Łążyn: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
− | <big>'''Łążyn''' (niem. ''Londzyn'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Lansen'') – wieś sołecka położona w Polsce, w [[ | + | <big>'''Łążyn''' (niem. ''Londzyn'', w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Lansen'') – [[wieś sołecka]] położona w Polsce, w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat iławski|powiecie iławskim]], w [[Lubawa |gminie Lubawa]]. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od [[Lubawa|Lubawy]]. Wieś w latach 1975-1998 przynależała [[Podział administracyjny |administracyjnie]] do [[Województwo olsztyńskie|województwa olsztyńskiego]]. Obecnie sołtysem wsi jest [[Joanna Krajewska]]. |
<br/> | <br/> | ||
Linia 41: | Linia 41: | ||
Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie [[wojna polsko-krzyżacka w 1414 roku|wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku]] w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa. | Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie [[wojna polsko-krzyżacka w 1414 roku|wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku]] w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa. | ||
− | Biskup [[Jan Konopacki]] w 1514 roku nadał na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do [[Lubawa|Lubawy]]. Biskup [[ | + | Biskup [[Jan Konopacki]] w 1514 roku nadał na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do [[Lubawa|Lubawy]]. Biskup [[Tiedemann Giese]] w 1546 roku nadał mieszkańcom wsi [[Tynwałd]] część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa. |
Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród. | Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród. | ||
Linia 52: | Linia 52: | ||
=== Gospodarka === | === Gospodarka === | ||
W latach 1948–1950 przebudowano drogę Łążyn–[[Rumienica]]. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec. | W latach 1948–1950 przebudowano drogę Łążyn–[[Rumienica]]. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec. | ||
+ | |||
+ | <br/> | ||
+ | ===Religia=== | ||
+ | Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Świętego Mikołaja w Zwiniarzu|parafii rzymskokatolickiej pw. Świętego Mikołaja w Zwiniarzu]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
Linia 61: | Linia 65: | ||
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.<br/> | Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, ''Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze'', Olsztyn 1969.<br/> | ||
<br/> | <br/> | ||
− | |||
− | |||
− | + | [[Kategoria: Powiat iławski]] | |
− | + | [[Kategoria: Lubawa (gmina wiejska)]] | |
+ | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | ||
+ | [[Kategoria: 1301-1400]] |
Wersja z 04:01, 1 wrz 2014
Łążyn | |
| |
Rodzaj miejscowości | Wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | iławski |
Gmina | Lubawa |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Kod pocztowy | 14-260 |
Tablice rejestracyjne | NIL |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Łążyn (niem. Londzyn, w latach 1942-1945 miejscowość nosiła nazwę Lansen) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. Leży w odległości 8 km na południowy wschód od Lubawy. Wieś w latach 1975-1998 przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Joanna Krajewska.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
W okolicy występują moreny czołowe. Są zbudowane z różnorodnych materiałów, wymieszanych procesami glacitektonicznymi. Na południu znajduje się obszar morenowej powierzchni falistej glin zwałowych.
Dzieje miejscowości
Miejscowość należała do biskupiego klucza lubawskiego. Została lokowana na prawie chełmińskim w latach 1324–1349 przez biskupa Ottona. Dokument lokacyjny w 1376 roku odnowił biskup Wikbold. Obszar wsi wynosił 40 łanów. W czasie wojny polsko–krzyżackiej w 1414 roku w Łążynie spaliły się trzy gospodarstwa.
Biskup Jan Konopacki w 1514 roku nadał na prawie chełmińskim Janowi młyn, pastwisko i zagrodę w Łążynie. W zamian za to Ja miał obowiązek dostarczania 50 korcy mąki rocznie do Lubawy. Biskup Tiedemann Giese w 1546 roku nadał mieszkańcom wsi Tynwałd część łąk we wsi Łążyn i prawo połowu ryb w tutejszych stawach rybnych. W roku 1646 wieś liczyła 60 łanów, posiadała młyn oraz prawo sprzedaży piwa.
Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej wieś należała do króla pruskiego. W 1789 roku Łążyn liczył 26 zagród.
W roku 1885 mieszkało tu 411 osób, w tym 403 katolików. Dzieci z Łążyna w latach 1798–1815 uczęszczały do szkoły w Zwiniarzu. Jednoklasowa szkoła została utworzona we wsi w 1822 roku.
W 1928 roku mieszkało tu 585 osób. W tym roku szkoła liczyła dwie klasy, uczył w niej jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało 58 dzieci. W 1973 roku powstało sołectwo Łążyn. We wsi w 1978 roku mieszkało 348 ludzi.
Gospodarka
W latach 1948–1950 przebudowano drogę Łążyn–Rumienica. W Łążynie, z racji występowania na tych terenach gleb słabszych o dużej konfiguracji terenu, wprowadzono tu specjalizację w zakresie hodowli owiec.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Świętego Mikołaja w Zwiniarzu.
Bibliografia
Łążyn, w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 5, red. F. Sulimierski, Warszawa 1884.
Śliwiński Józef, Lubawa, z dziejów miasta i okolic, Olsztyn 1982.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.