Robawy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 11: | Linia 11: | ||
|rodzaj miejscowości = Wieś sołecka | |rodzaj miejscowości = Wieś sołecka | ||
|województwo = Warmińsko-Mazurskie | |województwo = Warmińsko-Mazurskie | ||
| − | |powiat = | + | |powiat = kętrzyński |
|gmina = Reszel | |gmina = Reszel | ||
|miejscowość podstawowa = | |miejscowość podstawowa = | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Robawy''' (niem. ''Robawen'', w latach 1938-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Robaben'') – wieś sołecka położona w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko | + | <big>'''Robawy''' (niem. ''Robawen'', w latach 1938-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Robaben'') – wieś sołecka położona w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat kętrzyński|powiecie kętrzyńskim]] w [[gmina Reszel|gminie Reszel]]. W latach 1975-1998 wieś przynależała do [[województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
| − | + | === Charakterystyka fizjograficzna === | |
| − | === Charakterystyka fizjograficzna | ||
Falisty krajobraz ziemi kętrzyńskiej jest wynikiem działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec kilkakrotnie powracał, zatrzymywał się, następnie cofał na północ, pozostawiając w swej wędrówce wały [[moreny czołowe|moren czołowych]]. Obecnie tworzą one dość duże wzgórza. Główne pasmo [[moreny czołowe|moren czołowych]] biegnie w kierunku z południowego zachodu na północny wschód. Ciągnie się od [[Święta Lipka|Świętej Lipki]], którą od północy otacza łukiem na [[Bezławki]], [[Wilknowo]], [[Pręgowo]]. Z topniejących lodów wytworzyły się wielkie jeziora zastoiskowe, od których liczne strumienie znosiły drobny materiał skalny, wymyty z moren, osadzając na dnie jezior grube warstwy iłów. O powstaniu tych jezior na terenie powiatu świadczą nieckowate zagłębienia. Występują w nich iły piaszczyste, które wypełniają środek dawnego jeziora, ponadto są też gliny margliste, osadzające się na brzegach zbiornika. Jedno z takich jezior zajmowało rozległy obszar między [[Nowa Wieś Kętrzyńska|Nową Wsią Kętrzyńską]], [[Pręgowo|Pręgowem]] i ciągnęło się aż do [[Wilknowo|Wilknowa]]. | Falisty krajobraz ziemi kętrzyńskiej jest wynikiem działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec kilkakrotnie powracał, zatrzymywał się, następnie cofał na północ, pozostawiając w swej wędrówce wały [[moreny czołowe|moren czołowych]]. Obecnie tworzą one dość duże wzgórza. Główne pasmo [[moreny czołowe|moren czołowych]] biegnie w kierunku z południowego zachodu na północny wschód. Ciągnie się od [[Święta Lipka|Świętej Lipki]], którą od północy otacza łukiem na [[Bezławki]], [[Wilknowo]], [[Pręgowo]]. Z topniejących lodów wytworzyły się wielkie jeziora zastoiskowe, od których liczne strumienie znosiły drobny materiał skalny, wymyty z moren, osadzając na dnie jezior grube warstwy iłów. O powstaniu tych jezior na terenie powiatu świadczą nieckowate zagłębienia. Występują w nich iły piaszczyste, które wypełniają środek dawnego jeziora, ponadto są też gliny margliste, osadzające się na brzegach zbiornika. Jedno z takich jezior zajmowało rozległy obszar między [[Nowa Wieś Kętrzyńska|Nową Wsią Kętrzyńską]], [[Pręgowo|Pręgowem]] i ciągnęło się aż do [[Wilknowo|Wilknowa]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | === Dzieje miejscowości === | |
| − | === Dzieje miejscowości | ||
Zasadźcą wsi był [[Ditlen Robabe]]. Wieś była lokowana 6 sierpnia 1363 na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] na mocy przywileju biskupa warmińskiego Jana. W 1722 roku wieś należała do [[Sebastian Młodzianowski|Sebastiana Młodzianowskiego]], dworzanina biskupa [[Teodor Potocki|Teodora Potockiego]]. Biskup [[Ignacy Krasicki]] w Robawach nadał karczmę [[Piotr Makomaski|Piotrowi Makomaskiemu]] oraz 8 włók [[Anna Lożanca|Annie Lożance]]. | Zasadźcą wsi był [[Ditlen Robabe]]. Wieś była lokowana 6 sierpnia 1363 na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] na mocy przywileju biskupa warmińskiego Jana. W 1722 roku wieś należała do [[Sebastian Młodzianowski|Sebastiana Młodzianowskiego]], dworzanina biskupa [[Teodor Potocki|Teodora Potockiego]]. Biskup [[Ignacy Krasicki]] w Robawach nadał karczmę [[Piotr Makomaski|Piotrowi Makomaskiemu]] oraz 8 włók [[Anna Lożanca|Annie Lożance]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | === Ludzie związani z miejscowością === | |
| − | === Ludzie związani z miejscowością | ||
[[Ditlen Robabe]] - zasadźca wsi.<br/> | [[Ditlen Robabe]] - zasadźca wsi.<br/> | ||
[[Sebastian Młodzianowski]] - właściciel wsi w XVIII wieku.<br/> | [[Sebastian Młodzianowski]] - właściciel wsi w XVIII wieku.<br/> | ||
| Linia 51: | Linia 48: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | === Zabytki === | |
| − | |||
| − | === Zabytki | ||
W maju 2007 roku archeolodzy kętrzyńscy odkryli w Robawach cmentarzysko, w którym znajdowały się przedmioty z okresu końca wpływów rzymskich i początków wędrówki ludów, czyli od III do IV wieku n.e. Odkryto tu 11 grobów ciałopalnych. Każdy z nich miał inne wyposażenie. W męskich grobach odkryto obcięte łby końskie z wędzidłami, w kobiecych natomiast przęśniki, paciorki szklane i zapinki kuszowate z brązu. | W maju 2007 roku archeolodzy kętrzyńscy odkryli w Robawach cmentarzysko, w którym znajdowały się przedmioty z okresu końca wpływów rzymskich i początków wędrówki ludów, czyli od III do IV wieku n.e. Odkryto tu 11 grobów ciałopalnych. Każdy z nich miał inne wyposażenie. W męskich grobach odkryto obcięte łby końskie z wędzidłami, w kobiecych natomiast przęśniki, paciorki szklane i zapinki kuszowate z brązu. | ||
Barokowa [[kaplica św. Anny w Robawach]] z 1733 roku, ufundowana została przez rodzinę ówczesnego sołtysa Markuszewskiego. | Barokowa [[kaplica św. Anny w Robawach]] z 1733 roku, ufundowana została przez rodzinę ówczesnego sołtysa Markuszewskiego. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | === Bibliografia === | |
| − | |||
| − | === Bibliografia | ||
''Robawy'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 9, red. B. Chlebowski, Warszawa 1888.<br/> | ''Robawy'', w: ''Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich'', t. 9, red. B. Chlebowski, Warszawa 1888.<br/> | ||
| Linia 73: | Linia 65: | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat]][[Kategoria: Gmina]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat kętrzyński]][[Kategoria: Gmina Reszel]][[Kategoria: Wieś sołecka]] |
[[Użytkownik:Asiuulek|Asiuulek]] ([[Dyskusja użytkownika:Asiuulek|dyskusja]]) 16:38, 25 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Asiuulek|Asiuulek]] ([[Dyskusja użytkownika:Asiuulek|dyskusja]]) 16:38, 25 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 14:37, 9 lis 2013
| Robawy | |
| | |
 Kaplica w Robawach, fot. Adler7
Źródło: http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/robawy, dostęp 25 września 2013 | |
| Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | Warmińsko-Mazurskie |
| Powiat | kętrzyński |
| Gmina | Reszel |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NKE |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Robawy | |
| Położenie na mapie Polski  Robawy | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Robawy (niem. Robawen, w latach 1938-1945 miejscowość nosiła nazwę Robaben) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim w gminie Reszel. W latach 1975-1998 wieś przynależała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Falisty krajobraz ziemi kętrzyńskiej jest wynikiem działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec kilkakrotnie powracał, zatrzymywał się, następnie cofał na północ, pozostawiając w swej wędrówce wały moren czołowych. Obecnie tworzą one dość duże wzgórza. Główne pasmo moren czołowych biegnie w kierunku z południowego zachodu na północny wschód. Ciągnie się od Świętej Lipki, którą od północy otacza łukiem na Bezławki, Wilknowo, Pręgowo. Z topniejących lodów wytworzyły się wielkie jeziora zastoiskowe, od których liczne strumienie znosiły drobny materiał skalny, wymyty z moren, osadzając na dnie jezior grube warstwy iłów. O powstaniu tych jezior na terenie powiatu świadczą nieckowate zagłębienia. Występują w nich iły piaszczyste, które wypełniają środek dawnego jeziora, ponadto są też gliny margliste, osadzające się na brzegach zbiornika. Jedno z takich jezior zajmowało rozległy obszar między Nową Wsią Kętrzyńską, Pręgowem i ciągnęło się aż do Wilknowa.
Dzieje miejscowości
Zasadźcą wsi był Ditlen Robabe. Wieś była lokowana 6 sierpnia 1363 na prawie chełmińskim na mocy przywileju biskupa warmińskiego Jana. W 1722 roku wieś należała do Sebastiana Młodzianowskiego, dworzanina biskupa Teodora Potockiego. Biskup Ignacy Krasicki w Robawach nadał karczmę Piotrowi Makomaskiemu oraz 8 włók Annie Lożance.
Ludzie związani z miejscowością
Ditlen Robabe - zasadźca wsi.
Sebastian Młodzianowski - właściciel wsi w XVIII wieku.
Piotr Makomaski - właściciel karczmy w Robawach.
Zabytki
W maju 2007 roku archeolodzy kętrzyńscy odkryli w Robawach cmentarzysko, w którym znajdowały się przedmioty z okresu końca wpływów rzymskich i początków wędrówki ludów, czyli od III do IV wieku n.e. Odkryto tu 11 grobów ciałopalnych. Każdy z nich miał inne wyposażenie. W męskich grobach odkryto obcięte łby końskie z wędzidłami, w kobiecych natomiast przęśniki, paciorki szklane i zapinki kuszowate z brązu. Barokowa kaplica św. Anny w Robawach z 1733 roku, ufundowana została przez rodzinę ówczesnego sołtysa Markuszewskiego.
Bibliografia
Robawy, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 9, red. B. Chlebowski, Warszawa 1888.
Licharewa Zofia, Kętrzyn z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
