Nikolaszka nidzicka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 12: | Linia 12: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | + | ''' Nikolaszka nidzicka ''' - koniak lub wódka z cytryną i kawą mieloną. | |
| − | + | <br/><br/> | |
| − | ''' Nikolaszka nidzicka ''' - koniak lub wódka z cytryną i kawą mieloną.<br/> | ||
| − | |||
== Geneza == | == Geneza == | ||
Wschodniopruskie połączenie alkoholu i zagryzki; stara rosyjska specjalność alkoholowa. Zwyczajowo pijano nikolaszkę po południu. Podobno była szczególnie popularna wśród kobiet. | Wschodniopruskie połączenie alkoholu i zagryzki; stara rosyjska specjalność alkoholowa. Zwyczajowo pijano nikolaszkę po południu. Podobno była szczególnie popularna wśród kobiet. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
=== Sposób przygotowania === | === Sposób przygotowania === | ||
Kieliszek do likieru napełniało się koniakiem (ewentualnie winiakiem). Kładło się na nim plasterek cytryny bez skórki, który posypywano łyżką cukru i mielonej kawy. Całość zjadano, zapijając likierem. Na [[Mazurach]] nikolaszka był uznawana za najlepszy sposób na ostateczne przełamanie lodów przez onieśmielonych zakochanych. Wersja nidzicka, wypijana późnym wieczorem obejmowała: parę zakochanych, butelkę winiaku, dwa kieliszki, dwie cytryny, torebkę cukru, pół szklanki zmielonej kawy oraz ... świeczki, których zadaniem było stworzenie atmosfery romantycznego wieczoru. | Kieliszek do likieru napełniało się koniakiem (ewentualnie winiakiem). Kładło się na nim plasterek cytryny bez skórki, który posypywano łyżką cukru i mielonej kawy. Całość zjadano, zapijając likierem. Na [[Mazurach]] nikolaszka był uznawana za najlepszy sposób na ostateczne przełamanie lodów przez onieśmielonych zakochanych. Wersja nidzicka, wypijana późnym wieczorem obejmowała: parę zakochanych, butelkę winiaku, dwa kieliszki, dwie cytryny, torebkę cukru, pół szklanki zmielonej kawy oraz ... świeczki, których zadaniem było stworzenie atmosfery romantycznego wieczoru. | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | + | Jankowska-Buttitta Małgorzata K., ''Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur'', Zakroczym 2007.<br/> | |
| − | + | ''Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany'', red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.<br/> | |
| − | + | ''Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich'', wybór Tadeusz Ostojski, opracowanie Rafał Wolski, Dąbrówno 2006. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
| Linia 40: | Linia 29: | ||
*[[Mazurskie mleko myśliwego]] | *[[Mazurskie mleko myśliwego]] | ||
*[[Kawa kozacka]] | *[[Kawa kozacka]] | ||
| − | + | ||
[[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: Etnografia]][[Kategoria: Potrawy regionalne]] | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: Etnografia]][[Kategoria: Potrawy regionalne]] | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 22:50, 19 wrz 2014
| Nikolaszka nidzicka | |
| | |
| Inne nazwy | Neidenburger Nikolaschka |
Nikolaszka nidzicka - koniak lub wódka z cytryną i kawą mieloną.
Spis treści
Geneza
Wschodniopruskie połączenie alkoholu i zagryzki; stara rosyjska specjalność alkoholowa. Zwyczajowo pijano nikolaszkę po południu. Podobno była szczególnie popularna wśród kobiet.
Sposób przygotowania
Kieliszek do likieru napełniało się koniakiem (ewentualnie winiakiem). Kładło się na nim plasterek cytryny bez skórki, który posypywano łyżką cukru i mielonej kawy. Całość zjadano, zapijając likierem. Na Mazurach nikolaszka był uznawana za najlepszy sposób na ostateczne przełamanie lodów przez onieśmielonych zakochanych. Wersja nidzicka, wypijana późnym wieczorem obejmowała: parę zakochanych, butelkę winiaku, dwa kieliszki, dwie cytryny, torebkę cukru, pół szklanki zmielonej kawy oraz ... świeczki, których zadaniem było stworzenie atmosfery romantycznego wieczoru.
Bibliografia
Jankowska-Buttitta Małgorzata K., Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur, Zakroczym 2007.
Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich, wybór Tadeusz Ostojski, opracowanie Rafał Wolski, Dąbrówno 2006.
Zobacz też
