Eugeniusz Grabda

Eugeniusz Grabda
Eugeniusz Grabda. Źródło: www.absolwentar.zut.edu.pl
Data i miejsce urodzenia	18 kwietnia 1908 r. Warszawa
Data i miejsce śmierci	12 maja 1997 r. Szczecin
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny w Szczecinie

Eugeniusz Grabda (ur. 18 kwietnia 1908 r. w Warszawie, zm. 12 maja 1997 r. w Szczecinie) – profesor, ichtiolog, rektor Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Absolwent Wydziału Biologii i Weterynarii Uniwersytetu Warszawskiego (1934 r. – magister zoologii i anatomii porównawczej, 1937 r. – absolutorium z weterynarii).

Praca

Eugeniusz Grabda pracował od 1936 r. jako nauczyciel akademicki. W 1945 r. uzyskał doktorat z parazytologii na UMCS w Lublinie, zaś w 1954 r. tytuł profesora. W latach 1952-1954 był kierownikiem Katedry Zoologii w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu oraz prodziekanem Wydziału Zootechnicznego (1952-1953) tej uczelni. Od 1954 r. współtworzył Wydział Rybacki w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie i był kierownikiem Katedry Ichtiobiologii i Zakładu Chorób Ryb Wyższych oraz dziekanem Wydziału Rybactwa (1956-1958, 1965-1966). Pełnił funkcję rektora WSR w Olsztynie (1958-1961). Od 1966 r. pracował w Akademii Rolniczej w Szczecinie, pełniąc również funkcję prorektora ds. nauki (1969 r.) oraz kierownika katedry ichtiobiologii. Do 1978 r. kierował Instytutem Ichtiologii oraz Zakładem Chorób Ryb. W tym ostatnim prowadził badania dotyczące chorób i pasożytów ryb morskich. Zorganizował w Bydgoszczy Pomorski Oddział Instytutu Weterynarii, w którym kierował Zakładem Parazytologii i Chorób Ryb. Jest autorem ponad 100 prac naukowych, m.in. dwóch tomów "Zoologii bezkręgowców".

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Eugeniusz Grabda przewodniczył Podkomisji Nauk Zoologicznych Komitetu Organizacyjnego II Kongresu Nauki Polskiej (1971-1973) oraz był członkiem komitetów: Zoologii, Parazytologii, Hydrobiologii i Nauk Zootechnicznych Polskiej Akademii Nauk, Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, rad naukowych: Instytutu Parazytologii PAN, Zakładu Biologii Wód PAN, Morskiego Instytutu Rybackiego w Gdyni, Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie, Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Kadr Naukowych w pierwszej kadencji (1973-1976).

Był założycielem i wieloletnim redaktorem anglojęzycznego "Acta Ichthyologica et Piscatoria". Przez wiele lat był prezesem zarządu Okręgu Ligi Ochrony Przyrody w Szczecinie (do 1985 r.) i przyczynił się do powołania pierwszego w kraju Miejskiego Konserwatora Przyrody (1971 r.). Za swoją działalność otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1993 r.), odznaczenia akademickie i medale towarzystw naukowych oraz tytuł doktora honoris causa Wyższej Szkoły Rolniczej i Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie (1975 r.) oraz Akademii Rolniczej w Szczecinie. W 1992 r. został odznaczony medalem im. prof. Kazimierza Demela, patrona polskich badaczy mórz.

Brał udział w obronie Lwowa (1939 r.). Współorganizował powojenną naukę w zakresie zoologii, ichtiologii i parazytologii. Jego imię nosi jedna z ulic Olsztyna. W 1960 r. był członkiem prezydium Zjazdu Pisarzy Przyjaciół Warmii i Mazur.

Zobacz też

pl.wikipedia.org [12.12.2013]
absolwentar.zut.edu.pl [12.12.2013]
encyklopedia.pwn.pl [12.12.2013]