Bronowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Zabytki)
Linia 5: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        =     
 
  |dopełniacz wsi        =     
  |zdjęcie              = Pole-obowiązkowe  
+
  |zdjęcie              = Bronowo.jpg  
  |opis zdjęcia          = Pole-obowiązkowe    
+
  |opis zdjęcia          = Bronowo    
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
Linia 40: Linia 40:
  
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
Miejscowość została założona w 1333 roku. Proboszcz kapituły pomezańskiej nadał wówczas 42 łany na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] sołtysowi oraz przyszłym mieszkańcom wsi. Przywilej zezwalał również na wybudowanie karczmy. Wieś wchodziła w skład parafii w Suszu. W połowie XIV wieku w Bronowie wybudowano również młyn, który w 1375 roku został sprzedany przez kapitułę pomezańską. Miejscowość została zniszczona w czasie [[wojna trzynastoletnia|wojny trzynastoletniej]]. W 1789 roku Bronowo było wsią szlachecką z folwarkiem i młynem. Wieś składała się wówczas z 28 budynków mieszkalnych. W 1885 roku majątek obejmujący powierzchnię 993,3 ha stanowił własność hrabiny zu Dohna.
+
[[File:Bronowo. Budownictwo drewniane.jpg|thumb|300px|left|Bronowo. Budownictwo drewniane]]Miejscowość została założona w 1333 roku. Proboszcz kapituły pomezańskiej nadał wówczas 42 łany na [[prawo chełmińskie|prawie chełmińskim]] sołtysowi oraz przyszłym mieszkańcom wsi. Przywilej zezwalał również na wybudowanie karczmy. Wieś wchodziła w skład parafii w Suszu. W połowie XIV wieku w Bronowie wybudowano również młyn, który w 1375 roku został sprzedany przez kapitułę pomezańską. Miejscowość została zniszczona w czasie [[wojna trzynastoletnia|wojny trzynastoletniej]]. W 1789 roku Bronowo było wsią szlachecką z folwarkiem i młynem. Wieś składała się wówczas z 28 budynków mieszkalnych. W 1885 roku majątek obejmujący powierzchnię 993,3 ha stanowił własność hrabiny zu Dohna.
  
  

Wersja z 22:33, 9 kwi 2014

Bronowo

Bronowo
Bronowo
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat iławski
Gmina Susz
Liczba ludności (2010) 241
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Bronowo
Bronowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Bronowo
Bronowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Bronowo (niem. Gross Brunau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Susz. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 241 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Regina Szpindler[1].


Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, 23 km na północny zachód od Iławy i 2,5 km na północny zachód od Suszu, przy drodze wojewódzkiej nr 521, w pobliżu granicy z województwem pomorskim.

Dzieje miejscowości

Bronowo. Budownictwo drewniane
Miejscowość została założona w 1333 roku. Proboszcz kapituły pomezańskiej nadał wówczas 42 łany na prawie chełmińskim sołtysowi oraz przyszłym mieszkańcom wsi. Przywilej zezwalał również na wybudowanie karczmy. Wieś wchodziła w skład parafii w Suszu. W połowie XIV wieku w Bronowie wybudowano również młyn, który w 1375 roku został sprzedany przez kapitułę pomezańską. Miejscowość została zniszczona w czasie wojny trzynastoletniej. W 1789 roku Bronowo było wsią szlachecką z folwarkiem i młynem. Wieś składała się wówczas z 28 budynków mieszkalnych. W 1885 roku majątek obejmujący powierzchnię 993,3 ha stanowił własność hrabiny zu Dohna.


Liczba mieszkańców i gospodarstw

1817 - 216 osób, 20 domów

1831 - 226 osób, 38 domów

1864 - 277 osób, 17 domów

1871 - 250 osób, 16 domów

1885 - 238 osób, 15 domów

1895 - 192 osoby, 22 domy

1905 - 239 osób, 14 domów


Ludzie związani z miejscowością


Zabytki

  • Przykłady budownictwa z końca XIX i początku XX wieku (domy mieszkalne i zabudowania gospodarcze)


Bibliografia

  1. Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
  2. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
  3. Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Susz [data dostępu: 5.03.2014]
  4. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
  5. Deutsche Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 5.03.2014]


Przypisy

  1. http://bip.susz.sisco.info/?id=1739 [data dostępu: 5.03.2014]