Jaszczurka żyworodna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 6: | Linia 6: | ||
|okres istnienia = | |okres istnienia = | ||
|grafika = Jaszczurka żyworódka2.jpg | |grafika = Jaszczurka żyworódka2.jpg | ||
− | |opis grafiki = Żyworódka<br> Fot. Laurent Lebois. Źródło: [https://www.flickr.com/photos/cheloran/ | + | |opis grafiki = Żyworódka<br> Fot. Laurent Lebois. Źródło: [https://www.flickr.com/photos/cheloran/4009254398/in/photostream/ www.flickr.com] |
|typ = strunowce | |typ = strunowce | ||
|podtyp = kręgowce | |podtyp = kręgowce |
Aktualna wersja na dzień 10:21, 16 mar 2015
Jaszczurka żyworódka/żyworodna | |
| |
Zootoca vivipara` | |
Jacquin, 1787 | |
Zootoca vivipara Jacquin, 1787 | |
Żyworódka Fot. Laurent Lebois. Źródło: www.flickr.com | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | zauropsydy |
Rząd | łuskonośne |
Rodzina | jaszczurkowate |
Rodzaj | Zootoca |
Jaszczurka żyworodna – gatunek jaszczurki z rodziny jaszczurek właściwych. Charakteryzuje się lekko walcowatą budową ciała, niewielką głową i grubym ogonem. Zwykle ma ok. 14 cm długości, choć zdarzają się osobniki, których długość ciała dochodzi do 18 cm.
Charakterystyka
Jest najmniejszą jaszczurką żyjącą w Polsce. Ma brunatny grzbiet, a na nim jasne wstęgowate plamy. Jest nakrapiana. Samica ma jasne podbrzusze, z kolei samiec lekko pomarańczowe.
Z zimowego snu budzi się w marcu. W październiku zapada w letarg.
Prowadzi dzienny tryb życia. Świetnie pływa. Jej ożywienie stanowią głównie dżdżownice, ślimaki, owady i pająki.
Nazwa tego gatunku odnosi się właściwie do "jajożyworodności", bowiem jaszczurki wykluwają się z jaj. W chwili składania jaj, młode jaszczurki, które są już w pełni ukształtowane, rozrywają ich osłonki.
Jaszczurkę tę w odróżnieniu od zwinki spotkać można w mało nasłonecznionych miejscach: na śródleśnych polanach, w wilgotnych lasach oraz nad brzegami zbiorników wodnych.
Występowanie
Na Warmii i Mazurach spotkać ją można m.in. w Lasach Iławskich oraz na obszarze Natura 2000 – Torfowisku Zocie.
Bibliografia
Główczyński Krzysztof, Wittbrodt Krzysztof, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Kwidzyn 2011, s. 38.