Koszary piechoty w Kętrzynie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | |||
{{Wieś infobox | {{Wieś infobox | ||
|nazwa = Ketrzyn | |nazwa = Ketrzyn | ||
| Linia 30: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | + | '''Koszary piechoty w Kętrzynie''' – koszary wzniesione w [[Kętrzyn|Kętrzynie]] pod koniec XIX w. przy dawnym trakcie do [[Królewiec|Królewca]]. | |
| − | + | <br/><br/> | |
| − | + | ==Opis== | |
| + | Budynki zespołu koszar piechoty zostały wzniesione w stylu historyzującym (neogtyk). Zespół zabudowy dzielił się na dwie części: mieszkalną i gospodarczą, część centralną zajmował plac ćwiczeń. Ul. Kasztanowa to dawna aleja prowadząca z koszar na cmentarz. Łączy się ona z parkiem przy dawnym kasynie wojskowym, które jako kasyno funkcjonowało na potrzeby Wojsk Ochrony Pogranicza do lat 90. XX w. | ||
| + | |||
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | Koszary piechoty wybudowano w latach | + | Kętrzyn na przestrzeni wieków wielokrotnie doświadczał skutków przemarszu i stacjonowania wojsk. Pod koniec XIX w. władze miasta podjęły starania o ulokowanie w mieście garnizonu. Kętrzyn był już wówczas miastem o regionalnym znaczeniu gospodarczym, w latach 1867–1868 otrzymał połączenie kolejowe z [[Bartoszyce|Bartoszycami]] i [[Giżycko|Giżyckiem]], w 1898 r. uruchomiono kolejkę wąskotorową do [[Mrągowo|Mrągowa]], [[Ryn|Rynu]] i [[Srokowo|Srokowa]]. |
| + | Sprowadzenie do miasta garnizonu znacząco wpłynęło na jego rozwój zarówno przestrzenny, jak i gospodarczo-społeczny. | ||
| + | |||
| + | Koszary piechoty wybudowano w latach 1897–1898 na gruntach zakupionych od właściciela pobliskiego majątku [[Gnatowo]]. Inwestycję realizowała firma budowlana Hautermans & Walter z Torunia. Koszt budowy wyniósł 2,8 miliona marek. Miasto zaciągnęło na inwestycje kredyty, zobowiązało się również do wybudowania mieszkań dla kadry oficerskiej. Ulica, przy której wzniesiono koszary, nosiła wówczas nazwę Cesarskiej. | ||
| + | |||
| + | 1 października 1898 r. uroczyście powitano przybyłe z [[Olsztyn|Olsztyna]] jednostki 4. Wschodniopruskiego Pułku Grenadierów im. Króla Fryderyka II. Pierwszym komendantem kętrzyńskich koszar piechoty był pułkownik [[Alexander von Linsingen]], który mieszkał w budynku przy dzisiejszej ul. Sikorskiego 49 (obecnie Prokuratura Rejonowa). Ostatnim komendantem był gen. mjr. von Massow. | ||
| + | |||
| + | W 1912 r. wybudowano w Kętrzynie kolejne koszary, przeznaczone dla oddziałów artylerii polowej (obecne użytkowane są przez firmę Philips). | ||
| − | ==Okres międzywojenny== | + | ===Okres międzywojenny=== |
| − | Po pierwszej wojnie światowej, zgodnie z zapisami traktatu wersalskiego, ilość żołnierzy musiała zostać ograniczona do jednej jednostki w mieście. W Kętrzynie wojsko pozostawiono w koszarach piechoty przy ul. Sikorskiego. W | + | Po pierwszej wojnie światowej, zgodnie z zapisami traktatu wersalskiego, ilość żołnierzy musiała zostać ograniczona do jednej jednostki w mieście. W Kętrzynie wojsko pozostawiono w koszarach piechoty przy ul. Sikorskiego. W 1903 r. miasto liczyło 11 144 mieszkańców, w tym 1826 wojskowych. W latach 1935–1937 koszary przy ul. Sikorskiego rozbudowano na potrzeby żołnierzy Wehrmachtu – 2. Mazurskiego Pułku Piechoty nr 147 im. Marszałka von Hindenburga – dlatego też powszechnie koszary te określano mianem "koszar Hindenburga". W obrębie koszar funkcjonował także lazaret wojskowy wzniesiony w 1901 r. oraz kasyno. |
==Po 1945 r.== | ==Po 1945 r.== | ||
| − | Po zakończeniu drugiej wojny światowej część budynków koszarowych została zaadaptowana na mieszkania komunalne | + | Po zakończeniu drugiej wojny światowej część budynków koszarowych została zaadaptowana na mieszkania komunalne, a część (od 1961 r.) na Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy. W Kętrzynie utworzono Oficerską Szkołę Wojsk Ochrony Pogranicza, przemianowaną później na Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, które także użytkowały koszary. Dziś budynki wykorzystuje jednostka Warmińsko–Mazurskiego Oddziału Straży Granicznej (m.in. Centrum Szkolenia Straży Granicznej). |
| − | |||
==Zobacz także== | ==Zobacz także== | ||
| − | http://www.cs.strazgraniczna.pl/o-nas-2/ | + | [http://www.cs.strazgraniczna.pl/o-nas-2/ cs.strazgraniczna.pl] [09.02.2015]<br/> |
[[Plik:ketrzyn koszary_2.jpg|290px|right|thumb|Widok na dawne koszary piechoty z ul. Sikorskiego]] | [[Plik:ketrzyn koszary_2.jpg|290px|right|thumb|Widok na dawne koszary piechoty z ul. Sikorskiego]] | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| − | + | T. Korowaj, ''Rastenburg/Kętrzyn. Przewodnik historyczny po mieście'', Kętrzyn 2005.<br/> | |
| − | + | R. Grenz (red.), ''Der Kreis Rastenburg. Ein ostpreussisches Dokumentarwerk'', Marburg/Lahn 1976.<br/> | |
| − | [[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria: | + | [[Kategoria: Turystyka]] [[Kategoria:1801-1918]] [[Kategoria: Zabytki techniki]] [[Kategoria: Powiat kętrzyński]] [[Kategoria: Kętrzyn]] |
Wersja z 11:14, 9 lut 2015
| Ketrzyn | |
| | |
 Jeden z kszarowców dawnych koszar piechoty
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | kętrzyński |
| Gmina | Kętrzyn |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Ketrzyn | |
| Położenie na mapie Polski  Ketrzyn | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Koszary piechoty w Kętrzynie – koszary wzniesione w Kętrzynie pod koniec XIX w. przy dawnym trakcie do Królewca.
Opis
Budynki zespołu koszar piechoty zostały wzniesione w stylu historyzującym (neogtyk). Zespół zabudowy dzielił się na dwie części: mieszkalną i gospodarczą, część centralną zajmował plac ćwiczeń. Ul. Kasztanowa to dawna aleja prowadząca z koszar na cmentarz. Łączy się ona z parkiem przy dawnym kasynie wojskowym, które jako kasyno funkcjonowało na potrzeby Wojsk Ochrony Pogranicza do lat 90. XX w.
Historia
Kętrzyn na przestrzeni wieków wielokrotnie doświadczał skutków przemarszu i stacjonowania wojsk. Pod koniec XIX w. władze miasta podjęły starania o ulokowanie w mieście garnizonu. Kętrzyn był już wówczas miastem o regionalnym znaczeniu gospodarczym, w latach 1867–1868 otrzymał połączenie kolejowe z Bartoszycami i Giżyckiem, w 1898 r. uruchomiono kolejkę wąskotorową do Mrągowa, Rynu i Srokowa. Sprowadzenie do miasta garnizonu znacząco wpłynęło na jego rozwój zarówno przestrzenny, jak i gospodarczo-społeczny.
Koszary piechoty wybudowano w latach 1897–1898 na gruntach zakupionych od właściciela pobliskiego majątku Gnatowo. Inwestycję realizowała firma budowlana Hautermans & Walter z Torunia. Koszt budowy wyniósł 2,8 miliona marek. Miasto zaciągnęło na inwestycje kredyty, zobowiązało się również do wybudowania mieszkań dla kadry oficerskiej. Ulica, przy której wzniesiono koszary, nosiła wówczas nazwę Cesarskiej.
1 października 1898 r. uroczyście powitano przybyłe z Olsztyna jednostki 4. Wschodniopruskiego Pułku Grenadierów im. Króla Fryderyka II. Pierwszym komendantem kętrzyńskich koszar piechoty był pułkownik Alexander von Linsingen, który mieszkał w budynku przy dzisiejszej ul. Sikorskiego 49 (obecnie Prokuratura Rejonowa). Ostatnim komendantem był gen. mjr. von Massow.
W 1912 r. wybudowano w Kętrzynie kolejne koszary, przeznaczone dla oddziałów artylerii polowej (obecne użytkowane są przez firmę Philips).
Okres międzywojenny
Po pierwszej wojnie światowej, zgodnie z zapisami traktatu wersalskiego, ilość żołnierzy musiała zostać ograniczona do jednej jednostki w mieście. W Kętrzynie wojsko pozostawiono w koszarach piechoty przy ul. Sikorskiego. W 1903 r. miasto liczyło 11 144 mieszkańców, w tym 1826 wojskowych. W latach 1935–1937 koszary przy ul. Sikorskiego rozbudowano na potrzeby żołnierzy Wehrmachtu – 2. Mazurskiego Pułku Piechoty nr 147 im. Marszałka von Hindenburga – dlatego też powszechnie koszary te określano mianem "koszar Hindenburga". W obrębie koszar funkcjonował także lazaret wojskowy wzniesiony w 1901 r. oraz kasyno.
Po 1945 r.
Po zakończeniu drugiej wojny światowej część budynków koszarowych została zaadaptowana na mieszkania komunalne, a część (od 1961 r.) na Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy. W Kętrzynie utworzono Oficerską Szkołę Wojsk Ochrony Pogranicza, przemianowaną później na Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, które także użytkowały koszary. Dziś budynki wykorzystuje jednostka Warmińsko–Mazurskiego Oddziału Straży Granicznej (m.in. Centrum Szkolenia Straży Granicznej).
Zobacz także
cs.strazgraniczna.pl [09.02.2015]
Bibliografia
T. Korowaj, Rastenburg/Kętrzyn. Przewodnik historyczny po mieście, Kętrzyn 2005.
R. Grenz (red.), Der Kreis Rastenburg. Ein ostpreussisches Dokumentarwerk, Marburg/Lahn 1976.
