Mirosław Kacak: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
(→Przebieg kariery sportowej) |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
'''Mirosław Kacak''' (ur. 16 sierpnia 1954 r. w [[Nidzica|Nidzicy]], zm. 24 kwietnia 2013 r. w [[Szczytno|Szczytnie]]) – czołowy zawodnik II-ligowej [[KS Gwardia Szczytno|Gwardii Szczytno]].<br/><br/> | '''Mirosław Kacak''' (ur. 16 sierpnia 1954 r. w [[Nidzica|Nidzicy]], zm. 24 kwietnia 2013 r. w [[Szczytno|Szczytnie]]) – czołowy zawodnik II-ligowej [[KS Gwardia Szczytno|Gwardii Szczytno]].<br/><br/> | ||
==Przebieg kariery sportowej== | ==Przebieg kariery sportowej== | ||
| − | Ze sportem związał się w rodzinnej [[Nidzica|Nidzicy]]. Pierwszą dyscypliną, którą się zainteresował, był tenis stołowy. W 1971 roku zajął drugie miejsce w mistrzostwach powiatu. Będąc uczniem zespołu szkół zawodowych, zainteresował się futbolem. W latach 1970–1976 występował w zespole Startu Nidzica. Jego pierwszym trenerem był [[Zdzisław Kowalski]], potem [[Andrzej Arcyz]]. Jeszcze jako junior został uznany za najlepszego zawodnika w Turnieju o Puchar Miasta Lubawy, a nagrodę ufundował najlepszy polski sędzia [[Alojzy Jarguz]]. W międzyczasie krótko występował w [[OKS Stomil Olsztyn|Stomilu Olsztyn]], ale po dwóch miesiącach wrócił do Nidzicy. W 1976 roku wywalczył z zespołem awans do III ligi, ale w tym samym sezonie odszedł do II-ligowej [[KS Gwardia Szczytno|Gwardii Szczytno]] i tam od razu stał się podstawowym zawodnikiem, grając na pozycji stopera. Klub ze Szczytna reprezentował przez 9 lat, grając w nim w II i III lidze oraz w klasie międzywojewódzkiej. | + | Ze sportem związał się w rodzinnej [[Nidzica|Nidzicy]]. Pierwszą dyscypliną, którą się zainteresował, był tenis stołowy. W 1971 roku zajął drugie miejsce w mistrzostwach powiatu. Będąc uczniem zespołu szkół zawodowych, zainteresował się futbolem. W latach 1970–1976 występował w zespole Startu Nidzica. Jego pierwszym trenerem był [[Zdzisław Kowalski]], potem [[Andrzej Arcyz]]. Jeszcze jako junior został uznany za najlepszego zawodnika w Turnieju o Puchar Miasta Lubawy, a nagrodę ufundował najlepszy polski sędzia – [[Alojzy Jarguz]]. W międzyczasie krótko występował w [[OKS Stomil Olsztyn|Stomilu Olsztyn]], ale po dwóch miesiącach wrócił do Nidzicy. W 1976 roku wywalczył z zespołem awans do III ligi, ale w tym samym sezonie odszedł do II-ligowej [[KS Gwardia Szczytno|Gwardii Szczytno]] i tam od razu stał się podstawowym zawodnikiem, grając na pozycji stopera. Klub ze Szczytna reprezentował przez 9 lat, grając w nim w II i III lidze oraz w klasie międzywojewódzkiej. |
W międzyczasie (1980) ukończył [[Wyższa Szkoła Oficerska|Wyższą Szkołę Oficerską MSW]] i został mianowany na podporucznika MO. W sierpniu 1980 r., grając jednocześnie w zespole piłkarskim, był pracownikiem dydaktycznym w WSO MSW w [[Szczytno|Szczytnie]]. Zajmował się problematyką wojskową. Prowadził szkolenie strzeleckie studentów WSO, a następnie w [[Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie|Wyższej Szkole Policji w Szczytnie]]. | W międzyczasie (1980) ukończył [[Wyższa Szkoła Oficerska|Wyższą Szkołę Oficerską MSW]] i został mianowany na podporucznika MO. W sierpniu 1980 r., grając jednocześnie w zespole piłkarskim, był pracownikiem dydaktycznym w WSO MSW w [[Szczytno|Szczytnie]]. Zajmował się problematyką wojskową. Prowadził szkolenie strzeleckie studentów WSO, a następnie w [[Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie|Wyższej Szkole Policji w Szczytnie]]. | ||
Wersja z 09:28, 12 lut 2015
| Mirosław Kacak | |
| | |
 z archiwum Janusza Poryckiego | |
| Imię i nazwisko | Mirosław Kacak |
| Data i miejsce urodzenia | 16 sierpnia 1954 r., Nidzica |
| Data śmierci | 24 kwietnia 2013 r., Szczytno |
| Dyscyplina | piłkarz |
| Największy sukces | w latach 80. podpora defensywy II-ligowego zespołu piłkarskiego Gwardii Szczytno |
Mirosław Kacak (ur. 16 sierpnia 1954 r. w Nidzicy, zm. 24 kwietnia 2013 r. w Szczytnie) – czołowy zawodnik II-ligowej Gwardii Szczytno.
Przebieg kariery sportowej
Ze sportem związał się w rodzinnej Nidzicy. Pierwszą dyscypliną, którą się zainteresował, był tenis stołowy. W 1971 roku zajął drugie miejsce w mistrzostwach powiatu. Będąc uczniem zespołu szkół zawodowych, zainteresował się futbolem. W latach 1970–1976 występował w zespole Startu Nidzica. Jego pierwszym trenerem był Zdzisław Kowalski, potem Andrzej Arcyz. Jeszcze jako junior został uznany za najlepszego zawodnika w Turnieju o Puchar Miasta Lubawy, a nagrodę ufundował najlepszy polski sędzia – Alojzy Jarguz. W międzyczasie krótko występował w Stomilu Olsztyn, ale po dwóch miesiącach wrócił do Nidzicy. W 1976 roku wywalczył z zespołem awans do III ligi, ale w tym samym sezonie odszedł do II-ligowej Gwardii Szczytno i tam od razu stał się podstawowym zawodnikiem, grając na pozycji stopera. Klub ze Szczytna reprezentował przez 9 lat, grając w nim w II i III lidze oraz w klasie międzywojewódzkiej.
W międzyczasie (1980) ukończył Wyższą Szkołę Oficerską MSW i został mianowany na podporucznika MO. W sierpniu 1980 r., grając jednocześnie w zespole piłkarskim, był pracownikiem dydaktycznym w WSO MSW w Szczytnie. Zajmował się problematyką wojskową. Prowadził szkolenie strzeleckie studentów WSO, a następnie w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej, mimo pracy w Szkole Oficerskiej pracował jako szkoleniowiec w Gwardii Szczytno. Prowadził pierwszy zespół i grupy młodzieżowe. Był jednym z najlepszych obrońców w regionie w latach 80. oraz ostoja=ą defensywy Gwardii w II lidze i w meczach o Puchar Polski szczebla centralnego. Dzięki znakomitym warunkom fizycznym i doskonałej grze zdobywał wiele bramek ze stałych fragmentów gry. Był wielokrotnym uczestnikiem meczów kadry województwa z zespołem czytelników "Gazety Olsztyńskiej".
Bibliografia
nidzica.wm.pl [13.12.2014]
MKS Szczytno.pl [13.12.2014]
