Paweł Górnicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
| Linia 28: | Linia 28: | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Szkoła i wykształcenie === | === Szkoła i wykształcenie === | ||
| − | Od 1572 r. przebywał na dworze biskupa Marcina Kromera w Lidzbarku Warmińskim. Był również sekretarzem króla Stefana Batorego. Znajdował się także w bliskim otoczeniu hetmana Jana Zamoyskiego. | + | Od 1572 r. przebywał na dworze biskupa [[lkwim: Marcin Kromer| Marcina Kromera]] w [[Lidzbark Warmiński |Lidzbarku Warmińskim]]. Był również sekretarzem króla Stefana Batorego. Znajdował się także w bliskim otoczeniu hetmana Jana Zamoyskiego. |
<br/> | <br/> | ||
=== Praca === | === Praca === | ||
| − | 2 kwietnia 1590 r. mianowano go na kanonika warmińskiego. 15 maja 1592 r. przeniósł się do Fromborka. W latach 1601-1602 był administratorem komornictwa melzackiego (pieniężneńskiego), a w | + | 2 kwietnia 1590 r. mianowano go na [[kanonik warmiński |kanonika warmińskiego]]. 15 maja 1592 r. przeniósł się do [[Frombork |Fromborka]]. W latach 1601-1602 był administratorem [[komornictwa melzackiego (pieniężneńskiego)]], a w latach 1603-1606 administratorem [[komornictwo olsztyńskie |komornictwa olsztyńskiego]]. 12 maja 1606 r. mianowano go prepozytem [[kapituła warmińska| kapituły warmińskiej]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna === | === Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna === | ||
| − | Podczas nieobecności na stolicy biskupiej Szymona Rudnickiego wielokrotnie zarządzał diecezją warmińską. Rozwiną i rozbudował klasztor bernardynów w Barczewie oraz fundował dzwony zegarowe do katedry fromborskiej. Wniósł duży wkład w utrwalanie pozycji Kościoła na Warmii. W trakcie najazdu szwedzkiego schronił się w klasztorze bernardynów w Barczewie, gdzie zmarł 8 marca 1632 r. Pochowano go w Barczewie w kościele klasztornym pw. św. Andrzeja. Natomiast w katedrze fromborskiej znajduje się jego portret epitafijny wykonany w marmurze, ufundowany przez jego bratanka Łukasza Górnickiego, kanonika warmińskiego. | + | Podczas nieobecności na stolicy biskupiej [[Szymon Rudnicki |Szymona Rudnickiego]] wielokrotnie zarządzał [[diecezja warmińska |diecezją warmińską]]. Rozwiną i rozbudował klasztor bernardynów w [[Barczewo |Barczewie]] oraz fundował dzwony zegarowe do katedry fromborskiej. Wniósł duży wkład w utrwalanie pozycji Kościoła na [[Warmia |Warmii]]. W trakcie najazdu szwedzkiego schronił się w klasztorze bernardynów w [[Barczewo |Barczewie]], gdzie zmarł 8 marca 1632 r. Pochowano go w [[Barczewo |Barczewie]] w [[kościół klasztorny pw. św. Andrzeja| kościele klasztornym pw. św. Andrzeja]]. Natomiast w [[katedra fromborska |katedrze fromborskiej]] znajduje się jego portret epitafijny wykonany w marmurze, ufundowany przez jego bratanka [[Łukasz Górnicki |Łukasza Górnickiego]], [[kanonik warmiński |kanonika warmińskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 50: | Linia 50: | ||
| − | [[Kategoria: Osoba]] | + | [[Kategoria: Osoba]][[Kategoria:Duchowny katolicki]] |
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 17:50, 25 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 17:50, 25 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 17:10, 29 paź 2013
| Paweł Górnicki | |
| | |
| Data urodzenia | 1548 r. |
| Data śmierci | 1632 r. |
Paweł Górnicki (ur. 1548, zm. 1632) – kanonik wileński, inflancki i warmiński, prepozyt kapituły warmińskiej, sekretarz króla Stefana Batorego.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Od 1572 r. przebywał na dworze biskupa Marcina Kromera w Lidzbarku Warmińskim. Był również sekretarzem króla Stefana Batorego. Znajdował się także w bliskim otoczeniu hetmana Jana Zamoyskiego.
Praca
2 kwietnia 1590 r. mianowano go na kanonika warmińskiego. 15 maja 1592 r. przeniósł się do Fromborka. W latach 1601-1602 był administratorem komornictwa melzackiego (pieniężneńskiego), a w latach 1603-1606 administratorem komornictwa olsztyńskiego. 12 maja 1606 r. mianowano go prepozytem kapituły warmińskiej.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Podczas nieobecności na stolicy biskupiej Szymona Rudnickiego wielokrotnie zarządzał diecezją warmińską. Rozwiną i rozbudował klasztor bernardynów w Barczewie oraz fundował dzwony zegarowe do katedry fromborskiej. Wniósł duży wkład w utrwalanie pozycji Kościoła na Warmii. W trakcie najazdu szwedzkiego schronił się w klasztorze bernardynów w Barczewie, gdzie zmarł 8 marca 1632 r. Pochowano go w Barczewie w kościele klasztornym pw. św. Andrzeja. Natomiast w katedrze fromborskiej znajduje się jego portret epitafijny wykonany w marmurze, ufundowany przez jego bratanka Łukasza Górnickiego, kanonika warmińskiego.
Stosunki rodzinne, hobby, czym się zajmował, co lubił,, ciekawostki z życia, pracy i działalności
Był synem mieszczanina z Bochni Marcina Góry. Brat wybitnego pisarza, tłumacza i autora Dworzanina polskiego Łukasza herbu Ogończyk.
Bibliografia
Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku, Olsztyn 1983, 349 ss.
Kinlis (dyskusja) 17:50, 25 wrz 2013 (CEST)
