Wacław Minakowski

Wacław Minakowski
Data i miejsce urodzenia	9 marca 1913 r. Warszawa
Data i miejsce śmierci	6 lutego 1994 r. Olsztyn
Zawód	profesor nadzwyczajny Wyższej Szkoły Rolniczej i Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, lekarz weterynarii.

łACHACZ A., PIETRASZKO Z. 1995. W rocznicę…[Wspomnienie o profesorze Wacławie Minakowskim]. 5 plus X – Czasopismo Stowarzyszenia Absolwentów ART w Olsztynie, 1(4): s. 22-23.

ŁACHACZ A., PIETRASZKO Z. 1995. W rocznicę…[Wspomnienie o profesorze Wacławie Minakowskim]. 5 plus X – Czasopismo Stowarzyszenia Absolwentów ART w Olsztynie, 1(4): s. 22-23.

Prof. dr Wacław Minakowski - profesor nadzwyczajny Wyższej Szkoły Rolniczej i Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie.

Urodził się 9 marca 1913 r. w Warszawie, syn Wacława Eliasza Minakowskiego i Zofii z Nowakowskich. Żona - Zofia z d. Radzicka (1914 – 1991), troje dzieci – syn Jerzy i córki Ewa i Maria.

Na emeryturę przeszedł w 1980 r. Zmarł 6 lutego 1994 r. w Olsztynie.

Stopnie i tytuły naukowe

• lekarz weterynarii – 1939 – Uniwersytet Warszawski
  • Dyscyplina: nauki weterynaryjne

• doktor – 1951 – Uniwersytet Warszawski
  • Dyscyplina: nauki weterynaryjne
  • Specjalność: chemia fizjologiczna i farmakologia
  • Tytuł pracy: „Wpływ pierwiastków śladowych na katalazę krwi królika”

• prof. (tyt.) – 1969 – WSR Olsztyn/ART Olsztyn
  • Dyscyplina: nauki weterynaryjne
  • Specjalność: biochemia zwierząt

Praca zawodowa

• asystent -1939 (styczeń) – Uniwersytet Warszawski
• lekarz weterynarii – 1939 – 1945 – Grodzisk i Rejowiec Lub.
• asystent – 1945 – 1948 - Uniwersytet Warszawski
• pracownik – 1948 – 1950 - Zakłady Przemysłowe Chemiczno-Farmaceutyczne STARUT w Nowym Miedzeszynie k. Warszawy
• wykładowca – 1951 – 1953 – Uniwersytet Warszawski
• adiunkt – 1953 – 1959 – WSR Olsztyn
• docent – 1959 – 1969 – WSR Olsztyn
• prof. nadzw. – 1969 – WSR/ART Olsztyn

Pełnione funkcje i stanowiska oraz działalność dydaktyczna i badawcza

• Stanowisko: organizator i kierownik pierwszej placówki biochemicznej WSR w Olsztynie (Zakładu Biochemii) 1953 – 1963.
• Stanowisko: kierownik Katedry Fizjologii i Biochemii Zwierząt 1963 – 1970.
• Stanowisko: dyrektor Instytutu Fizjologii i Biochemii Zwierząt 1970 -1976.
• Stanowisko: wicedyrektor Instytutu Fizjologii i Biochemii Zwierząt 1976 – 1980.
• Stanowisko: dziekan Wydz. Zootechnicznego 1955 – 1961.
• Stanowisko: prodziekan Wydz. Zootechnicznego 1958 – 1959, 1961 – 1963, 1966 – 1970.
• Stanowisko: wiceprzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Biologii Stosowanej 1969 – 1978.
• Stanowisko: przewodniczący Komisji ds. Studiów Doktoranckich na Wydziale Zootechnicznym 1969 – 1975.
• Stanowisko: zastępca redaktora Zeszytów Naukowych AR-T/Biuletynu Naukowego AR-T
• Stanowisko: zastępca redaktora naczelnego „Życie Kortowa”

Profesor Wacław Minakowski należał do pionierów nauczania biochemii w uczelniach rolniczych. Prowadził zajęcia z biochemii na wydziałach: Rolniczym, Rybackim, Zootechnicznym, Mleczarskim i Weterynaryjnym. Był autorem wielu skryptów i podręczników, między innymi:

• „Zarys biochemii kręgowców”, PWN, 1965,
• ”Biochemia kręgowców w zarysie” PWN, 1973,
• podręcznika akademickiego – „Biochemia kręgowców”, PWN, 1981 (kolejne wydania: 1983 i 1990). Po śmierci autora podręcznik zmieniono, uaktualniono i wydano w latach 1998 i 2005 jako pracę zbiorową pod red. Wacława Minakowskiego i Stanisława Weidnera.

Na wyróżnienie zasługuje również rozdział zatytułowany „Przemiany materii i energii” w książce „Fizjologia zwierząt” pod redakcją T. Krzymowskiego. PWR i L, 1973, 1978. W bardzo bogatym dorobku na szczególną uwagę zasługuje również nieopublikowana rozprawa poświęcona towarzystwom naukowym działającym na Warmii i Mazurach w czterdziestoleciu 1945— 1985.

Zainteresowania naukowe prof. Wacława Minakowskiego dotyczyły głównie biochemii rozwoju embrionalnego. Przedmiotem szczególnych badań było śledzenie metabolizmu w poszczególnych etapach rozwoju niektórych ryb, płazów i ptaków, ze szczególnym uwzględnieniem aminokwasów, cukrów i kwasu askorbinowego oraz badanie wpływu fal elektromagnetycznych na przebieg rozwoju embrionalnego kurcząt. W późniejszych badaniach skupił się na funkcji biologicznej i metabolizmie oligopeptydów. Warto również wspomnieć o Jego wcześniejszych badaniach przeprowadzonych w Warszawie w latach 1947 – 1948. Dotyczyły one heparyny i innych związków przeciwzakrzepowych. Wielkim sukcesem było wykrycie przez Niego właściwości przeciwzakrzepowych związków salicylowych, a zwłaszcza kwasu acetylosalicylowego, na wiele lat przed ponownym odkryciem tych właściwości aspiryny przez badaczy amerykańskich. Badania opublikowano w „Polskim Tygodniku Lekarskim” (1949, R. IV, nr 42,43).

Publikacje

• prace w czasopismach naukowych – 56
• książki – 14

Promotorstwo

• promotor 40 prac magisterskich
• promotor 10 dysertacji doktorskich

Inna działalność

• prezes Akademickiego Stowarzyszenia Charytatywnego „Pomoc bliźniemu” – dwukrotnie podczas studiów (1932 – 1939)
• członek Komitetu Biochemicznego i Biofizycznego PAN
• członek Komitetu Nauk Zootechnicznych PAN
• członek Międzynarodowej Komisji do spraw Fizjologii i Patologii Rozrodu
• członek PTBioch. (członek Zarządu Głównego w latach – 1962 – 1970, założyciel i przewodniczący oddziału olsztyńskiego – 1962 – 1968)
• członek Federacji Europejskich Towarzystw Biochemicznych (FEBS)
• członek Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego
• członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego
• członek Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych (prezes Olsztyńskiego Oddziału)
• członek Komisji Słownictwa Biochemicznego
• członek zarządu olsztyńskiego oddziału Towarzystwa Kultury Języka
• członek Polskiego Towarzystwa Zoologicznego
• członek Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich
• członek Akademickiego Oddziału PTTK
• członek – założyciel Ośrodka Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego w Olsztynie
• członek Rady Głównej MNSWiT
• członek Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej
• członek kolegium redakcyjnego kwartalnika „Jantarowe Szlaki”

Nagrody i odznaczenia

• Odznaka Honorowa – Zasłużony dla Warmii i Mazur – 1960
• Zasłużony pracownik Rolnictwa – 1970
• Zasłużony Nauczyciel PRL – 1978
• Medal Komisji Edukacji Narodowej – 1981
• Zasłużony Działacz Kultury – 1987
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1973
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 1980

Zainteresowania

• Turystyka (organizator licznych wycieczek dla pracowników i studentów, promujących zabytki i piękno krajobrazów Polski), historia, kultura

Multimedia

Wystąpienie prof. Wacława Minakowskiego podczas uroczystości 30-lecia AKT w Olsztynie:

Źródła

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Wac%C5%82aw_Minakowski
2. http://www.sejm-wielki.pl/b/mi.26
3. https://minakowski.pl/waclaw-minakowski-odkrywca-przeciwzakrzepowego-dzialania-aspiryny/
4. https://www.bazhum.muzhp.pl/media/files/Komunikaty_Mazursko_Warminskie/Komunikaty_Mazursko_Warminskie-r1994-t-n4/Komunikaty_Mazursko_Warminskie-r1994-t-n4-s479-480/Komunikaty_Mazursko_Warminskie-r1994-t-n4-s479-480.pdf
5. http://www.uwm.edu.pl/gleba/uggla_galeria.htm
6. https://ksiegarnia.pwn.pl/Biochemia-kregowcow,68439314,p.html
7. https://mapa.targeo.pl/minakowskiego-waclawa-10--ul-prof/olsztyn-10-768/ulica
8. Wacław Minakowski, O heparynie i innych związkach przeciwkrzepliwych, w: Polski Tygodnik Lekarski 42-43/1949
9. Stefan Tarczyński, In memoriam tam eximii viri w: Biuletyn Warmińsko-Mazursiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej I (2) 1993
10. Prof. dr Wacław Minakowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-04-23].
11. 50 LAT Złota Księga Jubileuszu Polskiego Towarzystwa Biochemicznego. Polski Instytut Biograficzny. Helion.
12. 50 lat Wydziału Bioinżynierii Zwierząt Cz. I. Opracowała Barbara Grudniewska. Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn, 2000.

Materiały nadesłane przez prof. Stanisława Weidnera.