Wola (gmina Reszel): Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
(Charakterystyka fizjograficzna)
Linia 35: Linia 35:
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
Falisty krajobraz ziemi kętrzyńskiej powstał w wyniku wzmożonej działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec wielokrotnie powracał, zatrzymywał się i cofał na północ. W swej wędrówce zostawił wały [[moreny czołowe|moren czołowych]], które obecnie tworzą spore wzgórza. Główne pasmo moren czołowych biegnie w kierunku z południowego zachodu na północny wschód. Ciągnie się w kierunku od [[Święta Lipka|Świętej Lipki]], którą od północy otacza łukiem na [[Bezławki]], [[Wilknowo]], [[Pręgowo]]. Z topniejących lodów powstały jeziora  zastoiskowe, od których liczne strumienie znosiły drobny materiał skalny, wymyty z moren, osadzając na dnie jezior grube warstwy iłów. O istnieniu tych jezior świadczą nieckowate zagłębienia. Występują w nich iły piaszczyste wypełniające środek dawnego jeziora, ponadto gliny margliste, które osadzały się na brzegach zbiornika.  
+
Falisty krajobraz ziemi kętrzyńskiej powstał w wyniku wzmożonej działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec wielokrotnie powracał, zatrzymywał się i cofał na północ. W swej wędrówce zostawił wały [[morena czołowa|moren czołowych]], które obecnie tworzą spore wzgórza. Główne pasmo moren czołowych biegnie w kierunku z południowego zachodu na północny wschód. Ciągnie się w kierunku od [[Święta Lipka|Świętej Lipki]], którą od północy otacza łukiem na [[Bezławki]], [[Wilknowo]], [[Pręgowo]]. Z topniejących lodów powstały jeziora  zastoiskowe, od których liczne strumienie znosiły drobny materiał skalny, wymyty z moren, osadzając na dnie jezior grube warstwy iłów. O istnieniu tych jezior świadczą nieckowate zagłębienia. Występują w nich iły piaszczyste wypełniające środek dawnego jeziora, ponadto gliny margliste, które osadzały się na brzegach zbiornika.  
  
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
W 1717 roku wieś liczyła 30 łanów (504 ha). Na podstawie informacji z 1820 roku była to mała wieś folwarczna. Należała do majątku, którego właścicielką była wdowa Lunitz. Wkrótce sprzedała posiadłość. W 1889 roku właścicielem był Lentz, a obszar liczył 475 ha. W 1905 roku wieś była w posiadaniu [[Ferdynand Sinnhuber|Ferdynanda Sinnhuber]], który trzymał tu zarządcę. Majątek liczył już tylko 299 ha. Miał własną cegielnię.  
 
W 1717 roku wieś liczyła 30 łanów (504 ha). Na podstawie informacji z 1820 roku była to mała wieś folwarczna. Należała do majątku, którego właścicielką była wdowa Lunitz. Wkrótce sprzedała posiadłość. W 1889 roku właścicielem był Lentz, a obszar liczył 475 ha. W 1905 roku wieś była w posiadaniu [[Ferdynand Sinnhuber|Ferdynanda Sinnhuber]], który trzymał tu zarządcę. Majątek liczył już tylko 299 ha. Miał własną cegielnię.  

Wersja z 10:51, 8 wrz 2014


Wola

Rodzaj miejscowości Wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo Warmińsko-Mazurskie
Powiat kętrzyński
Gmina Reszel
Strefa numeracyjna (+48) 89
Tablice rejestracyjne NKE
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Wola
Wola
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Wola
Wola
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Wola (niem. Dürwangen) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie kętrzyńskim w gminie Reszel. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.


Charakterystyka fizjograficzna

Falisty krajobraz ziemi kętrzyńskiej powstał w wyniku wzmożonej działalności erozyjnej ostatniego zlodowacenia. Lodowiec wielokrotnie powracał, zatrzymywał się i cofał na północ. W swej wędrówce zostawił wały moren czołowych, które obecnie tworzą spore wzgórza. Główne pasmo moren czołowych biegnie w kierunku z południowego zachodu na północny wschód. Ciągnie się w kierunku od Świętej Lipki, którą od północy otacza łukiem na Bezławki, Wilknowo, Pręgowo. Z topniejących lodów powstały jeziora zastoiskowe, od których liczne strumienie znosiły drobny materiał skalny, wymyty z moren, osadzając na dnie jezior grube warstwy iłów. O istnieniu tych jezior świadczą nieckowate zagłębienia. Występują w nich iły piaszczyste wypełniające środek dawnego jeziora, ponadto gliny margliste, które osadzały się na brzegach zbiornika.


Dzieje miejscowości

W 1717 roku wieś liczyła 30 łanów (504 ha). Na podstawie informacji z 1820 roku była to mała wieś folwarczna. Należała do majątku, którego właścicielką była wdowa Lunitz. Wkrótce sprzedała posiadłość. W 1889 roku właścicielem był Lentz, a obszar liczył 475 ha. W 1905 roku wieś była w posiadaniu Ferdynanda Sinnhuber, który trzymał tu zarządcę. Majątek liczył już tylko 299 ha. Miał własną cegielnię.

W 1922 roku wieś należała do Karla Haftke. Posiadał 32 konie, 120 sztuk bydła i 55 świń. Po drugiej wojnie światowej powstało tu państwowe gospodarstwo rolne. W 1954 roku majątek wraz z zabudową folwarczną, w zdewastowanym stanie, przejął Rolniczy Zakład Doświadczalny w Łężanach.


Ludzie związani z miejscowością


Bibliografia

Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Licharewa Zofia, Kętrzyn z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
Małecki Andrzej, Kętrzyn i okolice. Informator turystyczny, 1990.