Natura 2000 Jezioro Łuknajno: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 18: Linia 18:
 
|File: jezioro_lukajno_2000_w.png|Jezioro Łuknajno
 
|File: jezioro_lukajno_2000_w.png|Jezioro Łuknajno
 
|File: jezioro_lukajno_2000_g.png|Jezioro Łuknajno
 
|File: jezioro_lukajno_2000_g.png|Jezioro Łuknajno
|Grafika:Jezioro Łuknajno_1.jpg|Jezioro Łuknajno – mapa.<br>Źródło: [http:..www.olsztyn.rdos.gov.pl Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie]
+
|Grafika:Jezioro Łuknajno_1.jpg|Jezioro Łuknajno – mapa.<br>Źródło: [http://www.olsztyn.rdos.gov.pl Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie]
 
|Grafika:Jezioro Łuknajno_2.jpg|Widok na jezioro Łuknajno.<br>Fot. ABach. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Widok-na-jezioro-luknajno.jpg Commons Wikimedia]
 
|Grafika:Jezioro Łuknajno_2.jpg|Widok na jezioro Łuknajno.<br>Fot. ABach. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Widok-na-jezioro-luknajno.jpg Commons Wikimedia]
 
}}
 
}}

Wersja z 11:52, 14 lut 2015

Jezioro Łuknajno

rodzaj OSO (dyrektywa ptasia)
data listopad 2004
powierzchnia 4080,8 ha
kod obszaru PLB280003
Koordynaty: 53°49′6″
21°37′1″

Jezioro Łuknajno – płytkie, eutroficzne jezioro o średniej głębokości 0,6 m, należące do obszaru Natura 2000. Linia brzegowa jeziora jest mało urozmaicona, brzeg jest płaski i ma charakter torfowiska niskiego.

Jezioro Łuknajno
Jezioro Łuknajno
Jezioro Łuknajno
 

Od wschodu z ostoją sąsiadują tereny użytkowane rolniczo, od południa zaś jezioro łączy się wąskim przesmykiem z jeziorem Śniardwy. Zbiornik położony jest w bezpośrednim sąsiedztwie Mikołajek. Ostoja jest niedostępna dla turystów z wyjątkiem oznakowanego szlaku, który prowadzi do wieży widokowej na skraju jeziora. Grupy liczące powyżej 10 osób powinny zgłaszać chęć wstępu na szlak do dyrekcji Mazurskiego Parku Krajobrazowego.

Przeznaczenie i zagrożenia

Jest to ostoja ptasia o randze europejskiej. Obszar znajduje się na liście Konwencji Ramsar. Wchodzi także w skład rezerwatu biosfery. Odnotowano w nim 19 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej oraz 18 innych gatunków migrujących (niewymienionych w dyrektywie). Ponadto 11 spośród występujących tu gatunków ptaków wpisanych zostało do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt. Najpoważniejszym zagrożeniem dla tego terenu jest zamulanie i zanieczyszczanie wody przez brudne wody jeziora Śniardwy. Zagrożeniem dla obszaru jest także kłusownictwo i presja turystyczna.

Fauna i flora

Gniazduje tu przynajmniej 1% krajowej populacji następujących gatunków: bąka, błotniaka zbożowego, rybołowa, zielonki, hełmiatki, perkoza dwuczubego i rożeńca.

W okresie przelotów spotyka się tu znaczne koncentracje ptaków wodno-błotnych, wśród nich łabędzie nieme i wąsatki. Jest to jedno z największych w kraju pierzowisk łabędzia niemego, które w niektórych latach gromadziło do 2 tys. ptaków.

Lustro wody otacza pas szuwarów trzcinowych i turzycowych o szerokości dochodzącej nawet do 100 m. Dno w 75% porastają łąki ramienicowe. Miejscami brzeg porośnięty jest zaroślami wierzbowymi oraz olsami.

Bibliografia

Instytut na rzecz Ekorozwoju [23.09.2013]
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie [21.03.2014]
Natura 2000 a rozwój lokalny, oprac. Piotr Dynowski, Szczecin 2010.
Natura 2000. Naturalnie się opłaca, oprac. Czerwińska Maria, Leda Marek, Szczecin 2010.