Wilamowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia)
Linia 38: Linia 38:
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
 
Wieś powstała na terenach leśnych (40 łanów), które w 1646 roku na mocy przywileju otrzymał Jan Szymon. Wieś szybko się rozwinęła, stając się jedną z największych osad w okolicy. W pierwszej połowie XIX wieku znajdowała się we wsi kopalnia bursztynu.
 
Wieś powstała na terenach leśnych (40 łanów), które w 1646 roku na mocy przywileju otrzymał Jan Szymon. Wieś szybko się rozwinęła, stając się jedną z największych osad w okolicy. W pierwszej połowie XIX wieku znajdowała się we wsi kopalnia bursztynu.
 +
 +
W raporcie starosty szczycieńskiego von Gaudeckera z 1730 r. odnotowano Rumy jako miejscowość posiadającą szkołę.
 +
 
W [[Plebiscyt 1920 roku|głosowaniu plebiscytowym]] 11 lipca 1920 roku wzięło udział 627 mieszkańców Wilamowa; wszyscy opowiedzieli się za pozostaniem w granicach [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]].
 
W [[Plebiscyt 1920 roku|głosowaniu plebiscytowym]] 11 lipca 1920 roku wzięło udział 627 mieszkańców Wilamowa; wszyscy opowiedzieli się za pozostaniem w granicach [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]].
Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach |II wojnie światowej]] na teren gminy, a więc również do Wilamowa, zaczęli napływać nowi osadnicy, a relacje między nimi a dawnymi mieszkańcami nie zawsze układały się poprawnie. Jeden z mieszkańców wspominał ten okres następująco: „Początkowo nie odzywaliśmy się, unikaliśmy siebie, przechodziliśmy obok siebie obojętnie, zbliżyły nas problemy wsi” . W sumie w latach 1952–1977 wieś opuściło 38 osób, które wyjechały za Odrę.
 
Wieś zachowała dawny układ przestrzenny okolnicy (jedyna tego rodzaju osada w tej części Mazur), gdzie zabudowania ulokowane są wokół stawu.
 
  
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
+
Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach |II wojnie światowej]] na teren gminy, a więc również do Wilamowa, zaczęli napływać nowi osadnicy, a relacje między nimi a dawnymi mieszkańcami nie zawsze układały się poprawnie. Jeden z mieszkańców wspominał ten okres następująco: „Początkowo nie odzywaliśmy się, unikaliśmy siebie, przechodziliśmy obok siebie obojętnie, zbliżyły nas problemy wsi”.
 +
 
 +
W latach 1952–1977 wieś opuściło 38 osób, które wyjechały za Odrę.
 +
 
 +
Wieś zachowała dawny układ przestrzenny okolnicy (jedyna tego rodzaju osada w tej części Mazur), gdzie zabudowania ulokowane są wokół stawu. Aktualnie jest siedzibą sołectwa.
 
   
 
   
  
Linia 61: Linia 66:
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. 1–2, Olsztyn 2011.<br/>
+
#Toeppen Max, ''Historia Mazur'', Olsztyn 1995 (przekład M. Szymańska-Jasińska)<br>
Kossert Andreas, ''Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich'', przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004. <br/>
+
#Achremczyk Stanisław, ''Historia Warmii i Mazur'', t. 1–2, Olsztyn 2011.<br/>
Kudrzycki Zbigniew, ''Rozogi – wieś mazurska a Kurpie'', Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego, t. 10, 1996, ss. 129–141.<br/>
+
#Kossert Andreas, ''Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich'', przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004. <br/>
Kudrzycki Zbigniew, ''Z dziejów gminy Rozogi'', Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 21–29.<br/>
+
#Kudrzycki Zbigniew, ''Rozogi – wieś mazurska a Kurpie'', Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego, t. 10, 1996, ss. 129–141.<br/>
Kudrzycki Zbigniew, ''Z dziejów parafii ewangelickiej w Rozogach'', Rocznik Mazurski, t. 12, 2008, ss. 3–35.<br/>
+
#Kudrzycki Zbigniew, ''Z dziejów gminy Rozogi'', Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 21–29.<br/>
Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, ''Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej'', Olsztyn 1998.<br/>
+
#Kudrzycki Zbigniew, ''Z dziejów parafii ewangelickiej w Rozogach'', Rocznik Mazurski, t. 12, 2008, ss. 3–35.<br/>
Nowotka Marek, ''Ruchy ludnościowe na pograniczu mazursko-kurpiowskim (po II wojnie światowej w gminie Rozogi)'', Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego, t. 4, 1990, ss. 55–64.<br/>
+
#Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, ''Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej'', Olsztyn 1998.<br/>
Nowotka Marek, ''Z przeszłości Rozóg i okolic'', Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego, t. 6, 1992, ss. 169–175.<br/>
+
#Nowotka Marek, ''Ruchy ludnościowe na pograniczu mazursko-kurpiowskim (po II wojnie światowej w gminie Rozogi)'', Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego, t. 4, 1990, ss. 55–64.<br/>
''Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.<br/>
+
#Nowotka Marek, ''Z przeszłości Rozóg i okolic'', Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego, t. 6, 1992, ss. 169–175.<br/>
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [10.09.2013]<br/>
+
#''Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.<br/>
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/ortelsburg.html/ Deutsche Verwaltungsgeschichte] [10.09.2013]<br/>
+
#[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [10.09.2013]<br/>
[http://www.rozogi.pl/ug_rozogi/index.php?option=com_content&view=article&catid=12%3Agminna-ewidencja-zabytkow&id=95%3Agminna-ewidencja-zabytkow-strona-15&Itemid=42/ Strona Urzędu Gminy Rozogi] [10.09.2013]
+
#[http://www.verwaltungsgeschichte.de/ortelsburg.html/ Deutsche Verwaltungsgeschichte] [10.09.2013]<br/>
 +
#[http://www.rozogi.pl/ug_rozogi/index.php?option=com_content&view=article&catid=12%3Agminna-ewidencja-zabytkow&id=95%3Agminna-ewidencja-zabytkow-strona-15&Itemid=42/ Strona Urzędu Gminy Rozogi] [10.09.2013]
  
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}

Wersja z 09:21, 10 wrz 2015

Wilamowo

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat szczycieński
Gmina Rozogi
Liczba ludności (2010) 341
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 12-114
Tablice rejestracyjne NSZ
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Wilamowo
Wilamowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Wilamowo
Wilamowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Wilamowo (niem. Willamowen, od 1938 r. Wilhelmshof) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Rozogi. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego. W 2010 roku liczyła 341 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Halina Zyśk[1].

Położenie

Wieś położona jest na Pojezierzu Mazurskim, w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na pograniczu mazursko–kurpiowskim. Miejscowość leży w odległości 28 km na południowy wschód od Szczytna, na południe od drogi krajowej nr 53, przy szosie z Rozóg do Wielbarka.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała na terenach leśnych (40 łanów), które w 1646 roku na mocy przywileju otrzymał Jan Szymon. Wieś szybko się rozwinęła, stając się jedną z największych osad w okolicy. W pierwszej połowie XIX wieku znajdowała się we wsi kopalnia bursztynu.

W raporcie starosty szczycieńskiego von Gaudeckera z 1730 r. odnotowano Rumy jako miejscowość posiadającą szkołę.

W głosowaniu plebiscytowym 11 lipca 1920 roku wzięło udział 627 mieszkańców Wilamowa; wszyscy opowiedzieli się za pozostaniem w granicach Prus Wschodnich.

Po II wojnie światowej na teren gminy, a więc również do Wilamowa, zaczęli napływać nowi osadnicy, a relacje między nimi a dawnymi mieszkańcami nie zawsze układały się poprawnie. Jeden z mieszkańców wspominał ten okres następująco: „Początkowo nie odzywaliśmy się, unikaliśmy siebie, przechodziliśmy obok siebie obojętnie, zbliżyły nas problemy wsi”.

W latach 1952–1977 wieś opuściło 38 osób, które wyjechały za Odrę.

Wieś zachowała dawny układ przestrzenny okolnicy (jedyna tego rodzaju osada w tej części Mazur), gdzie zabudowania ulokowane są wokół stawu. Aktualnie jest siedzibą sołectwa.


Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych latach:

  • 1782 – 65 gospodarstw
  • 1818 – 488 osób, 92 gospodarstwa
  • 1858 – 96 gospodarstw
  • 1939 – 665 osób

Zabytki

  • kilka przykładów budownictwa drewnianego z przełomu XIX i XX wieku (chałupy nr 28, 30, 34, 36, 40)
  • budynek szkoły z 1939 roku, murowany; obecnie świetlica gminna
  • dawny cmentarz ewangelicki z XIX wieku

Bibliografia

  1. Toeppen Max, Historia Mazur, Olsztyn 1995 (przekład M. Szymańska-Jasińska)
  2. Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. 1–2, Olsztyn 2011.
  3. Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
  4. Kudrzycki Zbigniew, Rozogi – wieś mazurska a Kurpie, Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego, t. 10, 1996, ss. 129–141.
  5. Kudrzycki Zbigniew, Z dziejów gminy Rozogi, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 21–29.
  6. Kudrzycki Zbigniew, Z dziejów parafii ewangelickiej w Rozogach, Rocznik Mazurski, t. 12, 2008, ss. 3–35.
  7. Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej, Olsztyn 1998.
  8. Nowotka Marek, Ruchy ludnościowe na pograniczu mazursko-kurpiowskim (po II wojnie światowej w gminie Rozogi), Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego, t. 4, 1990, ss. 55–64.
  9. Nowotka Marek, Z przeszłości Rozóg i okolic, Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego, t. 6, 1992, ss. 169–175.
  10. Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
  11. Bank Danych Lokalnych GUS [10.09.2013]
  12. Deutsche Verwaltungsgeschichte [10.09.2013]
  13. Strona Urzędu Gminy Rozogi [10.09.2013]

Przypisy

<references>