Joanna Pieniężna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Działacze społeczni" na "[[Kategoria:Ludzie kultury]] [[Kategoria:Działacze społeczni") |
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Wydawcy" na "[[Kategoria:Ludzie kultury]] [[ Kategoria:Wydawcy") |
||
Linia 46: | Linia 46: | ||
[[Kategoria:Ludzie kultury]] [[Kategoria:Działacze społeczni|Pieniężna, Joanna]] | [[Kategoria:Ludzie kultury]] [[Kategoria:Działacze społeczni|Pieniężna, Joanna]] | ||
− | [[Kategoria: Wydawcy|Pieniężna, Joanna]] | + | [[Kategoria:Ludzie kultury]] [[ Kategoria:Wydawcy|Pieniężna, Joanna]] |
[[Kategoria: Powiat olsztyński|Pieniężna, Joanna]] | [[Kategoria: Powiat olsztyński|Pieniężna, Joanna]] | ||
[[Kategoria: Purda (gmina wiejska)|Pieniężna, Joanna]] | [[Kategoria: Purda (gmina wiejska)|Pieniężna, Joanna]] |
Wersja z 09:53, 26 mar 2015
Joanna Pieniężna | |
| |
Data i miejsce urodzenia | 12 lutego 1867 r. Klebark |
Data i miejsce śmierci | maj 1929 r. Olsztyn |
Miejsce spoczynku | Olsztyn |
Joanna Pieniężna (ur. 12 lutego 1867 r. w Klebarku, zm. maj 1929 r. w Olsztynie) – działaczka plebiscytowa na Warmii, właścicielka "Gazety Olsztyńskiej".
Spis treści
Życiorys
Praca
Po śmierci brata, Jana Liszewskiego w 1894 r., Joanna stała się prawną właścicielką drukarni i "Gazety Olsztyńskiej". Po śmierci męża Seweryna, w 1905 r. prowadziła wydawnictwo przy pomocy Władysława Pieniężnego (brata Seweryna). Mimo trudnych warunków finansowych, które spowodowane były głównie procesami prasowymi, zakupiono jedną tyglówkę do drukarni. "Gazetę Olsztyńską" zaczęto wydawać trzy razy tygodniowo. Jednak brak jest bliższych wiadomości o wydawnictwach książkowych, wydawanych przed I wojną światową przez Joannę Pieniężną. Prawdopodobnie w tym okresie ukazywały się w formie dodatków do "Gazety Olsztyńskiej": "Biblioteczki pieśni polskich" oraz "Koronki 12 gwiazd o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny".
Gdy wybuchła I wojna światowa, Władysław Pieniężny, kierownik drukarni i zarazem redaktor "Gazety Olsztyńskiej", został powołany do wojska. Władze policyjne przypuszczały, że pismo przestanie wychodzić. Tymczasem całe kierownictwo nad drukarnią objęła osobiście Joanna Pieniężna. Joanna Pieniężna dobrała sobie do pomocy cztery dziewczęta. Nadal drukowała gazetę, którą potajemnie redagował Stanisław Nowakowski. Był to fizyczny trud, ale także brakowało środków finansowych na utrzymanie placówki. Były duże trudności ze zdobyciem papieru. |
Pieniężna, dzięki swej ofiarnej pracy oraz pomocy dziewczęcego zespołu, pokonała wszelkie trudności. Z chwilą zakończenia wojny w 1918 r., Joanna przekazała pismo synowi Sewerynowi Pieniężnemu juniorowi. Joanna Pieniężna do śmierci pozostała właścicielką wydawnictwa. Księgarnia "Gazety Olsztyńskiej" w 1893 ro. została przeniesiona do domu przy ul. Podkościelnej (Staszica) nr 12. Kierownictwo początkowo objął Seweryn Pieniężny (senior), a następnie Joanna Pieniężna. Z każdym rokiem Księgarnia "Gazety Olsztyńskiej" wystawiała do sprzedania coraz większą liczbę polskich książek z różnorodnych dziedzin. Wydawała również broszury w języku polskim dla Warmiaków. W 1920 r., mimo iż Seweryn junior przeniósł drukarnię, redakcję i administrację "Gazety Olsztyńskiej" do domu przy ul. Młyńskiej, Joanna Pieniężna zatrzymała księgarnię przy ul. Podkościelnej i prowadziła ją do 1926 r.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Joanna Pieniężna czynnie uczestniczyła w ruchu polskim na Warmii, głównie jako członek rady miejskiej w Olsztynie w 1919 r. Była współzałożycielką, 21 sierpnia 1922 r., Towarzystwa Kobiet Polskich w Olsztynie. Przez rok sprawowała w tym towarzystwie funkcję przewodniczącej.
Bibliografia
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.
Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983.
Wakar Andrzej, Olsztyn, dzieje miasta, Olsztyn 1997.
Szkice olsztyńskie, red. Janusz Jasiński, Olsztyn 1967.
Olsztyn 1353–2003, red. Stanisław Achremczyk, Władysław Ogrodziński, Olsztyn 2003.