Pajtuny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 58: | Linia 58: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
− | + | ''Przewodnik turystyczny po gminie Purda'', Purda 2013.<br/> | |
− | + | ''Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch'', Königsberg 1857.<br/> | |
− | + | [http://www.wuoz.olsztyn.pl/| Wojewódzka Ewidencja Zabytków] [12.11.2013]<br/> | |
− | + | [http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims| Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]<br/> | |
− | + | [http://www.verwaltungsgeschichte.de/allenstein.html| Verwaltungsgeschichte] [12.11.2013] | |
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} |
Wersja z 19:07, 17 sty 2015
Pajtuny | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | olsztyński |
Gmina | Purda |
Liczba ludności (2010) | 127 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Pajtuny (niem. Pathaunen ) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Purda. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 127 mieszkańców [1]. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Sławomir Nafalski[2].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest na Pojezierzu Olsztyńskim, 3 km na północ od Purdy.
Dzieje miejscowości
Przywilej lokacyjny dla wsi został wystawiony przez kapitułę warmińską 26 stycznia 1374 roku. Odbiorcą nadania na 30 łanów był Prus Peuthune - od jego imienia osadę nazwano Peythunen. Nazwa funkcjonowała obok spolszczonej wersji Pajtuny. Wojny polsko–krzyżackie w XV wieku doprowadziły do utraty właściciela. Majątek ponownie wrócił do rąk kapituły warmińskiej i stawał się przedmiotem kolejnych nadań. Wieś zasiedlali przybysze z Mazowsza: Monder Matzki, Janko Sterki, Jakub Schippelsky, Piotr Szafraniec. Majątek obejmował ostatecznie obszar 22,5 łana. 3 łany od 2. połowy XVII wieku zostały ujęte na rzecz młyna. Pod koniec XV wieku właścicielem majątku był Polak, niejaki Jakub.
W 1614 roku Pajtuny trafiły do rąk nowego właściciela von Wildenaw–Kozłowski. Jednak już od 1631 roku dobra należały do szlacheckiej rodziny Zagórnych herbu Rogala. Pajtuny oraz majątek Wyrandy odziedziczył jeden z potomków – Piotr Zagórny. W 1697 roku dobra były własnością Mikołaja Wołowskiego herbu Prus. W pobliskim Prejłowie rezydował jego stryj Jan. W 1708 roku majątek należał do szlacheckiej rodziny Młodzianowskich herbu Dąbrowa. W latach 1740–1787 stanowił własność Badyńskich herbu Jelita. W 1774 roku majątek i pozostałe dobra należały do wdowy po Antonim Badyńskim. Prawdopodobnie po jej śmierci Pajtuny sprzedano. W latach 1787–1806 dobra należały do rodziny von Pastau.
Po zaborze Warmii przez Prusy w Pajtunach rozróżniano wieś królewską i majątek szlachecki, które w 1820 roku liczyły łącznie 132 mieszkańców i 17 domów. W tym czasie we wsi działała karczma, której właścicielem był Jan Lengowski. Na początku XIX stulecia w Pajtunach powstała niewielka posiadłość majątkowa obejmująca obszar 144 ha. Powstały tzw. Nowe Pajtuny, położone nieco dalej na północny wschód od właściwych Pajtun. Z czasem majątek rozwinął się w większe gospodarstwo chłopskie. Natomiast Pajtuny od 1889 roku obejmowały powierzchnię 370 ha. W tym czasie należały do Karla Wiepkinga. Pajtuny stanowiły jego własność z pewnością do 1905 roku.
W 1907 majątek w Pajtunach należał do generała w stanie spoczynku von Berckena, który uruchomił w dobrach produkcję torfu opałowego. Był również właścicielem Prejłowa. Po jego śmierci w roku 1922 Pajtuny przeszły w ręce spadkobierców. W 1928 roku Pajtuny wraz z Nowymi Pajtunami były zamieszkane przez 193 osoby.
Ludzie związani z miejscowością
- Andrzej Zagórny (ur.1641) – urodzony w Pajtunach potomek właściciel majątku, kanonik warmiński, proboszcz w Olsztynie
Zabytki
- pozostałości założenia dworsko–parkowego
- tradycyjne kapliczki przydrożne
- budynek dawnej szkoły
- tradycyjne chałupy warmińskie i zabudowania gospodarcze
- niewielki kurhan
- cmentarz ewangelicki
Bibliografia
Przewodnik turystyczny po gminie Purda, Purda 2013.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Verwaltungsgeschichte [12.11.2013]
Przypisy
- ↑ łącznie Pajtuny, Nowe Pajtuny, Pajtuński Młyn
- ↑ Strona Gminy Purda [14.10.2014]