Henryk von Schwelborn: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Życiorys) |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby") |
||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Osoby|Schwelborn, Henryk von]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim|Schwelborn, Henryk von]][[Kategoria: Grunwald (gmina wiejska)|Schwelborn, Henryk von]] [[Kategoria: 1401-1500|Schwelborn, Henryk von]] |
Wersja z 19:57, 17 mar 2015
| Henryk von Schwelborn | |
| | |
| Data śmierci | 15 lipca 1410 r. |
Henryk von Schwelborn (zm. 15 lipca 1410 r.) – komtur tucholski, uczestnik bitwy grunwaldzkiej.
Życiorys
Henryk von Schwelborn, zwany również Henrykiem Tucholskim, pochodził z Frankonii. Swą karierę zaczynał w Prusach na stanowisku komtura Radzynia Chełmińskiego. W 1404 roku został komturem Tucholi. Uczestniczył w bitwie pod Grunwaldem po stronie zakonu krzyżackiego. W bitwie brali udział rycerze zaciężni, jak również członkowie konwentu ze swymi giermkami. Henryk von Schwelborn wraz z Gamratem von Pinzenauem, komturem człuchowskim, i wojskami spalili w Krajnie miasta Kamień Krajeński i Sępólno Krajeńskie. Zajęli zamek w Bydgoszczy i spalili miasto.
Henryk von Schwelborn stał się znany z powodu pychy, którą przypisywał mu kronikarz Jan Długosz. Miał być również właścicielem "mieczy grunwaldzkich" wysłanych królowi polskiemu Władysławowi Jagielle i jego bratu Witoldowi. Według relacji Długosza Henryk von Schwelborn uciekł z pola bitwy grunwaldzkiej i dotarł do wsi Falknowo. Został złapany przez ścigających go rycerzy polskich i zabity przez obcięcie głowy 15 lipca 1410 roku.
Bibliografia
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.
