Dzień św. Wojciecha: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 13: | Linia 13: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | ''' Dzień św. Wojciecha''' – obchodzone 23 kwietnia święto męczennika, misjonarza, patrona Polski | + | ''' Dzień św. Wojciecha''' – obchodzone 23 kwietnia święto biskupa, męczennika, misjonarza, patrona Polski, Czech, Archidiecezji Warmińskiej i Prus. Wiele świątyń na [[Warmia|Warmii]] posiadało ołtarze, malowidła i rzeźby świadczące o popularności świętego. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
Po zakończeniu I wojny światowej w okolicach [[Pieniężno|Pieniężna]] księża werbiści wybudowali klasztor oraz instytut misyjny pw. św. Wojciecha konsekrowany 15 lutego 1922 roku. 3 grudnia 1851 roku duchowni z [[Braniewo|Braniewa]] zainicjowali powołanie Związku Świętego Wojciecha. Jego głównym celem było wspieranie katolików w Prusach i Wielkopolsce. Związek został zatwierdzony 3 czerwca 1852 roku (w roku 1870 został on połączony z ogólnoniemieckim Związkiem Świętego Bonifacego). Związek Świętego Wojciecha przyczynił się do powstania kilkudziesięciu kościołów i kaplic w [[Ełk|Ełku]], [[Mrągowo|Mrągowie]], [[Elbląg|Elblągu]], [[Olecko|Olecku]] i [[Prabuty|Prabutach]]. | Po zakończeniu I wojny światowej w okolicach [[Pieniężno|Pieniężna]] księża werbiści wybudowali klasztor oraz instytut misyjny pw. św. Wojciecha konsekrowany 15 lutego 1922 roku. 3 grudnia 1851 roku duchowni z [[Braniewo|Braniewa]] zainicjowali powołanie Związku Świętego Wojciecha. Jego głównym celem było wspieranie katolików w Prusach i Wielkopolsce. Związek został zatwierdzony 3 czerwca 1852 roku (w roku 1870 został on połączony z ogólnoniemieckim Związkiem Świętego Bonifacego). Związek Świętego Wojciecha przyczynił się do powstania kilkudziesięciu kościołów i kaplic w [[Ełk|Ełku]], [[Mrągowo|Mrągowie]], [[Elbląg|Elblągu]], [[Olecko|Olecku]] i [[Prabuty|Prabutach]]. | ||
| − | Postać patrona nie była związana ze szczególnymi zwyczajami czy obrzędami ludowymi. Należał on bez wątpienia do najlepiej rozpoznawanych świętych męczenników, a obrazy z jego wizerunkiem znajdowały się w ogromnej liczbie kościołów warmińskich. | + | Postać patrona Prus nie była związana ze szczególnymi zwyczajami czy obrzędami ludowymi, ze świętym wiązała się bezpośrednio tylko jedna pieśń: ''W świętych męczenników gronie''.<ref>Randomańska Zenona, ''Polska pieśń religijna na Warmii 1795–1939'', Olsztyn 2002, s. 247<?ref>. Należał on jednak bez wątpienia do najlepiej rozpoznawanych świętych męczenników, a obrazy z jego wizerunkiem znajdowały się w ogromnej liczbie kościołów warmińskich. Jak podaje Zenona Randomańska, rozwojowi czci ze strony Polaków nie sprzyjało podkreślanie, że święty jest patronem Prus oraz kilkukrotne przenoszenie daty święta<ref>Tamże</>. |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 00:00, 21 lis 2014
| Dzień św. Wojciecha | |
| | |
| Dzień | 23 kwietnia |
| Typ święta | {{{typ swieta}}} |
Dzień św. Wojciecha – obchodzone 23 kwietnia święto biskupa, męczennika, misjonarza, patrona Polski, Czech, Archidiecezji Warmińskiej i Prus. Wiele świątyń na Warmii posiadało ołtarze, malowidła i rzeźby świadczące o popularności świętego.
Kult św. Wojciecha na Warmii i Mazurach
Relikwie św. Wojciecha pojawiły się na Warmii za sprawą biskupa Jana Stryprocka, który sprowadził ramię męczennika, przechowywane następnie w katedrze fromborskiej aż do II wojny światowej.
Pierwsza kaplica ku czci św. Wojciecha została wzniesiona w Jezioranach w roku 1574. Świętego czczono również w kościele pw. św. Rocha w Tłokowie.
26 września 1892 roku w Gietrzwałdzie powołano Katolickie Towarzystwo Ludowe im. Świętego Wojciecha, którego głównym celem było szerzenie religijności, moralności oraz pielęgnowanie języka polskiego. Na jego czele stanął Andrzej Samulowski.
Po zakończeniu I wojny światowej w okolicach Pieniężna księża werbiści wybudowali klasztor oraz instytut misyjny pw. św. Wojciecha konsekrowany 15 lutego 1922 roku. 3 grudnia 1851 roku duchowni z Braniewa zainicjowali powołanie Związku Świętego Wojciecha. Jego głównym celem było wspieranie katolików w Prusach i Wielkopolsce. Związek został zatwierdzony 3 czerwca 1852 roku (w roku 1870 został on połączony z ogólnoniemieckim Związkiem Świętego Bonifacego). Związek Świętego Wojciecha przyczynił się do powstania kilkudziesięciu kościołów i kaplic w Ełku, Mrągowie, Elblągu, Olecku i Prabutach.
Postać patrona Prus nie była związana ze szczególnymi zwyczajami czy obrzędami ludowymi, ze świętym wiązała się bezpośrednio tylko jedna pieśń: W świętych męczenników gronie.<ref>Randomańska Zenona, Polska pieśń religijna na Warmii 1795–1939, Olsztyn 2002, s. 247<?ref>. Należał on jednak bez wątpienia do najlepiej rozpoznawanych świętych męczenników, a obrazy z jego wizerunkiem znajdowały się w ogromnej liczbie kościołów warmińskich. Jak podaje Zenona Randomańska, rozwojowi czci ze strony Polaków nie sprzyjało podkreślanie, że święty jest patronem Prus oraz kilkukrotne przenoszenie daty święta<ref>Tamże</>.
Bibliografia
Chłosta Jan, Doroczne zwyczaje i obrzędy na Warmii, Olsztyn 2009.
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
