Szlak św. Wojciecha: Elbląg - Święty Gaj: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Galeria zdjęć) |
(→Galeria zdjęć) |
||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
==Galeria zdjęć== | ==Galeria zdjęć== | ||
<gallery mode=packed widths=300px heights=300px class="left"> | <gallery mode=packed widths=300px heights=300px class="left"> | ||
| − | Plik:Brama Targowa.jpg|<center>Brama Targowa w Elblągu, na drugim planie wieża katedry św. Mikołaja. Fot. M.Minderhoud. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Elblag1.jpg Commons Wikimedia] | + | Plik:Brama Targowa.jpg|<center>Brama Targowa w Elblągu, na drugim planie wieża katedry św. Mikołaja. Fot. M. Minderhoud. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Elblag1.jpg Commons Wikimedia] |
Plik:Kościół św. Wojciecha w Elblągu.jpg|<center>Kościół pw. św. Wojciecha w Elblągu.<br>Fot. Bartezoo. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw_Wojciecha_w_Elbl%C4%85gu.jpg Commons Wikimedia] | Plik:Kościół św. Wojciecha w Elblągu.jpg|<center>Kościół pw. św. Wojciecha w Elblągu.<br>Fot. Bartezoo. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw_Wojciecha_w_Elbl%C4%85gu.jpg Commons Wikimedia] | ||
Plik:Żuławy.jpg|<center>Żuławy.<br>Fot. Bogdan Groth. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:%C5%BBu%C5%82awy_Gda%C5%84skie_okolice_Steblewa.jpg Commons Wikimedia] | Plik:Żuławy.jpg|<center>Żuławy.<br>Fot. Bogdan Groth. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:%C5%BBu%C5%82awy_Gda%C5%84skie_okolice_Steblewa.jpg Commons Wikimedia] | ||
Wersja z 12:17, 18 mar 2015
| Szlak św. Wojciecha | |
| | |
| Dane szlaku | |
| Państwo | Polska |
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Początek | Elbląg |
| Koniec | Święty Gaj |
| Numer | WM-2004-n |
| Kolor znakowania | niebieski 
|
| Długość | 42 km |
| Typ | szlak pieszy |
Szlak pieszy – piesza trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi. Szlaki lądowe wykorzystują biegnące w terenie drogi i ścieżki. W Polsce ustalone jest oznaczanie szlaku pieszego za pomocą trzech przylegających do siebie poziomych pasków, umieszczanych na drzewach, murach, skałach itp. Dwa zewnętrzne paski są barwy białej, natomiast środkowy jest wypełniony dowolną inną niż biała (np. czarną, czerwoną, niebieską, zieloną czy żółtą farbą).
Spis treści
Nazwa szlaku
Szlak św. Wojciecha
Trasa
Elbląg Zdrój – Elbląg (port) – Tropy – Węgle – Żukowo – Żółwiniec – Dzierzgonka – Stare Dolno – Kwietniewo – Święty Gaj
Opis
Szlak rozpoczyna się przy dworcu PKP Elbląg Zdrój i dalej prowadzi na stare miasto. Po drodze mijamy zabytkowy kościół pw. św. Wojciecha, dalej położony w otoczeniu zieleni dawnego cmentarza, a obecnie parku kościoła pw. Bożego Ciała. Szlak prowadzi przez zabytkową XIV-wieczną Bramę Targową na uliczki Starego Miasta.
Dalej trasa biegnie wałem przeciwpowodziowym wzdłuż rzeki Elbląg i wiedzie do ujścia rzeki Tyny (Tejny) do rzeki Elbląg, zbierającej wody z całej południowo-zachodniej części Żuław. Wchodzimy tutaj na koronę wału wspomnianej rzeki. Mijamy kolejne wsie z typową zabudową żuławską, domy szachulcowe i zabudowania typu holenderskiego. Docieramy do końca szlaku we wsi Święty Gaj, do kościoła zbudowanego w 1865 r., który z chwilą sprowadzenia z Gniezna w 1989 r. relikwii św. Wojciecha został uznany jako sanktuarium. W tej niewielkiej wiosce miał zginąć męczeńską śmiercią jeden z głównych patronów Polski, św. Wojciech.
Galeria zdjęć
Brama Targowa w Elblągu, na drugim planie wieża katedry św. Mikołaja. Fot. M. Minderhoud. Źródło: Commons Wikimedia 
Kościół pw. św. Wojciecha w Elblągu.
Fot. Bartezoo. Źródło: Commons Wikimedia
Żuławy.
Fot. Bogdan Groth. Źródło: Commons Wikimedia
Bibliografia
Iwiński A., Szlak turystyczny świętego Wojciecha, Elbląg 1995.
Szlak świętego Wojciecha, red. J. Zaskiewicz, Elbląg 1996.
Hochleitner J., Czciciel św. Wojciecha i inicjator szlaku turystycznego do Świętego Gaju, [w:] Stanisław Leszczyc – Grabianka lider elbląskiego środowiska świeckich katolików, red. J. Hochleitner, Elbląg 2005.
2 www.krodo.pl [22.12.2013]
