Krokowo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | <big>'''Krokowo'''</big> (Crocaw, Krokowa) – wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[gmina | + | <big>'''Krokowo'''</big> (Crocaw, Krokowa) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[Kozłowo (gmina wiejska)|gminie Kozłowo]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała [[podział administracyjny |administracyjnie]] do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]]. |
Linia 38: | Linia 38: | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
− | Miejscowość położona jest na terenie [[gmina | + | Miejscowość położona jest na terenie [[Kozłowo (gmina wiejska)|gminy Kozłowo]] przez, którą przepływają dwie rzeki mające swe źródła na terenie gminy – [[Rzeka Nida |Nida]] i [[Rzeka Szkotówka |Szkotówka]]. Łączą się one tworząc [[Rzeka Wkra| rzekę Wkrę]] – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: [[Jezioro Kownatki |Kownatki]], [[Jezioro Kąty |Kąty]] oraz [[Jezioro Szkotowskie |Szkotowskie]]. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 44: | Linia 44: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
Nazwa miejscowości wywodzi się od zasadźcy Piecia Krokowskiego (Petecha von Crocow), który w 1382 r. był ławnikiem sądu grodzkiego. | Nazwa miejscowości wywodzi się od zasadźcy Piecia Krokowskiego (Petecha von Crocow), który w 1382 r. był ławnikiem sądu grodzkiego. | ||
− | Pierwsza informacja o wsi pojawia się w 1391 r. Wieś zapewne powstała w niedalekim czasie przed 1391 r. na 30 włókach, bowiem ziemią nadal zarządzał pierwszy zasadźca Krokowski. Krokowo od początku miało charakter polski. W 1484 r. wielki mistrz Merten Truchsess wystawił na prośbę mieszkańców nowy przywilej lokacyjny. Krokowo musiało wystawiać na wyprawy wojenne dwóch zbrojnych w zbroi na koniach. W 1542 r. byli tutaj sami Polacy. W I poł XVII w. założono tutaj szkołę. W 1781 r. mieszkało w Krokowie 18 chłopów chełmińskich, stolarz, kowal i krawiec. | + | Pierwsza informacja o wsi pojawia się w 1391 r. Wieś zapewne powstała w niedalekim czasie przed 1391 r. na 30 włókach, bowiem ziemią nadal zarządzał pierwszy zasadźca Krokowski. Krokowo od początku miało charakter polski. W 1484 r. wielki mistrz Merten Truchsess wystawił na prośbę mieszkańców nowy przywilej lokacyjny. Krokowo musiało wystawiać na wyprawy wojenne dwóch zbrojnych w zbroi na koniach. W 1542 r. byli tutaj sami Polacy. W I poł. XVII w. założono tutaj szkołę. W 1781 r. mieszkało w Krokowie 18 chłopów chełmińskich, stolarz, kowal i krawiec. |
<br/> | <br/> | ||
=== Kultura === | === Kultura === | ||
− | |||
We wsi odbywają się festyny i pikniki. | We wsi odbywają się festyny i pikniki. | ||
<br/> | <br/> | ||
+ | === Religia === | ||
+ | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Świętego Antoniego Padewskiego w Napierkach |parafii rzymskokatolickiej pw. Świętego Antoniego Padewskiego w Napierkach]]. Jest tutaj także stacja kaznodziejska [[Parafia Ewangelicko-Augsburska w Nidzicy |parafii ewangelicko-augsburskiej z Nidzicy]]. | ||
+ | |||
+ | <br/> | ||
===Ludzie związani z miejscowością:=== | ===Ludzie związani z miejscowością:=== | ||
− | |||
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Grażyna Sobolewska]]. | W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest [[Grażyna Sobolewska]]. | ||
Linia 72: | Linia 74: | ||
<br/> | <br/> | ||
− | + | [[Kategoria: Powiat nidzicki]] | |
− | [[ | + | [[Kategoria: Kozłowo (gmina wiejska)]] |
+ | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | ||
+ | [[Kategoria: 1301-1400]] |
Wersja z 07:30, 16 lip 2014
Krokowo | |
| |
Festyn w Krokowie, źródło: www.kozlowo.pl, 12.09.2013.
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | nidzicki |
Gmina | Kozłowo |
Sołectwo | Kozłowo |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Tablice rejestracyjne | NNI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Krokowo (Crocaw, Krokowa) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Kozłowo przez, którą przepływają dwie rzeki mające swe źródła na terenie gminy – Nida i Szkotówka. Łączą się one tworząc rzekę Wkrę – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: Kownatki, Kąty oraz Szkotowskie.
Dzieje miejscowości
Nazwa miejscowości wywodzi się od zasadźcy Piecia Krokowskiego (Petecha von Crocow), który w 1382 r. był ławnikiem sądu grodzkiego. Pierwsza informacja o wsi pojawia się w 1391 r. Wieś zapewne powstała w niedalekim czasie przed 1391 r. na 30 włókach, bowiem ziemią nadal zarządzał pierwszy zasadźca Krokowski. Krokowo od początku miało charakter polski. W 1484 r. wielki mistrz Merten Truchsess wystawił na prośbę mieszkańców nowy przywilej lokacyjny. Krokowo musiało wystawiać na wyprawy wojenne dwóch zbrojnych w zbroi na koniach. W 1542 r. byli tutaj sami Polacy. W I poł. XVII w. założono tutaj szkołę. W 1781 r. mieszkało w Krokowie 18 chłopów chełmińskich, stolarz, kowal i krawiec.
Kultura
We wsi odbywają się festyny i pikniki.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Świętego Antoniego Padewskiego w Napierkach. Jest tutaj także stacja kaznodziejska parafii ewangelicko-augsburskiej z Nidzicy.
Ludzie związani z miejscowością:
W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Grażyna Sobolewska.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Reznera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.