Rezerwat Czerwica: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 44: | Linia 44: | ||
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Susz (gmina miejsko-wiejska]] [[Kategoria: Powiat iławski]] [[Kategoria: Zwierzęta Warmii i Mazur]] | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Rezerwaty przyrody]] [[Kategoria: Susz (gmina miejsko-wiejska]] [[Kategoria: Powiat iławski]] [[Kategoria: Zwierzęta Warmii i Mazur]] | ||
| + | [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] | ||
Wersja z 23:53, 9 lut 2015
| Rezerwat przyrody Czerwica | |
| | |
| Rodzaj rezerwatu | faunistyczny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1957 |
| Powierzchnia | 7,42 ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Czerwica | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Czerwica | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Czerwica – rezerwat utworzony w 1957 roku (MP nr 83, poz. 503) w celu zachowania kolonii kormoranów gniazdujących na dwóch wyspach i półwyspie na północno-zachodnim brzegu jeziora Czerwica koło wsi Januszewo w Nadleśnictwie Susz.
O rezerwacie
Zwierzęta
Z kormoranami gniazdują tu czaple siwe. W latach 80. ta kolonia mieszana liczyła ok. 500 gniazd. W rezerwacie położonym na terenie Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego obok licznych kolonii kormoranów bytują również inne ptaki krukowate oraz orzeł bielik, w pewnym stopniu wpływający na redukcję liczebności młodych kormoranów.
Rośliny
Drzewostan rezerwatu stanowią olchy w wieku 40-80 lat z pojedynczymi wiekowymi, martwymi sosnami. Na siedlisku boru mieszanego świeżego rosną 110-letnie sosny z domieszką buka, graba i brzozy. Na siedlisku lasu mieszanego świeżego rośnie 170-letni drzewostan bukowy z domieszką dębu i sosny (tu znajduje się najwięcej gniazd kormoranów).
|Las bukowy
Ciekawostki
Polska populacja kormorana czarnego jest piątą co do wielkości w Europie i stanowi około 8% populacji europejskiej. W 1945 roku bardzo nieliczne kolonie kormorana czarnego występowały na Warmii i Mazurach. Z początkiem lat 70. rozpoczęła się ogólnoeuropejska ekspansja tego gatunku. W 1993 roku liczebność europejskiej populacji określono na 104 500 par lęgowych, z czego w Polsce gnieździło się 8200 par w 33 koloniach. W 1993 roku w północno wschodniej Polsce znajdowało się 16 kolonii liczących 6250 gniazd, z czego 170 gniazd w rezerwacie Czerwica. Tu kormorany upodobały sobie szczególnie pomnikowy buk, na którym naliczono 28 gniazd. Jednak największa kolonia, liczaca aż 3860 gniazd, znajduje się w rezerwacie Kąty Rybackie na Mierzei Wiślanej.
Bibliografia
Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L., Obszary chronione i pomniki przyrody województwa Warmińsko-Mazurskiego, Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie, Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego [09.02.2015]
pl.wikipedia.org [09.02.2015]
Kormoran czarny (Phalacrocorax carbo)
