Staświny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Dzieje miejscowości)
Linia 8: Linia 8:
 
  |dopełniacz wsi        = Staświn   
 
  |dopełniacz wsi        = Staświn   
 
  |zdjęcie              = Nagrobek Staświny.jpg
 
  |zdjęcie              = Nagrobek Staświny.jpg
  |opis zdjęcia          = Nagrobek z czasów I wojny światowej w Staświnach, fot. Dzedzej<br/>Źródło: http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/staswiny, dostęp 25 września 2013     
+
  |opis zdjęcia          = Nagrobek z czasów I wojny światowej w Staświnach<br/>źródło: [http://www.rowery.olsztyn.pl/wiki/miejsca/1914/warminsko-mazurskie/staswiny Dzedzej], dostęp 25 września 2013     
 
  |rodzaj miejscowości  = Wieś sołecka
 
  |rodzaj miejscowości  = Wieś sołecka
  |województwo          = Warmińsko-Mazurskie
+
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |powiat                = giżycki  
 
  |powiat                = giżycki  
 
  |gmina                = Miłki
 
  |gmina                = Miłki
Linia 35: Linia 35:
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
Od [[Rudziska|Rudzisk]] w kierunku [[Ryn|Rynu]] przebiega linia moren. W kierunku na wschód od tej miejscowości tworzy kilka kulminacji sięgających 180 metrów n.p.m. Zewnętrzna linia moren tej fazy przebiega w kierunku na [[Prażmowo]], wewnętrzna linia biegnie równolegle do szosy [[Ryn]]-[[Giżycko]]. Skręca na południowy wschód w stronę [[Bogaczewo|Bogaczewa]]. Następnie łuki morenowe przecinają rynnę jeziorną i biegną na [[Paprotki]], a dalej znajdują przedłużenie we wzgórzach koło [[Konopki Wielkie|Konopek Wielkich]] i [[Talki|Talk]]. Wewnętrzna linia moren ciągnie się w kierunku na [[Miłki]], Staświny. Teren [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierza Mazurskiego]] przykryty był przez dziesiątki wieków ogromną, grubą pokrywa lodu.  Klimat ulegał stopniowemu ociepleniu. Na terenach uwolnionych spod lodowej czapy zaczęła się pojawiać roślinność, krzewy, drzewa. 14-12 tysięcy lat przed naszą erą, pod koniec tzw. starej epoki kamienia, czyli [[paleolit|paleolitu]], pojawił się człowiek. Klimat zaczął się ocieplać i być bardziej wilgotny. Człowiek, żyjący na [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]], potrafił wytwarzać kościane i rogowe harpuny, znaleziono je między innymi w Staświnach.  
+
Od [[Rudziska|Rudzisk]] w kierunku [[Ryn|Rynu]] przebiega linia moren. W kierunku na wschód od tej miejscowości tworzy kilka kulminacji sięgających 180 metrów n.p.m. Zewnętrzna linia moren tej fazy przebiega w kierunku na [[Prażmowo]], wewnętrzna linia biegnie równolegle do szosy [[Ryn]]-[[Giżycko]]. Skręca na południowy wschód w stronę [[Bogaczewo|Bogaczewa]]. Następnie łuki morenowe przecinają rynnę jeziorną i biegną na [[Paprotki]], a dalej znajdują przedłużenie we wzgórzach koło [[Konopki Wielkie|Konopek Wielkich]] i [[Talki|Talk]]. Wewnętrzna linia moren ciągnie się w kierunku na [[Miłki]], Staświny. Teren [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierza Mazurskiego]] przykryty był przez dziesiątki wieków ogromną, grubą pokrywa lodu.  Klimat ulegał stopniowemu ociepleniu. Na terenach uwolnionych spod lodowej czapy zaczęła się pojawiać roślinność, krzewy, drzewa.
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 49: Linia 49:
 
=== Zabytki ===
 
=== Zabytki ===
 
Do lat 30 XX wieku w Staświnach istniały dwa majątki ziemskie. Jeden z nich należał do rodziny Gobel. Posiadali oni 100 ha ziemi, w tym 65 ha ziemi uprawnej, 10 ha łąk, 20 ha pastwisk oraz 16 koni, 5 owiec, 30 świń i 65 sztuk bydła. Drugi majątek znajdował się przy drodze do [[Lipowy Dwór|Lipowego Dworu]] i prawdopodobnie należał do [[Ernst Preuss|Ernsta Preussa]].
 
Do lat 30 XX wieku w Staświnach istniały dwa majątki ziemskie. Jeden z nich należał do rodziny Gobel. Posiadali oni 100 ha ziemi, w tym 65 ha ziemi uprawnej, 10 ha łąk, 20 ha pastwisk oraz 16 koni, 5 owiec, 30 świń i 65 sztuk bydła. Drugi majątek znajdował się przy drodze do [[Lipowy Dwór|Lipowego Dworu]] i prawdopodobnie należał do [[Ernst Preuss|Ernsta Preussa]].
Cmentarz wojenny z czasów I wojny światowej.  
+
[[Cmentarz wojenny z czasów I wojny światowej w Staświnach]].  
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 57: Linia 57:
 
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, ''Giżycko, z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1996.<br/>
 
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, ''Giżycko, z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1996.<br/>
 
Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/>
 
Panfil Jan, ''Pojezierze Mazurskie'', Warszawa 1968.<br/>
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.<br/>
+
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.
  
 
<br/>
 
<br/>
 
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
  

Wersja z 21:07, 12 lis 2013


Staświny

Nagrobek z czasów I wojny światowej w Staświnachźródło: Dzedzej, dostęp 25 września 2013
Nagrobek z czasów I wojny światowej w Staświnach
źródło: Dzedzej, dostęp 25 września 2013
Rodzaj miejscowości Wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat giżycki
Gmina Miłki
Strefa numeracyjna (+48) 87
Tablice rejestracyjne NGI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Staświny
Staświny
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Staświny
Staświny
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Staświny (niem. Staßwinnen, w latach 1938-1945 miejscowość nosiła nazwę Eisermühl) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim w gminie Miłki. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała do województwa suwalskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Walenty Wołodko.


Charakterystyka fizjograficzna

Od Rudzisk w kierunku Rynu przebiega linia moren. W kierunku na wschód od tej miejscowości tworzy kilka kulminacji sięgających 180 metrów n.p.m. Zewnętrzna linia moren tej fazy przebiega w kierunku na Prażmowo, wewnętrzna linia biegnie równolegle do szosy Ryn-Giżycko. Skręca na południowy wschód w stronę Bogaczewa. Następnie łuki morenowe przecinają rynnę jeziorną i biegną na Paprotki, a dalej znajdują przedłużenie we wzgórzach koło Konopek Wielkich i Talk. Wewnętrzna linia moren ciągnie się w kierunku na Miłki, Staświny. Teren Pojezierza Mazurskiego przykryty był przez dziesiątki wieków ogromną, grubą pokrywa lodu. Klimat ulegał stopniowemu ociepleniu. Na terenach uwolnionych spod lodowej czapy zaczęła się pojawiać roślinność, krzewy, drzewa.


Dzieje miejscowości

Komtur z Pokarmina powierzył w 1475 roku Szymonowi Schulzowi zadanie założenia w Eisermuhle nad rzeką Staświn wsi niemieckiej na 50 włókach. Jak wynika z ksiąg rachunkowych powiatu giżyckiego z 1625 roku, wówczas mieszkało we wsi prócz Polaków także kilku Niemców. Szkoła w Staświnach została założona w 1819 roku. W 1914 roku wieś została zniszczona podczas działań wojennych. Odbudowano ją w następnym pięcioleciu. W wyniku ciężkich walk o ufortyfikowany pas Wielkich Jezior Mazurskich od sierpnia 1914 do lutego 1915 roku pomiędzy wojskami niemieckimi i rosyjskimi wieś została całkowicie zniszczona. Śladem tych zdarzeń jest cmentarz, gdzie spoczywa 34 poległych żołnierzy rosyjskich. Odbudowa wojennych zniszczeń trwała pięć lat.


Ludzie związani z miejscowością

Szymon Szulz


Zabytki

Do lat 30 XX wieku w Staświnach istniały dwa majątki ziemskie. Jeden z nich należał do rodziny Gobel. Posiadali oni 100 ha ziemi, w tym 65 ha ziemi uprawnej, 10 ha łąk, 20 ha pastwisk oraz 16 koni, 5 owiec, 30 świń i 65 sztuk bydła. Drugi majątek znajdował się przy drodze do Lipowego Dworu i prawdopodobnie należał do Ernsta Preussa. Cmentarz wojenny z czasów I wojny światowej w Staświnach.


Bibliografia

Staświny, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 9, red. B. Chlebowski, Warszawa 1890.
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, Giżycko, z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1996.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.


Zobacz też

(dyskusja) 20:19, 25 wrz 2013 (CEST)