w 1935 r. opuściła koszary. Wśród budynków koszarowych funkcjonowały koszarowce, kantyna, stołówka, magazyny, warsztaty i rusznikarnie, stajnie z ujeżdżalniami, wartownie, budynki dowództwa i inne obiekty. Na terenie miasta powstały także mieszkania dla kadry. Garnizon był ważnym czynnikiem miastotwórczym.
  
 
==Po 1945 r. - Wojsko Polskie i adaptacja do nowych funkcji==
 
==Po 1945 r. - Wojsko Polskie i adaptacja do nowych funkcji==
Po zakończeniu drugiej wojny światowej koszary uległy nieznacznym zniszczeniom w okresie użytkowania przez Armie Czerwoną. Po przejęciu koszar przez Wojsko Polskie do 1951r. mieściło się tu Centrum Wyszkolenia Wojsk Ochrony Pogranicza. Następnie kilka lat stacjonowała również artyleria, później batalion czołgów, batalion Zabezpieczenia Sztabu Generalnego, a po nim Batalion Zaopatrzenia im. Gen. Stanisława Fiszera - ostatnia jednostka wojskowa stacjonującą w koszarach, która opuściła w 2001 r.  
+
Po zakończeniu drugiej wojny światowej koszary uległy nieznacznym zniszczeniom w okresie użytkowania przez Armię Czerwoną. Po przejęciu koszar przez Wojsko Polskie do 1951 r. mieściło się tu Centrum Wyszkolenia Wojsk Ochrony Pogranicza. Następnie kilka lat stacjonowała również artyleria, później batalion czołgów, batalion Zabezpieczenia Sztabu Generalnego, a po nim Batalion Zaopatrzenia im. gen. Stanisława Fiszera - ostatnia jednostka wojskowa stacjonującą w koszarach, która opuściła je w 2001 r.  
Obecnie po remoncie i adaptacji części budynków koszarowych mieszczą się w nich siedziby urzędów szczebla samorządowego, prokuratury, stowarzyszeń oraz zakłady produkcyjne i sklepy. Koszary zostały wpisane do rejestru zabytków.
+
 
 +
Obecnie po remoncie i adaptacji części budynków koszarowych mieszczą się w nich siedziby urzędów szczebla samorządowego, prokuratury, stowarzyszeń oraz zakłady produkcyjne i sklepy.  
  
 
==Ciekawostki==
 
==Ciekawostki==
Nazwa „białe koszary” związana jest z jasnymi, tynkowanymi elewacjami budynków koszarowych. Inne ostródzkie koszary (ul. 1 Dywizji), określane są mianem„czerwonych”, z racji wybudowania z czerwonej cegły.  
+
Nazwa "Białe koszary" związana jest z jasnymi, tynkowanymi elewacjami budynków koszarowych. Inne ostródzkie koszary (ul. I. Dywizji), określane są mianem "czerwonych" z racji wybudowania z czerwonej cegły.  
  
 +
W okresie stacjonowania w koszarach batalionu czołgów w jednostce odbywały się podwodne szkolenia załóg czołgowych w specjalnie przystosowanych do tego celu budynkach z basenami.
  
W okresie stacjonowania w koszarach batalionu czołgów w jednostce odbywały się podwodne szkolenia załóg czołgowych w specjalnie przystosowanych do tego budynkach z basenami.
+
Od 2004 r. w koszarach organizowany są cykliczne koncerty w ramach [[lkwim: Ostróda Reggae Festival| Ostróda Reggae Festival]].
 
+
==Zobacz też==
Od 2004 r. w koszarach organizowany są cykliczne koncerty w ramach Ostróda Reggae Festival. http://[http://leksykonkultury.ceik.eu/index.php/Ostr%C3%B3da_Reggae_Festival_2004]
+
[[lkwim: Friedrich Heitmann|Friedrich Heitmann]]
 
+
[http://www.marienburg.pl/viewtopic.php?t=3807 marienburg.pl] [09.02.2015]<br/>
==Zobacz także==
 
http://leksykonkultury.ceik.eu/index.php/Friedrich_Heitmann
 
 
 
http://www.marienburg.pl/viewtopic.php?t=3807
 
  
  
Linia 61: Linia 59:
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
K. Soczewica, J. Sikorski, Koszary kawalerii w Ostródzie, [w:] Warmińsko-Mazurski Biuletyn Konserwatorski, Rocznik 5, Olsztyn 2003, s. 97-114  
 
K. Soczewica, J. Sikorski, Koszary kawalerii w Ostródzie, [w:] Warmińsko-Mazurski Biuletyn Konserwatorski, Rocznik 5, Olsztyn 2003, s. 97-114  
 
  
 
[[Plik:magazyny i rusznikarnia.jpg|290px|right|thumb|Dawne magazyny i rusznikarnia]]
 
[[Plik:magazyny i rusznikarnia.jpg|290px|right|thumb|Dawne magazyny i rusznikarnia]]
Linia 67: Linia 64:
 
[[Plik:uliczka.jpg|290px|right|thumb|Uliczka wewnątrzkoszarowa]]
 
[[Plik:uliczka.jpg|290px|right|thumb|Uliczka wewnątrzkoszarowa]]
  
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: gmina Ostróda]] [[Kategoria: powiat ostródzki]]
+
[[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: 1801-1918]] [[Kategoria: Ostróda]] [[Kategoria: Powiat ostródzki]] [[Kategoria: Zabytki]] [[Kategoria: Inne obiekty architektury]]

Wersja z 10:58, 9 lut 2015

Ostróda

Koszary kawalerii w Ostródzie
Koszary kawalerii w Ostródzie
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat ostródzki
Gmina Ostróda
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Ostróda
Ostróda
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Ostróda
Ostróda
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Koszary kawalerii w Ostródzie – koszary z początku XX wieku, wpisane do rejestru zabytków, w Ostródzie powszechnie zwane "białymi koszarami" w odróżnieniu od innych miejsowych koszar określanych mianem "czerwonych".

Historia

Pierwszy koszary wybudowano w Ostródzie w latach 40. XIX w. Określane były mianem "koszar Berga". Obecnie w pozostałościach po zespole zabudowy koszarowej mieści się baza PKS przy ul. Garnizonowej. Kolejne koszary zaczęto wznosić w 1890 r. Dawniej określane były mianem "koszar Grollmana", dziś mieszkańcy miasta nazywają je "czerwonymi".

Decyzja o ulokowaniu w Ostródzie pułku artylerii polowej i budowy nowych koszar została podjęta w 1909 r. Koszary, wybudowane w 1913 r., zlokalizowano w kwartale miasta wytyczonym przez dzisiejsze ulice: Czarnieckiego, Jagiełły, Pieniężnego i Kościuszki. Autorem projektu jest prawdopodobnie znany architekt niemiecki Fritz Heitmann, który zaprojektował liczne urzędy, budowle użyteczności publicznej (np. szkoła w Ostródzie), kościoły, kamienice i inne budowle na terenie obecnego województwa warmińsko-mazurskiego.

Uroczystość powitania pułku na rynku ostródzkim odbyła się 20.09.1913 r., po czym nastąpiła ceremonia wprowadzenia wojsk do koszar i przekazania przez władze miejskie kluczy dowództwu jednostki. W okresie pierwszej wojny światowej stacjonujące w koszarach jednostki zostały przerzucone w rejon Działdowa, a później nad Dunaj.

Po zakończeniu działań wojennych, w związku z koniecznością zmniejszenia przez Niemcy liczebności wojska, część budynków koszarowych zaadaptowano do funkcji cywilnych. W koszarach miały swą siedzibę m.in. szkoły i urząd skarbowy. W 1927 r. miasto odsprzedało część koszar w użytkowanie kawalerii. W 1934 r. wyprowadzono urząd skarbowy, a w 1939 r. oddano koszary w całości na użytek wojska: wojsk przeciwpancernych i kawalerii, która w 1935 r. opuściła koszary. Wśród budynków koszarowych funkcjonowały koszarowce, kantyna, stołówka, magazyny, warsztaty i rusznikarnie, stajnie z ujeżdżalniami, wartownie, budynki dowództwa i inne obiekty. Na terenie miasta powstały także mieszkania dla kadry. Garnizon był ważnym czynnikiem miastotwórczym.

Po 1945 r. - Wojsko Polskie i adaptacja do nowych funkcji

Po zakończeniu drugiej wojny światowej koszary uległy nieznacznym zniszczeniom w okresie użytkowania przez Armię Czerwoną. Po przejęciu koszar przez Wojsko Polskie do 1951 r. mieściło się tu Centrum Wyszkolenia Wojsk Ochrony Pogranicza. Następnie kilka lat stacjonowała również artyleria, później batalion czołgów, batalion Zabezpieczenia Sztabu Generalnego, a po nim Batalion Zaopatrzenia im. gen. Stanisława Fiszera - ostatnia jednostka wojskowa stacjonującą w koszarach, która opuściła je w 2001 r.

Obecnie po remoncie i adaptacji części budynków koszarowych mieszczą się w nich siedziby urzędów szczebla samorządowego, prokuratury, stowarzyszeń oraz zakłady produkcyjne i sklepy.

Ciekawostki

Nazwa "Białe koszary" związana jest z jasnymi, tynkowanymi elewacjami budynków koszarowych. Inne ostródzkie koszary (ul. I. Dywizji), określane są mianem "czerwonych" z racji wybudowania z czerwonej cegły.

W okresie stacjonowania w koszarach batalionu czołgów w jednostce odbywały się podwodne szkolenia załóg czołgowych w specjalnie przystosowanych do tego celu budynkach z basenami.

Od 2004 r. w koszarach organizowany są cykliczne koncerty w ramach Ostróda Reggae Festival.

Zobacz też

Friedrich Heitmann marienburg.pl [09.02.2015]


Bibliografia

K. Soczewica, J. Sikorski, Koszary kawalerii w Ostródzie, [w:] Warmińsko-Mazurski Biuletyn Konserwatorski, Rocznik 5, Olsztyn 2003, s. 97-114

Dawne magazyny i rusznikarnia
Stajnie z ujeżdżalnią
Uliczka wewnątrzkoszarowa